CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 52

EP52

เมฆาพูดหยอกล้อคนใต้ร่างแล้วใช้ปลายลิ้นแตะกลีบปากบางเบาๆก่อนจะค่อยๆแทรกซึมเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ชายหนุ่มกดจูบเนิบนาบแล้วแนบกายชิดกับเรือนร่างสวย เปลือกตาของเขาหลับพริ้มซึมซับจูบแสนหวานในขณะที่ของขวัญพยายามใช้ลิ้นดันสัมผัสของเขาออก

แต่มันกลับไม่เป็นผลเมื่อชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอได้ต่อต้านจากจูบเนิบนาบก็แปลเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงมากขึ้นตามระดับ สองปากกระทบกันเกิดเป็นเสียงลามกขึ้นภายในห้องสี่เหลี่ยม

"อึก…อื้อ!" ของขวัญครางอื้ออึงในลำคอเธอไม่สามารถปฏิเสธจูบของเมฆาได้ ร่างกายเริ่มถูกเล้าโลมมากกว่าเดิม

มือหนาเริ่มสอดเข้าใต้กระโปรงแล้วลูบไล้ขาอ่อนก่อนที่มันจะเลื่อนขึ้นสาสูงขึ้นจนเกยอยู่บนสองเต้าอวบพร้อมกับปากที่ผละจูบออกด้วยท่าทางอ้อยอิ่ง แขนแกร่งรั้งคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นแล้วถอดชุดตัวบางออกจากกายสาวทำให้ร่างกายขาวนวลกระทบกับสายตาของเมฆา

"ไม่เอาค่ะ อย่าทำหนู" ของขวัญขยับถอยหลังพร้อมกับใช้มือปิดส่วนลับของตนเองเอาไว้ ท่าทางของเธอที่เหมือนเด็กน้อยขี้อายยิ่งทำให้เมฆาอยากจับคนตรงหน้ามากระแทกให้รู้แล้วรู้รอด

"เดี๋ยวทำเบาๆ" ว่าแล้วก็กระตุกยิ้มมุมปากเพียงเสี้ยววินาที ทำให้ของขวัญร่างกายร้อนวูบวาบ

"พี่จีบผู้หญิงด้วยวิธีแบบนี้หรอคะ"

"ฉันทำแบบนี้แค่กับเธอ" ว่าแล้วก็รั้งคนตัวเล็กเข้ามากอดก่อนจะก้มหน้าลงที่สองเต้าอวบ ปากร้อนงับยอดประทุมถันเข้าไปแล้วใช้ลิ้นตวัดเลียเล่นอย่างละเมียดละไม อีกข้างก็บีบเคล้นไปด้วยเบาๆสายตาช้อนมองของขวัญที่กำลังกัดปากกลั้นความเสียวซ่านเอาไว้ นิ้วเรียวสวยขย้ำผ้าปูที่นอนแน่น ดวงตากลมโตสั่นระริกกำลังกลั้นเสียงครางเอาไว้ เมฆาใช้ลิ้นเลียเล่นอยู่แบบนั้นก็เปลี่ยนมาดูดเม้มอีกข้าง

"อ๊าา~" เปลือกตาคู่สวยหลับพริ้ม เธอไม่อาจกลั้นเสียงครางเอาไว้ได้อีกแล้วมือเลื่อนขึ้นมาสอดเข้าใต้กลุ่มผมสีดำแทน

"อย่าไปไหนอีกเลยนะ" ปากหยักผละออกแล้วกลืนนํ้าลายลงคอ เมฆาใช้มือจับปลอยผมที่คลอเคลียข้างพวงแก้มเนียนใสออกถัดหูเอาไว้

"พี่ทำให้หนูต้องไปเอง" ของขวัญตอบเสียงแผ่ว

"ขอโทษ ขอโอกาสได้มั้ย"

"หนูยังให้คำตอบพี่ไม่ได้ค่ะ"

"ทำไม…เธอเองก็รักฉันไม่ใช่หรอ"

"พี่เลวกับหนูไว้เยอะ แค่คำว่าขอโทษมันคงไม่พอ"

"แล้วฉันต้องทำแบบไหน…"

"พี่ลองคิดเองได้รึเปล่าคะ"

"ฉันรักเธอนะ ถึงจะรู้ช้าไปก็ตาม" ว่าแล้วเมฆาก็ใช้มือดันศีรษะทุยเข้ามาใกล้แล้วกดจูบอีกครั้ง คราวนี้เป็นจูบที่เร้าอารมณ์ สัมผัสจากปากหยักทำให้คนตัวเล็กโอนเอนไปตามจังหวะกดจูบวินาทีต่อมาเมฆาก็ดึงร่างเธอขึ้นมานั่งควบบนตัก ตอนนี้อารมณ์ของเขามันห้ามไม่อยู่แล้ว โหยหา ต้องการ จนแทบจะขาดใจ

"…" ของขวัญจับบ่าแกร่งเอาไว้แน่นแผ่นหลังถูกมือหนาลูบไล้อีกทั้งศีรษะยังคงถูกกดเอาไว้แน่น กลิ่นตัวของเมฆาลอยแตะจมูกกระตุ้นให้หัวใจเต้นแรง

