CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 53

EP53

ใบหน้าหล่อเหลาผละถอยห่างออกมาจากซอกคอเมฆาใช้ปลายนิ้วเกลี่ยปลอยผมที่คลอเคลียอยู่พวงแก้มเนียนออก สายตาของเขาทอประกายวาบวามปานจะกลืนกินคนใต้ร่างก่อนจะก้มหน้าพรหมจูบปลายจมูกเชิดรั้นมาถึงพวงแก้มด้วยการกระทำอ้อยอิ่ง ชายหนุ่มแทบจะรอเวลานี้ไม่ไหวแล้วตอนที่ได้อยู่ใกล้เธอ ตอนที่ร่างกายได้สัมผัสกันแบบนี้

"ได้ยินมั้ย…ฉันต้องการเธอ" สิ้นเสียงพูดแหบพร่าเมฆาก็ก้มจูบของขวัญ มือหนาเลื่อนตํ่าลงมาตามเนินอกที่กำลังตอบสนองสัมผัส เปลือกตาคู่สวยปิดลงเธอเคลิบเคลิ้มไปกับจุมพิตที่เมฆามอบให้

เมื่อคนตัวเล็กยอมเปิดปากให้ชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เวลาได้เสียทิ้งเขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ทั้งสองใช้ลิ้นเขี่ยหยอกล้อไปมาตามห้วงอารมณ์ที่กำลังล่องลอยจนกระทั่งเวลาผ่านไปจนเมฆาพอใจเขาก็ยอมปล่อยให้ของขวัญเป็นอิสระ

ชายหนุ่มจับเรียวขาสวยเปลี่ยนท่าทั้งที่จุดเชื่อมยังสอดประสานกันอยู่ เอวสอบเริ่มออกแรงขยับเป็นจังหวะเนิบนาบพร้อมกับรวบข้อมือเล็กเอาไว้

"อ๊ะ…อ๊ะ~" เสียงหวานครางออกมากระเส้าใบหน้าเหยเกด้วยท่าทางเซ็กซี่ทำให้คนกระแทกอย่างเมฆายิ่งมีอารมณ์เพิ่มมากขึ้น

"…" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจเหือดหาดออกมาเป็นระยะบ้างก็กัดปากตนเองระบายความเสียวซ่าน จังหวะที่ลำท่อนค่อยๆขับเคลื่อนเข้าร่องคับแคบมันทำให้ร่างกายของเขากระสันไปทั่วร่าง

"อื้ออ…อ๊า~" คนตัวเล็กไร้สติสัมปชัญญะ ปากบางครางออกมาไม่ขาดสายไปพร้อมกับร่างกายที่กำลังขยับไปตามแรงกระแทกเบาๆ

"แบบนี้…" เมฆาพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงแหบพร่าแล้วโน้มตัวไปสัมผัสกับแผ่นหลังบาง ปากร้อนเลื่อนตามไหล่มน มือบีบเคล้นเต้านมเบาๆคลอเคลียไปด้วยทำให้คนตัวเล็กเสียวซ่านแทบขาดใจ "เธอชอบใช่มั้ย?"

"อ๊าา~ มันเสียว อื้ออ" ของขวัญตอบเสียงอู้อี้ เธอจิกมือลงบนผ้าปูที่นอนแน่นยิ่งตอนเมฆาขยับเอวช้าๆแต่มันกลับแนบเนื้อมากขึ้นทำให้ช่องท้องวูบวาบไปหมด

":)" เมื่อได้ยินคำตอบชายหนุ่มก็พอจะรู้แล้วว่าของขวัญชอบสัมผัสแบบนี้มากขนาดไหน สีหน้า น้ำเสียงของเธอ ทำให้เขาหลงใหลและเขาเองก็จะทำให้เธอหลงใหลตนเองเพิ่มมากขึ้น

