CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 55

EP55

โตเกียวประเทศญี่ปุ่น

สำผัสอุ่นร้อนจากริมฝีปากหยักแตะลงบนผิวแก้มเนียนใสปลุกให้คนตัวเล็กบนเตียงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทรา ดวงตากลมโตที่กำลังอ่อนล้าเปิดขึ้น เธอเหลือบมองเจ้าของการกระทำนั้นแล้วหลบสายตาเมื่อเห็นเมฆากำลังประทับริมฝีปากลงบนผิวแก้มของตนเอง

"ตื่นได้ยัง" น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบถามโดยที่ของขวัญยังนอนหันหลังให้เขาอยู่ พอจะพลิกกายลุกขึ้นจากเตียงก็โดนแขนแกร่งรั้งเอวขอดเอาไว้

"ตื่นแล้วค่ะ"

"ลุกไหวมั้ย?" ชายหนุ่มเอ่ยถามข้างใบหูแล้วทอดสายตาทอประกายมองใบหน้าหวาน เมื่อคืนกว่าจะจบบทสวาทอันแสนเร้าร้อนลงก็ผ่านไปหลายยก ทำเอาคนตัวเล็กหมดเรี่ยวแรงร่างกายอ่อนล้า เมฆามีความต้องการอยู่ตลอดตอนได้อยู่ใกล้เธอ ชายหนุ่มไม่เคยจะควบคุมตนเองได้เลยสักครั้ง

"พี่ปล่อยกอดหนูได้แล้วค่ะ"

"…" มือบางพยายามผละท่อนแขนออกจากเอวตนเองแล้วลุกขึ้นจากเตียง แต่ความอ่อนล้าของต้นขาก็ทำให้ร่างกายเธอเซล้มลงบนเตียง

หมับ!

"อ๊ะ!" เมฆารั้งคนตัวเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแล้วลุกขึ้นนั่งแทน บนร่างกายกำยำมีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวพันรอบเอวสอบไว้ผืนเดียว

"ขอโทษ…รุนแรงไปหน่อย"

"พี่ใจร้าย…" ของขวัญบ่นพึมพำออกมา แม้จะร้องขอให้เมฆาหยุดแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยทำตามคำขอร้องของเธอเลย เมฆาเอาแต่ทำตามใจตนเอง

"เธอน่ารักเกินไป" ว่าแล้วก็งับเข้าใบหูไปหนึ่งครั้งก่อนจะตวัดอุ้มร่างกายอ่อนล้าที่สวมเพียงเสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวผืนเดียวลุกขึ้นมาในอ้อมกอด ทำเอาของขวัญที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวตกใจกับการกระทำของเขา

"จะพาหนูไปไหน"

"อาบนํ้ากัน"

"พี่เมธ…หนูอาบเองได้ค่ะ ปล่อยหนูลงเธอนะ"

"เดี๋ยวอาบให้…" พูดเพียงเท่านั้นเมฆาก็อุ้มร่างของขวัญเดินมาถึงห้องนํ้าที่แยกเป็นสองส่วนชัดเจน ชายหนุ่มวางร่างคนตัวเล็กลงในอ่างอาบน้ำสีขาวที่มีน้ำอุ่นและฟองอยู่ในอ่างด้วยการกระทำอ่อนโยน ของขวัญมีท่าทีจะลุกขึ้นแต่ก็ช้ากว่าเมฆาที่ใช้มือปลดผ้าเช็ดตัวออกจากเอวแล้วก้าวเข้าไปในอ่างกับเธอ

"…" ใบหน้าหวานเบ้ด้วยอาการมาพอใจเล็กน้อย ก่อนที่ร่างกายจะถูกรั้งมาอยู่หว่างขาเสื้อสีขาวที่แนบลู่ไปกับลำตัวทำให้เห็นสัดส่วนเรือนร่างชัดเจน

"ไม่ลุกหนีนะ"

