ดาบพิทักษ์แผ่นดิน นิยาย บท 17
“คุณหลิน?”
ผู้คนต่างตะลึงงัน คุณหลินคือใครกัน?
ชายวัยกลางคนสวมชุดสูทหรูหรา ดูแล้วไม่ธรรมดา
เพียงเห็นนาฬิกาวาเชอรอง กงสตองแตงบนข้อมือเขา ก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จมาแล้วอย่างแน่นอน
แต่ขนาดผู้ที่ดูมีน่ามีตาในสังคมเช่นเขายังต้องเกรงใจ ถ้าอย่างนั้นคุณผู้ผู้ชายหลินอะไรนี่ก็คงไม่ธรรมดาใช่ไหมล่ะ?
ผู้คนรอบๆ ต่างหันไปมองจ้าวเฉวียนอย่างอัตโนมัติ
เพราะในตอนนั้นหากจะพูดถึงคนที่ดูมีฐานะที่สุดก็คงจะเป็นเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่จ้าวเฉวียนไม่ได้แซ่หลินนี่!
แล้วคุณหลินที่เขาพูดถึงคือใครกันแน่?
“คุณมาหาผมเหรอ?”
ในตอนนั้นเองหลินเซียวที่นั่งอยู่บนรถเข็นก็ตามขึ้น
“ฮ่า ฮ่า! นี่หลินเซียวนายกำลังล้อเล่นอะไรอยู่?”
จ้าวเฉวียนขำพรวดออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก
“หลินเซียว อย่าพูดอะไรมั่วๆ สิ”
ฉินหว่านชิวขมวดคิ้ว ถึงแม้หลินเซียวจะแซ่หลิน แต่คนแซ่หลินก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ
“สมกับเป็นไอ้โง่จริงๆ ตลกจัง”
“นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใครถึงกล้าทำมาเป็นรู้จักเขา?”
“นายมันโง่จริงๆ ฮ่าฮ่า!”
จ้าวเฉวียนหัวเราะจนต้องเอามือกุมท้อง สีหน้าแสดงออกถึงความเหยียดหยามอย่างเห็นได้ชัด
ชายวัยกลางคนก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าหลินเซียว ก่อนที่จะโค้งตัวทำความเคารพ “คุณหลิน ผมกำลังตามหาคุณอยู่ครับ !”
“หะ!”
เสียงหัวเราะของจ้าวเฉวียนหยุดลงทันที
คนรอบๆ ถูกความเงียบปกคลุม
นี่มาหาหลินเซียวจริงๆ งั้นเหรอ?
คุณหลินที่ชายคนนี้พูดถึง ก็คือไอ้ขยะหลินเซียวที่นั่งอยู่รถเข็นเนี่ยนะ?
คนที่เป็นสามียาจกของฉินหว่านชิวเนี่ยนะ?
“ดูแล้วน่าจะเป็นนายมากกว่านะที่เป็นไอ้โง่”
หลินเซียวหันกลับไปมองจ้าวเฉวียน แล้วพูดขึ้น
จ้าวเฉวียนเบิกตากว้าง อยากจะตอบโต้กลับไป แต่หาคำพูดดีๆ ไม่ได้เลย
“คุณมาหาผมมีธุระอะไร?”
หลินเซียวหันกลับไปมองชายวัยกลางคนอีกครั้งและถามขึ้น
“ผมคือหลี่เจ๋อ เป็นตัวแทนผู้จัดการบริษัทเฟอร์รารี่ของเมืองเจียง”
“เฟอร์รารี่ 488 ชุดคาร์บอนรอบคันที่คุณสั่งซื้อ มาถึงแล้วครับ!”
หลี่เจ๋อยกยิ้ม และผายมือไปยังเฟอร์รารี่ที่จอดเฉิดฉายอยู่ด้านหลัง
เฟอร์รารี่คันสีแดงสด เมื่อกระทบแสงจากดวงอาทิตย์ทำให้มีออร่าแสงสว่างโชติช่วงออกมา
พุ่งเข้าตาลงลึกถึงใจ
“หะ!”
คนทั้งหมดถูกความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง
เงียบขนาดที่ว่าหากมีเข็มตกลงบนพื้นก็คงจะได้ยินเสียงอย่างชัดเจน
เฟอร์รารี่488 ชุดคาร์บอนรอบคัน 20กว่าล้าน!
นี่หลินเซียวซื้องั้นเหรอ?
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
“ต้องคันนี้สิถึงจะดูใช้ได้หน่อย”
หลินเซียวยิ้มให้ฉินหว่านชิว
“คุณ!”
ในใจของฉินหว่านชิวเกิดคำถามมากมาย
แต่เพราะคนเยอะเกินไปจึงไม่อยากพูดอะไรมาก
“หา! เขามีเงินขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ไม่หรอกมั้ง เขามีฉายาว่าไอ้โง่ไม่ใช่เหรอ? จะมีเงินขนาดนี้ได้ยังไงกันล่ะ?”
“ใครเป็นคนบอกล่ะว่าคนโง่มีเงินไม่ได้น่ะ? ไม่แน่ว่าเมื่อก่อนเขาอาจจะเป็นเศรษฐีก็ได้นะ ไม่งั้นฉินหว่านชิวจะเก็บเขาไว้ทำไม?”
“อืม! ที่ว่ามาก็มีเหตุผล แต่จะว่าไปเบนซ์คันนี้ถ้าเอาไปเทียบกับเฟอร์รารี่แล้วก็คือขยะดีๆ นี่เอง!”
“จ้าวเฉวียนคนนี้น่าตลกซะจริง จะเอาเบนซ์ไม่กี่ล้านมาแย่งแฟนเขา สุดท้ายแฟนเขาซื้อเฟอร์รารี่ 488 มาหักหน้า ช่างน่าขำจริงๆ! ”
เมื่อผู้คนมากมายหายช็อคกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ก็เริ่มจับกลุ่มเม้าท์กันอย่างเมามัน
สีหน้าของจ้าวเฉวียนขาวซีด ราวกับถูกคนตบบ้องหูมา
“แก! ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ”
“ไม่ช้าก็เร็วหว่านชิวต้องเป็นของฉัน”
จ้าวเฉวียนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไป
อะไรที่ได้มายาก จ้าวเฉวียนก็ยิ่งอยากได้
สำหรับฉินหว่านชิวแล้ว เขาจะต้องเป็นคนได้ครอบครองเธอเท่านั้น
“หยุดก่อน!”
“คุณเอาขยะกลับไปด้วยสิ”
หลินเซียวเอ่ยปากก่อนจะชี้ไปทางเบนซ์สีขาวคันนั้น
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดาบพิทักษ์แผ่นดิน
รบกวนอัพเดทเรื่องนี้ให้หน่อยครัย...