เมื่อมองดูอาหารรอบใหม่บนโต๊ะ ญาธิดาก็หยิบตะเกียบขึ้นมา กัดเข้าไปสองสามคำ เงยหน้าขึ้น มองไปยังโต๊ะที่ภวินท์อยู่ตรงกลางแล้วพบว่า มาร์ตินไม่อยู่บนโต๊ะแล้ว
เธอชะงัก แล้วก็เรียกสติกลับมา เธอหันไปดูโต๊ะข้างๆ ก็พบว่านีราภาหายตัวไปด้วย
เหมือนว่านีราภาได้เริ่มลงมือแล้ว
เกิดความรู้สึกตึงเครียดจากก้นบึ้งของหัวใจ ญาธิดาประสานมือเข้าหากัน มีหยาดเหงื่อไหลออกมาจากฝ่ามือ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และเมื่อลืมตาขึ้น ก็สบตาเข้ากับแววตาดำลึกของภวินท์
สายตาของเขาจับจ้องมาที่เธอ ผ่านท่ามกลางฝูงชน แม้ว่าระยะทางจะห่างไกลออกไป แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงความวางใจ
ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วปรับลมหายใจให้สงบลงช้าๆ
ในอีกด้านหนึ่ง ธมนพาน้องสาวตัวน้อยของเธอไปดูรอบ ๆ ชั้นสอง แต่เธอไม่เห็นร่างของจิณณ์เธอเดินไปที่ทางเดินและด่าทอด้วยความโกรธ "เขาจงใจหลบฉัน จิณณ์ ถ้าฉันเจอนายได้เห็นดีกันแน่!”
ผู้หญิงข้างๆเธอก็ลังเลเมื่อเห็นแบบนั้น แต่เธอหยุดพูด “มน ฉันไม่รู้ว่าควรพูดดีไหม .."
ใบหน้าของ ธมนมืดมนลง "พูดมาสิ มีอะไรที่พูดไม่ได้หรือ เธอตั้งใจจะปิดบังอะไรหรือ"
"เมื่อกี้ตอนที่เรามาถึง ฉันได้ยินโรสบอกว่าเธอเห็นจิณณ์ เขากับญาธิดาก็อยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนพูดคุยกันสนุกเชียว..."
"อะไรนะ!" ใบหน้าของธมนเปลี่ยนไปทันที เธอกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ อยากจะมุดหน้าลงดินไปทันที "เขาอยู่กับเธอจริงๆ! ฉันจะไปคิดบัญชีกับนังร่านนั่น!"
"ฮัดชิ้ว"
ญาธิดาจาม รู้สึกเย็นวาบที่หลังหัว เธอจัดชุดขึ้นมา งงเล็กน้อย
อย่าบอกนะว่าจะเป็นหวัด เธอจามมาสามครั้งแล้วภายในไม่กี่นาที
ขณะนั้นเอง พนักงานเสิร์ฟในชุดทักซิโด้สีขาวดำก็เดินผ่านมา โค้งคำนับให้เธอเล็กน้อยแล้วถามว่า “ขอโทษนะครับ ใช่คุณญาธิดาหรือเปล่าครับ”
ญาธิดาหันมามอง ใจสั่นพิลึก แล้วพยักหน้า "ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า"
"มีคุณผู้ชายคนหนึ่งตามหาคุณ คุณช่วยตามมาหน่อยได้ไหมครับ"
ญาธิดากำโทรศัพท์แน่น ยังไม่ทันตอบ โทรศัพท์ก็สั่นเธอกดคลิกแล้วเห็นว่าข้อความถูกส่งโดย ภวินท์ "เขาคือคนของเรา ไปกับเขา"
หลังจากเห็นข้อความของเขา ญาธิดาก็มั่นใจ หันไปทางบริกรและพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ยืนขึ้นและเดินตามเขาไป
บริกรคนนี้เป็นคนที่นีราภาซื้อมา แต่ว่าถูกภวินท์จ้างต่ออีกทีด้วยราคาที่สูงกว่า
เดิมที นีราภาวางแผนไว้แล้ว ให้คนมอมเหล้ามาร์ตินแล้วส่งไปที่ห้องพักชั้นสาม แล้วให้บริกรพาเธอไปที่ชั้นสาม แล้วตีเธอให้สลบ ผลักเข้าห้องพักไป จากนั้นก็ให้นักข่าวที่ซื้อมาเข้าไปถ่ายรูป ด้วยวิธีนี้ ก็จะมีหลักฐานเรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนของเธอกับมาร์ติน ต่อให้ลบล้างยังไงก็ลบไม่ออก
แต่ตอนนี้ บริกรถูกภวินท์ซื้อตัวต่ออีกที เรื่องทั้งหมดจะต้องกลับกัน นีราภาจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งชั่วร้ายที่ตัวเองตั้งใจทำ
ญาธิดาหัวใจเต้นเร็วขึ้น เธอประหม่ามาก แต่สีหน้ายังคงสงบนิ่ง เธอเดินตามพนักงานเสิร์ฟและเดินขึ้นไปที่ชั้นสาม
ไม่ไกลนัก ธมนซึ่งกำลังมองหาญาธิดา เห็นร่างที่คุ้นเคยอยู่ที่ทางเข้าบันได ดวงตาของเธอมืดลง เธอก็เดินตามไปขึ้นทันที
ที่ชั้นสาม ญาธิดาเดินตามพนักงานเสิร์ฟเดินไปตามทางเดินอยู่นานแต่ก็ไม่เห็นนีราภา
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยในใจ ตามแผนเดิม นีราภาน่าจะปรากฏตัวขึ้นเมื่อเธอเข้าไปใกล้ประตูห้องพัก แต่ตอนนี้เดินมาตั้งนานแล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ
จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงแว่วมาจากด้านหลังญาธิดา “หยุดนะ!”
เธอหยุดเดิน แล้วหันกลับไปมอง
คนที่มาไม่ใช่นีราภา แต่เป็นธมน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...