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมาปรากฎบนใบหน้าที่มักเรียบนิ่งอีกครั้งเพียงเสี้ยววินาที เมฆายังใช้ท่อนเอ็นบดขยี้ร่องแคบอยู่แบบนั้นพร้อมกับใช้ลิ้นแตะตามลำคอขาว

"อ๊าา…อ๊าา พะ…พี่เมธ" ของขวัญเปิดเปลือกตาขึ้น ดวงตากลมโตที่ฉายแววอ้อยอิ่งช้อนมองเมฆาไปด้วยก่อนจะเลื่อนตํ่าลงมาถึงหน้าท้องแกร่งที่กำลังบดขยี้ร่างกายตนเองอยู่พลันใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

"ครับ?" เมฆาขานรับด้วยน้ำเสียงกระเส้าแล้วสบตากับของขวัญ แววตานั้นมันซ่อนไปด้วยรอยยิ้มทำให้เธอไหววูบมากกว่านั้น เอวสอบยังคงขยับอยู่แบบนั้นทุกจังวะที่ลำท่อนเคลื่อนเข้าร่องนิ่มของขวัญก็ปล่อยเสียงออกมาทุกครา เธอแทบจะปลดปล่อยมันออกมาอยู่แล้วความอัดอั้นที่กำลังเพิ่มมากขึ้น

"หนู…จะเสร็จแล้ว" สิ้นเสียงบอกกล่าวคนตัวเล็กก็รีบหลบสายตา เธอนึกเขินอายที่ต้องบอกแบบนั้น

"เสร็จก่อนอีกแล้ว" เมฆาพูดออกมาเสียงแผ่วเบาแล้วจับขาเรียวเปลี่ยนเป็นนอนควํ่าบนเตียงแทน ชายหนุ่มขึ้นคร่อมเธอจากด้านหลังแล้วเพิ่มจังหวะการกระแทกให้เร็วขึ้น

"อ๊ะ…อ๊าา!" เธอไม่อาจกลั้นความเสียวซ่านนี้เอาไว้ได้เมื่อเมฆาตอบสนองความต้องการให้ของขวัญก็แทบจะตั้งตัวรับไม่ทัน ร่างกายเธอขยับแรงมากกว่าเดิมเมื่อเอวสอบเร่งจังหวะ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังกระทบกันเป็นจังหวะ

"อ๊า~" เมฆาครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่เมื่อแก่นกายถูกตอดรัดแน่น ชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปแนบชิดมากกว่าเดิมแล้วใช้มือบีบเคล้นบั้นท้ายขาวเนียนแรงๆเอวสอบเร่งจังหวะสุดท้ายก็รับรู้ถึงแรงกระตุกของคนตัวเล็ก

"อ๊ะ…กรี๊ดดดดด!" ของขวัญกรีดร้องออกมาร่างกายปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมาทั้งที่ลำท่อนแข็งยังคงสอดใส่อยู่ เธอหายใจเหนื่อยหอบพลันร่างกายก็ถูกจับขึ้นให้อยู่ในท่าคลาน

เมฆารั้งคนตัวเล็กขึ้นมาให้คุกเข่าแล้วโอบเอวขอดเอาไว้ในขณะที่ของขวัญก็จับแขนแกร่งเอาไว้เพื่อพยุงตนเอง เมฆายื่นหน้าเข้าไปจูบกับริมฝีปากแดงระเรื่อแล้วออกแรงกระแทกอีกครั้ง

"อื้อ!!" ของขวัญคราวอื้ออึงในลำคอ ครั้งนี้เมฆากระแทกเข้ามาหนักๆตามความต้องการของตนเองทำให้คนตัวเล็กเริ่มมีอาการจุกจากความใหญ่ของขนาด

"…" เมฆาไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้เว้นระยะหายใจ มืออีกข้างจับเอวขอดไว้แน่นอีกข้างก็รั้งศีรษะทุยให้รับสัมผัสจูบได้ถนัด

เสียงกระทบกันระหว่างการจูบและร่างกายที่กำลังเสียดสีกันดังสอดประสานภายในห้อง ชายหนุ่มไม่อาจฉุดรั้งอารมณ์ตนเองให้หยุดลงตอนนี้ได้

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!