"พี่เมธ…จะ จับทำไมคะ" ของขวัญหน้าแดงซ่านเมื่อช่วงล่างของร่างกายถูกปลายนิ้วแกร่งลูบคลำไปมาจนมาถึงจุดกึ่งกลางใจสาว

"อย่าดิ้นสิ" เมฆาใช้ปากแนบลงบนลำคอขาวเนียน ชายหนุ่มคลอเคลียกับกายสาวแล้วเลื่อนมือขึ้นมาลูบหน้าอกสองข้างที่ชูชันดันเนื้อผ้าตัวบาง

"อ๊ะ!?" ของขวัญกัดปากตัวเองแล้วเผลอครางออกมา มือเล็กปัดป่ายการกระทำของเมฆาแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อชายหนุ่มใช้แขนอีกข้างล็อกข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้ไม่ให้ต่อต้าน

"ทำไมถึงทำฉันเป็นได้ขนาดนี้กันนะ ทั้งที่เมื่อคืนคิดว่าจะพอแล้วแต่ไม่เลย ฉันอยากเอาเธออยู่ตลอดเลยของขวัญ" เขากระซิบออกมาด้วยน้ำเสียงคลั่งไคล้ มือหนากอบกุมหน้าอกเกินตัวของหญิงสาวแล้วบีบขยํ้าตามอารมณ์ที่กำลังพลุกพล่าน

"สงสารหนูหน่อยได้ไหมคะ หนูอยากพัก อื้อ!" ของขวัญเสียวซ่านไปทั้งร่างกายเมื่อถูกปลุกเร้า ช่วงล่างยังคงเจ็บเล็กน้อยเพราะใช้งานอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าหวานเหยเกร่างเล็กดิ้นต่อต้าน

"ไม่ดื้อนะครับ จะได้ไม่เจ็บ" อารมณ์ของเขามันเพิ่มมากขึ้นจนยากที่จะฉุดรั้งเอาไว้แล้ว ในสมองคิดถึงแค่ตอนที่ร่างกายของตนเองกำลังสอดเข้าไปในร่างกายของหญิงสาวพลันอัตราการเต้นของหัวใจก็เต้นกระหน่ำไม่หยุด

"…" ของขวัญเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางของตนเองเอาไว้ ในวินาทีต่อมาชายเสื้อก็ถูกมือหนาจับขึ้นแล้วถอดออกจากร่างกายอย่างไม่ทันตั้งแต่ เมฆาทิ้งมันลงบนพื้น แล้วตวัดอุ้มร่างเล็กให้หันหน้ามานั่งคร่อมบนตักแทน

"อื้อ!" เรียวแขนคู่สวยคล้องลำคอใหญ่เอาไว้เพื่อพยุงร่างกายตนเอง ความรู้สึกต่อมาคือความร้อนที่เข้าครอบงำยอดประทุมถันทำเอาใบหน้าหวานเชิดขึ้นแล้วกัดปากตนเองแน่น

เมฆาใช้ปากดูดเม้มยอดอกสีแดงระเรื่อสลับข้างอย่างดุดันจนเกิดเสียงลามกขึ้นมาภายในห้องนํ้า แขนแกร่งรั้งแผ่นหลังเนียนที่ร่างกายโอนเอนไปตามสัมผัสเอาไว้ อีกข้างกอดเอวขอด

เขาทำแบบนั้นจนพอใจก็ผละใบหน้าออกแล้วช้อนมองใบหน้าหวานที่กำลังหายใจเหือดหาดเสียงยั่วยวนหลุดครางออกมาจากริมฝีปากบางเป็นระยะอย่างไม่รู้ตัว ของขวัญสบตากับคนตรงหน้าแล้วภายในใจก็รู้สึกเต้นแรงขึ้นมา ทำไมคนที่เธอแอบชอบและไม่คิดว่าจะสนใจตนเองด้วยซ้ำถึงกลายมาเป็นแบบนี้ได้ล่ะ เขาต้องการเธอมากเกินไปแล้ว

มากซะจนของขวัญตั้งมือรับไม่ไหว…