อดีตภรรยาเศรษฐีพันล้านท้องแล้วหนี นิยาย บท 6

กลิ่นหอมยั่วยวนของอาหารโชยมาเตะจมูกฉัน ชวนให้น้ำลายสอ พลันฉันก็รู้ตัวว่าตัวเองหิวมาก อาหารที่เสิร์ฟบนโต๊ะนั้นยากที่จะต้านทาน

“นี่เป็นความคิดแม่เธอเลยนะ” เซลีนชี้ไปที่อาหารขณะที่ฉันมองสำรวจอาหารจานต่าง ๆ และสังเกตว่าทุกจานล้วนเป็นจานโปรดของฉัน

“แต่เธอต่างหากล่ะจ๊ะที่ใช้เวลาหลายชั่วโมงทำอาหารพวกนี้สำหรับวันเกิดของลิลี่” แม่บอก

“แต่คุณก็อยู่กับฉันตอนฉันลงมือทำนะคะ มันเป็นสูตรของคุณ” เซลีนตอบพลางหัวเราะเบา ๆ เธอเลื่อนเก้าอี้ตรงข้ามฉันแล้วนั่งลง

ฉันเองก็อดหัวเราะด้วยความขบขันไม่ได้เช่นกัน “เธอกับแม่สุดยอดไปเลย ฉันต้องอร่อยกับอาหารเช้ามื้อนี้แน่นอน” ฉันเอ่ย พลางเลื่อนเก้าอี้ข้างแม่ออกแล้วนั่งลง ทั้งสองยิ้มตอบฉัน

“งั้นเรามาสวดภาวนากันดีมั้ย จะได้กินกันเลย ท้องฉันร้องแล้ว”

เซลีนเป็นผู้นำสวด เมื่อเธอสวดเสร็จ ฉันก็เสิร์ฟอาหารให้แม่เล็กน้อยก่อนจะหันมาที่จานของตัวเอง ตักอาหารใส่จาน แล้วลงมือกิน

“ไปฉลองวันครบรอบแต่งงานมาเมื่อคืนเป็นยังไงบ้างล่ะ” เซลีนถามพลางกินอาหาร ความสนใจของเธอจดจ่ออยู่ที่จานตัวเอง จึงไม่เห็นสีหน้าตกใจของฉัน “เมื่อคืนฉันรีบเพราะหลานสาวฉันเป็นไข้น่ะ ก็เลยลืมถามไปเลย ฉันอยากฟังจัง..." ในที่สุดเธอก็เงยหน้าขึ้นและชะงักกลางประโยคเมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของฉัน

“ขอโทษนะลิลี่ ฉันไม่น่าถามเลย” เธอโพล่งเสียงดัง ดวงตาสีฟ้าเข้มฉายแววเสียใจ

“ไม่เป็นไร เซลีน” ฉันตอบแล้วก้มหน้าลงมองจาน แสร้งทำเป็นเอร็ดอร่อยกับอาหารทั้ง ๆ ที่อาการอยากอาหารหายไปหมดแล้ว แต่ถึงแม้จะหลุบตาลง ฉันก็ยังเห็นแม่มองมาที่ฉันได้จากหางตา

“ไม่ดีเลย เซลีน” ฉันตอบ "เรื่องมันยาว" ฉันเสริมและกัดสเต๊กตรงหน้าฉัน

ทว่าเซลีนรู้สึกได้ว่าฉันยังไม่พร้อมที่จะเล่ารายละเอียดให้ใครฟัง เธอไม่ถามอะไรเพิ่ม และหันไปสนใจอาหารตรงหน้าแทน แม่ก็ทำเช่นเดียวกัน ความเงียบปกคลุมโต๊ะอาหารกระทั่งทุกคนกินอาหารเช้าเสร็จ

“ฉันจะไปล้างจานนะ” ฉันอาสาหลังจากจัดการเค้กแบล็กฟอเรสต์เรียบร้อยแล้ว แต่เซลีนรีบห้ามเอาไว้

“ถึงตาฉันล้างแล้ว ลิลี่” ก่อนที่ฉันจะทันได้คัดค้านอะไร เซลีนก็รวบรวมจานเปล่าและถือไปที่อ่างล้างจาน