ดาบพิทักษ์แผ่นดิน นิยาย บท 20

เมื่อชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้น สีหน้าของคนในห้องต่างก็เปลี่ยนไปตามๆ กัน

ผู้บริหารคนอื่นๆ มองหน้ากันไปมา

แต่คนตระกูลฉินกลับมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก

พวกเขาเพิ่งจงใจไล่ฉินหว่านชิวออกไป เพื่อไม่ให้เธอแย่งความดีความชอบในงานครั้งนี้

แต่ในตอนนี้ ตัวแทนของหลี่ซื่อฟาร์มาซูติคอลกลับต้องการเจรจากับเธอ?

นี่มัน…

เรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย?

ฉินซิงอวี่มองหน้าฉินเฟยด้วยความไม่พอใจ

“คุณจาง คือว่าฉินหวานชิวตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บริษัทแล้ว”

“อีกอย่างหน้าที่ที่เธอรับผิดชอบ ก็ไม่ใช่การเจรจาธุรกิจด้วย”

“พวกเราได้ยินว่าคุณจางจะมาที่นี่ พวกเราจึงตั้งใจมาพบคุณ”

“ดังนั้นเรื่องของการเจรจาธุระกิจ คุณคุยกับพวกเราก็ได้ครับ”

ฉินซิงอวี่คิดไตร่ตรองไม่นาน จากนั้นก็ฉีกยิ้มไปทางชายวัยกลางคน

คุณจางดูสับสนเล็กน้อย

เพราะหลี่หงซินบอกกับเขาว่า ให้คอยช่วยเหลือสนับสนุนตระกูลฉินตามคำสั่งของหลินเซียว

แต่ตอนนั้นหลินเซียวก็ไม่ได้บอกว่าต้องเจรจากับใคร

ถึงแม้การเจรจากับฉินหว่านชิวเป็นความต้องการของหลี่หงซิน

แต่ในเมื่อเธอไม่อยู่ จะเจรจากับผู้อื่นแทนก็คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไร

ยังไงซะขอแค่ให้ได้ช่วยเหลือตระกูลฉิน ก็นับว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณหลินเซียวเหมือนกัน

“งั้นก็ได้ พวกเรามาเจรจาธุรกิจกันเถอะ”

เมื่อคุณจางไตร่ตรองดูแล้ว ก็พูดขึ้น

“ได้ครับ! ได้! ได้!”

ฉินซิงอวี่และคนอื่นๆ ต่างก็พากันถอนหายใจอย่างโล่งอก พวกเขาดีใจเป็นอย่างมาก

ตอนที่คุณจางเรียกชื่อฉินหว่านชิว พวกเขาต่างตกใจกันยกใหญ่

นึกไม่ถึงว่าคนอย่างฉินหว่านชิวจะมีเพื่อนทำงานอยู่ในหลี่ซื่อฟาร์มาซูติคอล

ดูเหมือนพวกเขาจะคิดหนักกันแล้ว

ทั้งสองเจรจาธุรกิจกันอย่างราบรื่น

หลี่ซื่อฟาร์มาซูติคอลเดิมทีเพียงต้องการตอบแทนบุญคุณของหลินเซียว จึงเข้ามาร่วมมือกับตระกูลฉิน

แต่สำหรับตระกูลฉินแล้ว การได้ร่วมมือกับหลี่ซื่อฟาร์มาซูติคอลนับว่าเป็นเกียรติอย่างมาก

ดังนั้นทั้งสองจึงตกลงกันได้โดยง่าย

ไม่นานสัญญาก็ถูกร่างขึ้น

เหลือเพียงแก้ไขอีกสักนิด และทั้งสองได้ทำการลงชื่อ สัญญาก็จะมีผลทันที

……

ในห้องทำงาน

ฉินหว่าชิวกำลังเก็บของเตรียมตัวเลิกงาน

พนักงานทั้งหลายต่างพูดคุยกันว่าวันนี้จะไปดื่มเหล้าที่ร้านไหน

แต่ฉินหว่านชิวไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกนี้เลย เพราะเธอต้องรีบกลับไปดูแลหลินเซียวที่บ้าน

ชีวิตที่มีสีสันแบบนี้ห่างไกลจากตัวเธอมาก

ขนาดงานเลี้ยงบริษัทยังไม่ค่อยจะได้ไป

เพราะเธออดเป็นห่วงหลินเซียวไม่ได้จริงๆ

“แหม่ ฉินหว่านชิว รีบขนาดนี้จะไปไหนล่ะ?”

ในเวลานั้นเอง ฉินเฟยก็เดินถือหนังสือสัญญาเข้ามาพอดี