จูบจนพอใจเมฆาก็เลื่อนใบหน้าถอยห่างออกมาไม่ถึงคืบ สายตาจ้องมองลำคอขาวเนียนแล้วก้มหน้าไซร้คอต่อ ชายหนุ่มดูดเม้มผิวกายขาวนวลฝากรอยแดงเอาไว้จมูกก็สูดดมกลิ่นกายสาวเข้าไปเต็มปอด เมฆาทำทุกอย่างด้วยการกระทำรวดเร็วปากของเขากวาดชิมทั่วตัวของขวัญ ปลายลิ้นตวัดเลียคางมนเลื่อนมาที่เต้านมขาว

ของขวัญมองการกระทำของเขาทุกอย่างด้วยลมหายใจกระเซ้า เธออยากผลักศีรษะโตออกแต่กลับกลายเป็นว่ากดหัวเมฆาระบายความเสียวแรงกว่าเดิม หญิงสาวไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกของตนเองได้ ปากบอกว่าไม่อยากให้เขาทำแต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองเป็นอย่างดี

ร่างเล็กถูกดันนอนลงให้ราบกับเตียงนอนตามด้วยเมฆาที่กำลังดึงกางเกงออกจากท่อนขา พลันแก่นกายขนาดใหญ่ก็ผงาดขึ้นต่อหน้าต่อตา ของขวัญจ้องมองแล้วรีบเบือนสายตาหนี รู้ตัวอีกทีเมฆาก็ขยับเอวมาหยุดอยู่บริเวณใต้คางมน

"คิดถึงไอติมแท่งโปรดมั้ย" ว่าแล้วก็จับหัวหยักยัดเข้าที่กลีบปากแดงระเรื่อ เมฆาจับแขนเรียวกอดเอวตนเองเอาไว้แล้วขยับเบาๆเพื่อให้แก่นกายสัมผัสกับโพรงปากนุ่ม ใบหน้าเชิดขึ้นบนเพดานแล้วพ้นลมหายใจออกมา

"อื้ออ!!" ของขวัญไร้หนทางขยับหนี เธออ้าปากรับความใหญ่โตที่คับแน่นเต็มอุ้งปาก ความใหญ่โตและสัมผัสไหลลื่นกำลังขยับเขยื้อนเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ มีของเหลวไหลซึมออกมาจากลำท่อนขนาดใหญ่ผสมผสานกับนํ้าลายให้เกิดเสียงลามก

ใบหน้าหวานแดงเถือกมือเล็กปัดป่ายไปมาก่อนจะมาหยุดที่หน้าท้องแกร่ง ของขวัญทำท่าดันออกแต่แรงอันน้อยนิดของเธอก็ไม่อาจทำให้เมฆาหยุดการกระทำเอาไว้ได้ชายหนุ่มยังคงขยับเอวไปมาและเร่งจังหวะทำเอาความยาวถลำลึกลงลำคอระหง ของขวัญแทบจะสำลักออกมา

ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!

"อ๊ะ…อ๊าา!!" ของขวัญกรีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านร่างกายเกร็งไปทั่วร่างเมื่อถูกลำท่อนขนาดใหญ่ซอยถี่ลงมาไม่หยุด ทำเอาร่างกายสาวตอดรัดแน่นก่อนจะขมิบเร้าๆแล้วปลดปล่อยออกมา

"อ๊าา~" เมื่อถูกขมิบรัวๆเมฆาก็ปลดปล่อยตามกันติดๆชายหนุ่มเกร็งกระตุกปลดปล่อยนํ้าสีขาวขุ่นใส่คนตัวเล็กจนมันไหลทะลักออกมาตามสองกลีบเคลม

ของขวัญหายใจเหนื่อยหอบพร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามกรอบหน้าเนียนใส ไรผมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เมฆาใช้มือเสยผมหน้าที่ปกคลุมลงมาขึ้นก่อนจะกวาดลิ้นเลียริมฝีปากแห้งเผือดของตนเอง ใบหน้าหล่อก้มลงจูบปากบางอย่างอดไม่ได้ ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าไปแล้วจูบอย่างละมุน มือก็ลูบไล้เนื้อตัวนุ่มนิ่มไปด้วย ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาขบเม้มใบหูเธอเบาๆเชิงหยอกล้อ

"เธอรู้มั้ยตอนเห็นเธออยู่กับมันฉันทรมานมากแค่ไหน" เมฆากระซิบถาม

"ไม่รู้ค่ะ"

"มันแทบจะขาดใจเลยแหละ…"

"พี่รักหนู จริงๆหรอคะ" ของขวัญถามออกไปแล้วสบตากับเมฆา

"อืม" เสียงทุ่มขานรับในลำคอแล้วเลื่อนปลายจมูกมาหอมแก้มเนียนใส

"ทำไมจู่ๆพี่ถึงรู้สึกแบบนั้น ทั้งที่แต่ก่อนพี่เกลียดหนูจะตาย"

"ฉันเคยเกลียด" เมฆาตอบ เขาเคยเกลียดของขวัญก็จริงแต่ช่วงหลังมามันคือการขาดเธอไม่ได้ ต้องคอยหาเรื่องมาแกล้งมารังแกให้ได้อยู่ใกล้ๆแล้วคอยบอกตัวเองอยู่ตลอดว่าทั้งหมดเพื่อนิดา พอมาทบทวนอีกทีคือเขารู้สึกกับเธอตั้งนานแล้ว "แต่ตอนนี้ ฉันต้องการเธอ…"

•••

ใจเย็นนะพี่เมฆา กินน้องให้พอประมาณอย่าคลั่งเกินเหตุ5555555555555555