“ขอให้คุณทอมกับคุณเอร่วมงานกันอย่างราบรื่นนะคะ ธิดา ทำไมเธอไม่ไปดื่มฉลองกับพวกเขาหน่อยล่ะ” เธอเติมแก้วให้ญาธิดาขณะที่กำลังพูด
ญาธิดามองเธอด้วยความไม่ไว้ใจ และกำลังจะปฏิเสธ แต่นพเก้าบีบข้อมือของเธอไว้ เอ่ยเตือนด้วยเสียงแผ่วเบา "ภารกิจของคุณคือการคุ้มกันให้ฉันกลับไปอย่างปลอดภัยอย่าลืมสิ"
ในเวลานี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณทอมกับคุณเอ ดูลามกขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชายหลายคนที่อยู่รอบๆ ก็ส่งเสียงโห่แซวดังๆ สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เธอ
เมื่อเห็นท่าทางที่ไม่เต็มใจของเธอ คุณเอที่กำลังดื่มอยู่เริ่มหงุดหงิด คว้าผมของเธอแล้วตะโกนว่า "บ้าเอ้ย คิดจะหยามหน้าฉันเหรอ? กล้าขัดใจฉัน ฉันให้เธอดื่ม เธอก็ต้องดื่ม? !"
ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขาก็ยกแก้วไวน์ขึ้นและเทลงบนใบหน้าของญาธิดาโดยตรง
ดวงตาของฮว่องไว เธอหยุดยั้งการเคลื่อนไหวของญาธิดา จากนั้นก็เติมไวน์ให้เธอหนึ่งแก้ว มองไปที่คุณเอ เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่คลุมเครือว่า "คุณเอ น้องคนนี้มาใหม่ ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร รบกวนคุณค่อยๆสอนเธอหน่อยนะคะ "
คุณเอเข้าใจในทันที เปลี่ยนมามองญาธิดาอย่างหลงใหล "มาใหม่? ดีเลยฉันชอบคนยังซิง!"
นพเก้าดันข้อศอกของเธอ และพูดเป็นนัยอีกครั้ง "คุณเอให้เธอดื่ม ถือว่าเป็นโชคดีของเธอแล้ว อย่ามัวชักช้ามันจะเสียการเสียงาน"
คิ้วของญาธิดาขมวดเข้าหากัน และในที่สุดเธอก็ยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างไม่เต็มใจ เธอดื่มหมดรวดเดียวด้วยหัวใจที่ดิ่งวูบ จากนั้นเสียงปรบมือก็ดังขึ้นรอบๆ ตัวเธอ
ของเหลวร้อนไหลจากลำคอไปจนถึงท้อง จนรู้สึกแสบร้อนไปทั้งร่างกาย
เธอจับหน้าอกของเธอด้วยความเจ็บปวด และพยายามอย่างเต็มที่ที่จะยกเปลือกตาขึ้น แต่เมื่อเธอเห็นนพเก้ากำลังรินไวน์อีกแก้วให้เธอ พร้อมเอ่ยพูดว่า “คุณเอ นี่มีเสน่ห์จริงๆ ในเมื่อคุณชอบผู้หญิงเด็กๆ เดี๋ยวฉันเรียกมาให้อีกหลายๆคน”
คุณเอ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากการเกลี้ยกล่อมของเธอ ในหัวมีแต่ภาพที่ญาธิดายอมทำตัวเชื่อฟัง เขาหันไปโบกมือไล่ให้รีบกลับไปเร็วๆ
แสงสีเข้มทอประกายในดวงตาของนพเก้า เมื่อเห็นว่าคุณเอ นำแก้วไวน์เดินไปหยุดตรงหน้าญาธิดา แล้วยกข้อศอกสะกิดญาธิดา
เดิมทีญาธิดาดื่มเหล้าไม่เก่งอยู่แล้ว หลังจากดื่มไวน์เข้าไปเต็มแก้ว เธอก็รู้สึกมึนหัวและทรมาน นพเก้ากระแทกแขนของเธอ จนแก้วไวน์หกลงบนพื้นตามแรงโน้มถ่วง
ของเหลวสีส้มเหลืองเปียกเสื้อผ้าของทั้งสองคนทันที เมื่อคุณเอเห็นว่าเธอต่อต้านเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความโกรธของเขาก็รุนแรงขึ้น จึงสะบัดฝ่ามือใส่ใบหน้าด้านข้างของเธอ
ญาธิดาเวียนหัวจนแทบทนไม่ไหวเลย เธอตกจากโซฟาและล้มลงกับพื้น พร้อมกันนั้นก็กวาดขวดไวน์เปล่าบนโต๊ะตกลงไปด้วย
