ลีอาเป็นเพื่อนสนิทของฉันมาหลายปีแล้ว ถ้าจะว่ากันตามตรงก็สี่ปี แต่ฉันไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนั้นของเธอมาก่อนเลย เบื้องหลังเลนส์หนาของแว่นสายตาเฉิ่มเชยฉายแววล่วงรู้ ดวงตาสีฟ้าลึกลับของเธอจ้องตรงเข้ามายังจิตวิญญาณของฉัน มองทะลุฉากหน้าของชีวิตอันปกติที่ฉันแสดงให้ทุกคนเห็น
ฉันตระหนักขึ้นมาราวกับถูกสายฟ้าฟาด
เธอรู้ความจริง
“ฉันเป็นเพื่อนเธอมาหลายปีแล้ว ลิลี่ สี่ปีถ้าจะว่ากันตามตรง” ลีอาเกริ่นราวกับอ่านความคิดฉันได้ “ช่วงเวลาเท่านั้นก็พอจะให้ฉันรู้ได้แล้วว่าเธอปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่า ครั้งหนึ่งฉันเคยจับได้ว่าเธอถอดแหวนแต่งงานออกตอนที่คิดว่าไม่มีใครเห็นหลังจากที่เธอลืมถอดเอาไว้ที่บ้าน ฉันยังสังเกตด้วยว่าคุณแบรดฟอร์ดมองเธอด้วยสายตาแบบที่เขาไม่เคยมองคนอื่น”
ฉันสะกดกลั้นเสียงอุทานด้วยความตกใจ พยายามรักษาสีหน้าให้เป็นปกติอย่างดีที่สุด ฉันมองเพื่อนสนิทของตัวเองโดยไม่กะพริบตา “ไม่ใช่เลย เธอเข้าใจผิดแล้ว ลีอา คุณแบรดฟอร์ดกับฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน” ฉันปฏิเสธด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ไม่มีประโยชน์ที่จะปฏิเสธความจริงหรอก ในเมื่อฉันเองก็อยู่ที่นั่นตอนที่สามีเธอขอหย่า” ลีอาพูดออกมาขณะมองฉันที่เริ่มอยู่ไม่สุข “ฉันบังเอิญอยู่ในร้านเดียวกับเธอ ฉันนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังเธอและได้ยินทุกอย่าง” เธอเสริมอย่างไม่ใส่ใจ
คราวนี้ฉันอ้าปากค้างพลางส่งเสียงดัง สีหน้าซีดเผือดเมื่ออีกฝ่ายเปิดเผยความจริง
“ฉันพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นมาตลอดเพื่อรอให้เธอพูดความจริง แต่ก็ไม่ได้ผล ลิลี่ ฉันต้องคุยกับเธอเดี๋ยวนี้” ลีอาพูดหลังจากเงียบไปพักใหญ่ ฉันคาดว่าเธอจะมองฉันด้วยสายตาตำหนิที่ฉันปิดบังความจริงจากเธอ แต่เมื่อฉันสบตาเธออีกครั้งหลังจากหลบเลี่ยงสายตา ฉันก็เห็นแววตาเข้าอกเข้าใจฉายออกมาจากดวงตาคู่นั้นแทน จู่ ๆ ฉันก็อยากจะร้องไห้ออกมาต่อหน้าเธอ
ฉันเงยหน้าขึ้นมองเพดานเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลอาบแก้ม เมื่อฉันรู้สึกสงบลง ฉันก็สบตาเธออีกครั้ง
“เธอทำเอาฉันเป็นคนโง่เลย ลีอา” ฉันพูดพลางส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ
“เธอก็ทำกับฉันเหมือนกัน ลิลี่” ลีอาตอบ “ตอนนี้เราเสมอกันแล้วนะ”
แม้สถานการณ์จะหนักอึ้ง แต่เราก็พบว่าต่างคนต่างยิ้มให้กันอย่างขบขัน
ไม่นาน รอยยิ้มก็หายไปจากใบหน้าของฉัน แล้วฉันก็เงียบขรึมลง ลีอาก็เช่นเดียวกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อดีตภรรยาเศรษฐีพันล้านท้องแล้วหนี