ของขวัญพยายามเกร็งร่างกายตนเองเอาไว้ไม่ให้ล้มตามแรงกระแทกจากร่างหนา ใบหน้าหวานผละออกเพื่อเว้นระยะหายใจแต่ในวินาทีต่อมาเมฆาก็จูบเธออีกครั้ง มันเป็นแบบนั้นอยู่สักพักคนตัวเล็กก็เริ่มอ่อนล้าเมฆาจึงจับร่างบางให้อยู่ท่าคลานเหมือนเดิมแล้วปลดปล่อยแรงกระแทกสุดท้ายออกมา ก่อนที่ร่างกายจะขับเคลื่อนแตะขอบสวรรค์

"หื้มม…" น้ำเสียงทุ่มตํ่าขานในลำคอมีเห็นสายตาของคนตัวเล็กที่บ่งบอกว่าต้องการเขามาก ทั้งที่คนมองไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองมองเมฆาด้วยสายตาแบบไหน

"ทำไมยังไม่หยุดสักทีละคะ หนูเพลียแล้ว"

"จะให้หยุดจริงๆหรอ"

"ค่ะ"

"แต่ร่างกายเธอ…ตอบสนองดีจัง" พูดแล้วเมฆาก็ฝังจมูกลงบนพวงแก้มแดงระเรื่อด้วยท่าทีหมั่นเขี้ยว ปากปฏิเสธแต่ร่างกายของเธอพร้อมไปทุกสัดส่วนแล้ว

"พี่เมธ…ชอบแกล้งหนู" ของขวัญอับอายเธอก้มหน้าหงุดพลันร่างกายก็ถูกรั้งเข้ามาแนบแน่นมากกว่าเดิม เมฆาสอดแก่นกายเข้าไปในกายสายแล้วจับสะโพกมนให้โยกไปมาบนตักตนเองเบาๆ

"เปล่าแกล้งสักหน่อย" ชายหนุ่มกระซิบบอกแล้วเลื่อนมือลูบไล้ตามแผ่นหลังบางก่อนจะสอดเข้าใต้เรือนผมสลวย ใบหน้าซุกเข้าที่ลำคอระหงพร้อมกับใช้ปากดูดเม้มตามตามผิวบางให้เกิดรอยเป็นจุด ทำจนพอใจก็ผละออกแลกลิ้นกับคนตรงหน้าแทน

ทั้งสองจูบกันอย่างอ้อยอิ่งในขณะที่เมฆาก็ขยับร่างกายไปด้วยเนิบนาบ จากนั้นไม่นานเสียงกระทบกันระหว่างจุดเชื่อมก็เริ่มแทรกซึมเข้ามาในโซนประสาทร่างกายของขวัญตอบสนองโดยปริยายเอวบางเริ่มขยับบนตักหนา ปากก็ทำหน้าที่จูบไปด้วย เธอกำลังล่องลอยไปกับกับดักที่เมฆาสร้างขึ้น

"อื้อ!" ใบหน้าหวานเป็นฝ่ายผละออกก่อนรู้ตัวอีกทีเธอก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วกลับกลายเป็นว่ากำลังขย่มลำท่อนใหญ่ไปแล้ว

เมฆามองเธอด้วยสายตาซ่อนรอยยิ้มพึงพอใจไม่น้อย ก่อนจะยื่นปลายจมูกไปคลอเคลียร์กับปลายจมูกเชิดรั้นแล้วกระซิบบอกเธอ "ทนไม่ไหวก็ยอมแพ้นะคะตัวเล็ก…"

•••

เอาสี้ ใครจะไปต้านพ่อไหววววววววว?✌️