เสียงแก้วแตกกับเสียงดุด่าคุณเอผสมเข้าดังขึ้นมาปะปนกัน ภายในห้องพลันชุลมุนวุ่นวายขึ้นมาในทันที
นพเก้าฉวยโอกาสตอนที่ช่วยพยุงเธอลุกขึ้นถอดหูฟังของเธอออกอย่างเงียบ ๆ แล้วโยนมันลงในแก้วไวน์ข้าง ๆ จากนั้นก็ออกไปจากห้องด้วยความพอใจ และกลับไปที่รถตู้ที่จอดรออยู่ที่ประตู
“ทุกคนกลับไปประจำตำแหน่งรอคำสั่ง อีกฝ่ายจะได้ไม่สังเกตเห็น ถ้าญาธิดาถอยออกมาได้สำเร็จให้กลับไปทันที” เธอเหยียดยิ้มที่มุมปาก น้ำเสียงที่พูดออกมาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรียกทุกคนมารวมตัวอีกครั้ง
ในห้องส่วนตัว VIP999 คุณเอจ้องมองมาที่ญาธิดาอย่างโกรธจัด พร้อมบีบคางของเธอแน่น จากนั้นก็เอาไวน์ที่ยังดื่มไม่หมดบนโต๊ะกรอกปากเธอ
เธอยังคงดิ้นรน ตบแขนของนายคุณเออย่างแรง ตอนนี้สีหน้าของคุณเอราวกับคนเสียสติไปแล้ว ปากของเขายังคงพ่นคำดุด่าออกมาไม่หยุด
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ผู้หญิงในชุดสูทเดินเข้ามาในห้อง และถามอย่างสั่นๆ “คุณเอ ขโทษที่รบกวนนะคะ แต่ว่าเหมือนจะบุคคลต้องสงสัยแฝงเข้ามาในห้องนี้”
ห้องส่วนตัวที่เดิมทีเสียงดังครึกครื้นพลันตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนหันมามองทั้งสองคนโดยอัตโนมัติ ญาธิดาฝืนลืมตาขึ้นมา และเมื่อเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้า เขาก็อดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง
แพรวาที่เป็นดารา? ! ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือกับภวินท์เมื่อ 6 ปีที่แล้ว ช่วยชีวิตเธอไว้จริงๆเหรอ? !
“แพรวา เกิดอะไรขึ้น...เอ๋ ผู้ช่วยตัวน้อย?” อีกเสียงประหลาดใจของใครบางคนดังขึ้น จากนั้นร่างของ คิรินก็ปรากฏขึ้น
แพรวาคว้าข้อมือของเขาอย่างกังวล เอ่ยพูดอย่างร้อนใจว่า "อย่าเพิ่งถามอะไรมากมาย ตอนนี้ช่วยชีวิตคนสำคัญกว่า"
ขณะที่เธอพูด เธอก็ผลักญาธิดาเข้าไปในห้องน้ำแยกต่างหากในห้องส่วนตัว ประตูห้องน้ำเพิ่งถูกล็อคได้ไม่นาน ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเตะโดยผู้ชายสองสามคนที่กำลังส่งเสียงโหวกเหวกโวยวาย “วันนี้ฉันต้องจับนังสารเลวนั่นให้ได้ ตามหาให้เจอ!”
คิรินเข้าใจทันทีว่าคนเหล่านี้รับมือไม่ได้ง่ายๆ จึงเดินเข้าไปขวางทางของคนพวกนั้นด้วยใบหน้าที่เย็นชา และถามอย่างเฉียบขาดว่า "คุณเป็นนักแสดงจากทีมไหน การออดิชั่นควรแบ่งเป็นเวลาสิ?"
“นักแสดง? ออดิชั่น?” หลายคนหยุดชะงัก
เขาจึงชี้ไปที่กล้องและอุปกรณ์สัมภาษณ์บนโต๊ะ และตอบอย่างเรียบนิ่ง: "บริษัทของเรากำลังเทสกล้อง พวกคุณบุกรุกเข้ามาอย่างนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยนะ"
เมื่อได้ยินว่ามีนักข่าวนั่งอยู่ในห้อง สีหน้าของผู้ชายหลายคนก็เปลี่ยนไปทันที และหลังจากหันกระซิบกระซาบกันไม่กี่คำ พวกเขาก็ถอยออกไปจากห้องอย่างไม่เต็มใจ
แพรวาถอนหายใจด้วยความโล่งอก และรีบพาญาธิดาออกมาจากห้องน้ำ ก่อนที่เธอจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงในอ้อมแขนของเธอก็หมดสติไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...