CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 56

EP56

[ของขวัญ]

ฉันไม่ได้หูฝาดหรือคิดไปเองพี่เมฆากำลังขอคบงั้นหรอ เขากำลังขอคบคนที่ตนเองเคยรังเกียจมากที่สุด ไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยินแต่มันก็หลุดออกมาจากปากของเขาแล้ว ซึ่งฉันเองก็ยังไม่อยากตอบอะไรตอนนี้เลย ไม่รู้สิ มันยังไม่ถึงครึ่งความพยายามของฉันที่เคยมีต่อเขาเลย

"หนู…"

"จะปฏิเสธแแบบนั้นหรอ?" ไม่ทันจะได้พูดจบประโยคคนตรงหน้าก็พูดสวนขึ้นมา เรียวคิ้วเข้มขมวดสงสัย

"…" ฉันพยักหน้าตอบเบาๆไม่ใช่ไม่อยากคบหรอกนะแต่มันรวดเร็วเกินไป ฉันพึ่งทิ้งผู้ชายอีกคน แล้วจะคบกับอีกคนในทันใดถึงแม้จะไม่ได้รักพี่เบในฐานะคนรัก ภายในใจมันก็ยังละอายอยู่เหมือนกันที่ตนเองเคยดึงเขาเข้ามายุ่งเรื่องนี้ทั้งที่ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยด้วยซ้ำเหมือนให้ความหวังพี่เบตอง ผลสุดท้ายก็ตอบแทนเขาเป็นความรักให้ไม่ได้

"อย่าปฏิเสธเลยนะ ฉันรอไม่ไหวอีกแล้ว"

"พี่รอเท่าที่หนูเคยรอพี่รึเปล่า"

"คงไม่…"

"หนูยังรู้สึกผิดต่อพี่เขาอยู่ ขอเวลาหน่อยนะคะ"

"ไม่รักฉันหรอ…หรือแคร์มันมากกว่า"

"เปล่าค่ะ พี่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าหนูคิดยังไงกับพี่ตลอด"

"จะฝืนต่อทำไม" ฉันนิ่งตอนนี้เหมือนฝืนตัวเองอยู่แบบนั้นหรอ อยากคบกับพี่เมฆามากแค่ไหนก็ปฏิเสธไปก่อนมันดูขัดกับการกระทำของตนเองมากรึไงนะ

"มันจะดีกว่านี้มั้ยคะ"

"มันไปเอง ก็แปลว่ามันเสียสละแล้วไม่ใช่ความผิดเธอ" ความรู้สึกของพี่เบตองก็คงรู้อยู่ตลอดว่าฉันคิดยังไงกับพี่เมฆา การเสียสละครั้งนี้เพื่ออยากให้ฉันมีความสุขกับความรักสินะ เขารู้มาตลอดตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลายแล้วว่าฉันรักพี่เมฆามากขนาดไหน ฉันมันแย่มากจริงๆแต่การฝืนกับหัวใจตัวเองมันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น ตอนนี้ทุกอย่างมันสายเกินกว่าจะแก้แล้วถ้ายังอยู่จุดเดิมจมอยู่กับความรู้สึกผิด การเสียสละของพี่เบตองก็คงไม่มีประโยช์นอะไร เขายอมถอยเพื่อให้ฉันสมหวังหรือฉันควรทำความต้องการของพี่เบตองดี ทำตามความรู้สึกของตนเองตอนนี้ด้วย ตอบตกลงแบบนั้นหรอ ฉันกับพี่เมฆาจะคบกันเนี่ยนะ เป็นฝันที่ไม่กล้าฝันแต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว

คบ หรือไม่คบดี…

ดูสายตาของเขาตอนนี้สิกำลังหลอมละลายหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้ไปทั้งดวงแล้ว อยากจะแทรกพื้นห้องนํ้าหนีให้มันรู้แล้วรู้รอดถ้าไม่ตอบตกลงจะโดนอีกมั้ย นะ

"คิดนานจังเลย" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามดึงสติของฉันให้หลุดออกมาจากห้วงความคิดของตนเอง

"มันจะดีกว่าที่เป็นอยู่มั้ยคะ"

"ลองตอบตกลงก่อนสิ จะได้รู้"

"…" ฉันไม่ได้อยากจะเล่นตัวหรือลีลานะ แต่ตอนนี้มันเขินมากกว่าสายตาพี่เมฆารุนแรงมากเลย รุนแรงจนฉันตั้งหลักไม่ทันแล้ว

"ว่าไง คบมั้ย"

"ลองดูก็ได้ค่ะ เราลองมาคบกันดู^^" อ่า…ไม่ไหวแล้วนะ จะตายลงตรงนี้อยู่แล้ว ลองนึกว่าคนที่ตนเองแอบชอบมาหลายปีสิ จู่ๆเขามาคลั่งรักเราซะงั้นแถมยังคอคบอีก เขินชะมัดแต่ก็ได้กรีดร้องอยู่ในใจ หุบไว้อย่ายิ้มออกมาเยอะเดี๋ยวพี่เมฆารู้ว่าเราใจง่ายกับเขาขนาดไหน ทำไมตอนเขาทำเลวใส่ร้องไห้จะเป็นจะตายนักหนา พอตอนเขาง้ออ่อนระทวยเหมือนมนุษย์ไร้กระดูกซะงั้น เกลียดตัวเองจังTT

"หื้มม มีแฟนแล้ว" พี่เมฆาครางงึมงำในลำคอแล้วลูบหัวฉันด้วยแววตาเปล่งประกายมืออีกข้างก็เลื่อนลงมาจับที่เอวบีบเคล้นเบาๆก่อนจะจับสะโพกฉันโยกเบาๆบนร่างกายตนเอง

"พะ…พอแล้วค่ะ"

"อีกรอบแล้วกัน" คนตรงหน้ายกยิ้มมุมปากเพียงเสี้ยววินาทีใบหน้าเขาก็กลับมาเรียบนิ่งอีกครั้ง มีแค่สายตาที่กำลังหื่นกามมองร่างกายฉันอยู่ เขาจะเอาไม่หยุดแบบนี้ไม่ได้นะ มันในอ่างรอบเดียวก็ควรพอได้แล้วเมื่อคืนไม่ได้ทำให้ความหื่นมันลดลงเลยรึไงนะ อยู่ด้วยกันสองต่อสองเป็นไม่ได้ต้องมีเสียตัวตลอดเลย สงสารตัวเองจนอยากร้องไห้

"พี่เมธ…"

"ขา…"

คะขาหรอ…กรี๊ดดดดดดดดด มันเกินไปแล้วนะ โอ๊ยไม่ไหวแล้วๆๆๆๆๆ