ดอกหญ้าสีคราม นิยาย บท 39

สีครามทางนั้นพอกลับไปถึงบริษัทแล้ว ยังไม่เข้าห้องทำงานก็กำชับเลขาไปว่า：“ช่วยบอกผู้ช่วยทั่วไปให้มาพบผมหน่อย”

เลขารีบโทรศัพท์ไปสายภายในถึงไซมอนผู้ช่วยทั่วไป“คุณไซมอน คุณสีครามต้องการพบคุณ ให้คุณขึ้นไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

ไซมอนไม่ถามอะไรทั้งนั้น ตอบอือ แล้ววางสายโทรศัพท์ภายใน

ไม่กี่นาทีถัดมา ไซมอนเคาะประตูห้องทำงานประธาน แล้วเดินเข้าไป

สีครามกำลังจัดการเอกสารอยู่ ก็วางปากกาลง แล้วทำท่าเชื้อเชิญให้เขา

“มีเรื่องด่วน？”

ไซมอนเป็นเพื่อนที่โรงเรียนกับสีคราม ความสามารถของเขา สีครามรู้ดี ยังไม่เรียนจบ ก็ถูกสีครามดึงมาเซ็นสัญญาก่อน กลายเป็นหัวกะทิของจีรภักดีกรุ๊ป หลังจากสร้างความสำเร็จ กลายเป็นผู้ช่วยทั่วไปของสีครามทีละขั้น ก็ได้รับความไว้วางใจจากสีคราม

“ไม่ใช่เรื่องด่วน เรื่องส่วนตัวน่ะ จะคุยกับนายเป็นการส่วนตัว”

ไซมอนนั่งลง หัวเราะ แล้วพูดว่า：“นายคุยทางโทรศัพท์ก็ได้นี่”

ถึงจะเป็นผู้ช่วยทั่วไป บางครั้งสีครามก็จะขอให้เขาช่วยจัดการเรื่องส่วนตัวด้วย ไซมอนจึงชินแล้ว

“นายช่วยฉันสืบเรื่องหนึ่งหน่อยได้ไหม？”

“ดูนายพูดเข้าสิ ฉันไม่รู้ว่านายสืบมากี่เรื่องแล้ว ไม่มาก และก็ไม่น้อยเกินไป อยากให้ฉันสืบอะไร พูดมาเถอะ”

ครอบครัวตระกูลณรีดรค่อนข้างลึกลับ และเป็นตระกูลที่ร่ำรวย แต่ก็ไม่เป็นที่โดดเด่นมากนัก โดดเด่นน้อยยิ่งกว่าตระกูลจีรศักดีด้วยซ้ำ มีไม่กี่คนที่รู้ว่าตระกูลณรีดรก็ร่ำรวยเช่นกัน

ไซมอนไม่ใช่พี่ใหญ่ของรุ่นนี้ ไม่ต้องรับตำแหน่งหัวหน้าครอบครัว แต่เขายังพูดอะไรก็เป็นที่ยอมรับอยู่ ได้รับความไว้วางใจจากหัวหน้าครอบครัว และสิ่งที่ตระกูลณรีดรทำได้ดีที่สุดก็คือการสอบถามข้อมูล เรียกได้ว่าเครือข่ายข้อมูลของพวกเขาครอบคลุมเมืองใหญ่หลายเมือง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งจังหวัดนรารี แค่พวกเขาอยากรู้ ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่ไม่รู้

แน่นอนว่า ไม่ใช่ทุกคนที่จะใช้อำนาจของตระกูลณรีดรได้ นั่นก็คือสีครามและไซมอนที่เป็นทั้งเพื่อนและเจ้านายกับลูกน้อง หัวหน้าตระกูลณรีดรก็ชื่นชมสีคราม ทุกครั้งที่สีครามขออะไร หัวหน้าตระกูลณรีดรก็จะช่วยเหลือสีครามอย่างถึงที่สุด

“ย่าฉันจู้จี้ฉันทั้งวันเรื่องที่แต่งงานกับเธอผู้ช่วยชีวิต ฉันเคยบอกนายแล้ว”

“อือ นายแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ？ทำไม ย่านายจู้จี้จะให้นายแต่งอีกครอบครัว？”

ประโยคนี้ไซมอนพูดอย่างขบขัน

สีครามพูดไม่ออก“แต่งงานคือขีดจำกัด ผู้ชายตระกูลเราถ้ามีภรรยาแล้ว จะไม่มีผู้หญิงอื่นอีก”

“นายสนใจภรรยานายแล้วเหรอ อยากให้ฉันช่วยนายสืบอดีตของเธอ？”

“เรียกว่าสนใจไม่ได้หรอก แค่รู้สึกว่าในเมื่อเป็นสามีภรรยากันแล้ว ต้องรู้เรื่องของเธอบ้าง นายช่วยฉันสืบเรื่องครอบครัวเธอก็พอ”

ดอกหญ้าพูดเรื่องของตระกูลสหพันษากับเขา แต่ไม่ได้พูดหมด เขาถึงอยากให้ไซมอนช่วยเขาสืบหน่อย แบบนี้เขาก็จะเข้าใจได้เป็นอย่างดี เวลาที่ดอกหญ้าเจอปัญหา เขาก็จะช่วยเธอได้

อือ ต่อไป เจออะไรอย่าเพิ่งบุ่มบ่าม อย่าเข้าใจผิดและปรักปรำคนอื่นตามใจชอบ ดูสิ เขาเข้าใจดอกหญ้าผิด จนรู้สึกอึดอัดอยู่ตลอด

“อันที่จริง นายสามารถค่อยๆ ถามเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ครอบครัวของเธอได้ ด้วยการใกล้ชิดเธอ

ไซมอนคิดว่าเรื่องนี้ง่ายมาก

ถ้าให้เขาไปสืบ เขาไม่ต้องใช้อำนาจของตระกูลเลย แค่ให้ลูกน้องสองสามคนไปจัดการก็ได้มาแล้ว

จากที่เขารู้ ภรรยาของสีครามเป็นผู้หญิงธรรมดามาก จิตใจดี ช่วยชีวิตย่าศรีไปครั้งหนึ่ง ย่าศรีก็รู้สึกชอบ

ผู้หญิงที่ถูกย่าศรีชอบได้ ต้องนิสัยดีสุดๆ ไซมอนกล้าพูดว่าอีกไม่นาน เพื่อนคนนี้ของเขาต้องกลายเป็นเชลยของผู้หญิงคนนั้นแน่

“ช่วงนี้เธอน่าจะเจอปัญหาบางอย่าง ฉันอยากเข้าใจต้นสายปลายเหตุทั้งหมดให้ชัดเจนก่อน จะได้ช่วยเธอได้”

ไซมอนก็สนใจขึ้นมา“ทำไม รักเข้าแล้ว？รู้จักปกป้องเร็วขนาดนี้เชียว”

“ไม่ว่าฉันจะรักหรือไม่รัก ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของฉัน ถึงแม้จะแค่ในนาม แต่ก็เป็นผู้หญิงของฉันสีคราม มีคนรังแกเธอ ฉันต้องปกป้องอยู่แล้ว ไม่ได้ปกป้องเธอ แต่ปกป้องเกียรติของฉันสีคราม”

ไซมอนหัวเราะเหอะๆ“เป็นการพูดท่หลอกตัวเอง”