ดอกหญ้าสีคราม นิยาย บท 27

สุดสัปดาห์ จริงๆ แล้วที่ร้านว่างมาก โดยปกติไม่มีลูกค้าทั้งวัน ไม่เปิดร้านก็ได้

ดอกหญ้าไปที่ร้าน เพราะว่ามันเงียบสงบ สามารถทำงานหัตถกรรมในร้านค้าออนไลน์ของตัวเองได้ดี

แก้วตาก็มาเช่นกัน

เห็นดอกหญ้าอยู่ในร้าน แก้วตาก็ถามเธอด้วยความประหลาดใจมาก “หญ้า วันนี้วันอาทิตย์ เธอมาทำไม? ปกติเธอพาหลานเธอไปเที่ยวที่สวนสาธารณะนี่หน่า”

“ร้านค้าออนไลน์ฉันต้องเพิ่มสินค้าใหม่บ้างแล้ว”

ดอกหญ้าถักทอสินค้าของเธอ พลางเงยหน้ามองเพื่อนสนิท ยิ้มแล้วพูดขึ้น “เธอล่ะ?”

“อย่าพูดเลย โดนแม่ฉันบ่นน่ะสิ ฉันทนไม่ไหวก็เลยรีบมาที่ร้าน”

“คุณป้าบ่นเธออีกทำไม?”

“ก็เพราะงานเลี้ยงที่เราเข้าร่วมคืนนั้นไง ไม่รู้ไปอ่อยได้ลูกเขยรวยกลับมา แม่ฉันนึกว่าลูกเขยรวยๆ อ่อยง่ายมาก ไม่ดูเลยว่าลูกสาวเธอมีสภาพยังไง คิดว่าลูกสาวเธอเป็นสาวสวยที่สุดในโลก”

ดอกหญ้าหัวเราะพรวดออกมา

พ่อแม่ส่วนใหญ่บนโลกก็แบบนี้ทั้งนั้น หากลูกๆ ถึงวัยสร้างครอบครัว ก็จะเริ่มกังวลเรื่องใหญ่อย่างการแต่งงานของพวกลูกๆ

วัยยี่สิบห้าปี ถ้าเป็นยุคสมัยแต่งงานเร็วก่อนหน้านี้ ก็ถือว่าแก่จริงๆ แต่ในยุคสมัยปัจจุบัน ถือว่าเด็กมาก

“แม่ฉันให้ป้าฉันแนะนำแฟนหนุ่มให้ฉันอีกแล้ว บอกให้คืนนี้ฉันไปนัดบอดที่ร้านกาแฟ ไปนัดบอดที่ร้านกาแฟดึกดื่น ถ้าดื่มกาแฟแก้วหนึ่ง คงได้นัดบอดถึงฟ้าสว่าง”

“หญ้า คืนนี้เธอไปนัดบอดเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม?”

ดอกหญ้าส่ายหน้าเหมือนกลองสั่น “ไม่ไป”

“หญ้าผู้แสนดี ตกลงกันฉันเถอะนะ เราเป็นเพื่อนสนิทกัน เป็นเพื่อนรักกันนะ เธอเป็นเพื่อนที่มีน้ำใจสุดแล้ว ยอมเสียสละได้เพื่อเพื่อนสนิท”

“ฉันไม่ได้มีน้ำใจ เธอไปหาคนที่ยอมเสียสละเพื่อเธอเถอะ”

แก้วตาพูดเกลี้ยกล่อม “หลังจากเจอฝ่ายชายแล้ว ฉันจะเลี้ยงอาหารมื้อดึกเธอ”

“ฉันมีเงินอยู่แล้ว ฉันกินมื้อดึกเองได้ ไม่ต้องให้เธอเลี้ยง”

ดอกหญ้าไม่อยากไปนัดบอดกับเพื่อนสนิท ถ้าคนที่นัดบอดด้วยถูกใจเธอล่ะจะทำยังไง?

เธอเคยได้ยินคนอื่นเล่าเรื่องแบบนี้มาก่อน มีคนไปนัดบอดเป็นเพื่อนน้องสามี ผลสุดท้ายคนที่นัดบอดด้วยดันถูกใจพี่สะใภ้ น้องสะใภ้โกรธแทบตาย แบบนั้นจะเกิดผลกระทบต่อความสัมพันธ์น้องสามีกับพี่สะใภ้มากเลยนะ เธอกับแก้วตาเป็นเพื่อนสนิทที่บอกกันทุกเรื่อง แต่บางเรื่องก็ไม่สามารถทำได้

งานเลี้ยงที่เข้าร่วมเป็นเพื่อนแก้วตานั้นแตกต่าง ในงานเลี้ยงมีแต่คนประสบความสำเร็จ หยิ่งผยองจองหอง ไม่ชอบคนที่ไม่รู้เรื่องแบบเธอหรอก เธอจึงไม่ได้มีความกดดันทางจิตใจ

“หญ้า”

เสียงคุ้นเคยดังขึ้น ทั้งสองมองไปที่ประตูร้าน

ดอกหญ้าหยุดงานในมือทันที ลุกขึ้นเดินออกไป ยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณย่า คุณมาได้ยังไงคะ?”

“ย่ามาเพราะอยากคุยกับเธอ ไปบ้านหลังเล็กของพวกเธอมา ครามบอกว่าเธอไม่อยู่บ้าน ย่าก็เลยมาหาเธอ”

แววตาที่คุณย่ามองดอกหญ้าเต็มไปด้วยความรักและเมตตา หลังจากเข้าไปในร้านแล้ว เธอก็ถามขึ้น “เมื่อก่อนได้ยินเธอบอกว่าสุดสัปดาห์ไม่เปิดร้านก็ได้นี่”

“คุณย่าคะ ร้านค้าออนไลน์ของฉันไม่ได้ลงสินค้าใหม่มาสักระยะแล้ว สินค้าในสต๊อกขายใกล้หมดแล้ว ฉันต้องใช้เวลาว่างสุดสัปดาห์มาทำสินค้าใหม่”

ของที่เธอถักทอวางขายทางออนไลน์ ขายได้จำนวนไม่เลว ต้องลงสินค้าใหม่เรื่อยๆ ลูกค้าบางรายจะสั่งจองไว้ล่วงหน้า เธอรับออเดอร์มาแล้ว ก็ต้องส่งสินค้าให้ลูกค้าภายในระยะเวลาที่รับปากไว้

การทำธุรกิจ ต้องให้ความสำคัญกับคำมั่นสัญญา

“หญ้า เธอฝีมือยอดเยี่ยมจริงๆ”