ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 227

มองดูการเคลื่อนไหวของหญิงสาว ดวงตาของภวินท์ก็มีรอยยิ้มที่มองไม่เห็น จึงได้ยกคางขึ้นดื่มน้ำเล็กน้อย

ถูกป้อนน้ำได้ไม่เท่าไหร่ จู่ๆ เขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ สีหน้าดูจริงจังมาก ถามว่า “พายุอยู่ไหน?”

ญาธิดานิ่งสักพัก รีบเอ่ยปากพูด “อยู่ห้องข้างๆ เขาไม่ได้บาดเจ็บหนักเท่าไหร่ ที่ศีรษะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ฉันไปดูเขามาแล้ว และเขาก็ได้ตื่นแล้ว”

พายุนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับ และถุงลมนิรภัยของรถที่ชนกำแพงกระเด้งออกมา และเป็นปกติที่ไม่ได้รับบาดเจ็บที่รุนแรงเท่าภวินท์

ภวินท์พยักหน้า รู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย แต่คิ้วที่ขมวดยังคงไม่คลายออกเหมือนเดิม

ไม่กี่วินาทีต่อมา เขามองไปที่ญาธิดาที่อยู่ข้างๆ และพูดเบาๆ ว่า “คุณพยุงผมขึ้นหน่อย”

ญาธิดาค่อนข้างที่จะลังเล “แต่ว่าคุณ……”

ภวินท์พูดโดยไม่ลังเลว่า “ไม่เป็นไร”

ร่างกายของเขาเขาก็ต้องรู้ดีอยู่แล้ว นอกจากอุบัติเหตุรถชนครั้งนี้ไม่ได้ร้ายแรงมาก เพราะความเร็วของรถไม่ถือว่าเร็ว หากว่าได้เร่งความเร็วอยู่บนถนน แล้วจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่กล้าคิดแล้ว

ญาธิดาได้พยุงเขาขึ้นช้าๆ แล้ววางหมอนไว้ข้างหลังเขา และกำลังจะถามเขาว่าจะให้เรียกหมอมาตอนไหน แต่ใครจะรู้ว่าภวินท์กำลังจ้องมองเธออย่างจริงจัง

“อะ...อะไร?”

เขาในตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่คนเดียวกันกับคนเมื่อครู่นี้ สีหน้าของเขาหมองลง และถามทีละคำว่า “ทำไมคุณถึงเข้าไปหยุดรถ?”

“ฉัน......”

ญาธิดาสูดลมหายใจลึกๆ และเธอได้เล่าในสิ่งที่เธอได้ยินในบันไดเหล่านั้น ออกมาโดยไม่ขาดแม้แต่คำเดียว

“ฉันได้ยินว่าเพื่อนร่วมงานพูดว่าคุณกำลังจะไปประชุมที่บางแคในตอนนั้นฉันนึกถึงคำพูดที่ได้ยินเหล่านั้น เลยกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น จึงได้โทรหาพวกคุณแต่ก็โทรไม่ติด ดังนั้นได้เพียงแค่วิ่งไปหยุดรถไว้......”

ฟังญาธิดาพูดแบบนี้ สีหน้าของภวินท์ได้คล้ำลงอีก เขาขมวดคิ้วแน่น และได้นำคำพูดของเธอมาคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“คุณบอกว่าโทรไม่ติด?”

ญาธิดาพยักหน้า “ใช่ คุณกับพายุต่างก็ไม่มีใครรับสาย”

เป็นไปได้อย่างไร อยู่ในรถเขาไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยด้วยซ้ำ นอกจากนี้ถือว่าโทรศัพท์ของเขามีปัญหา เป็นไปไม่ได้ที่โทรศัพท์ของเขากับพายุจะพังพร้อมกัน?

ภวินท์ยื่นมือไปหยิบเสื้อโค้ตที่อยู่ด้านข้างด้วยสีหน้าที่จริงจัง หยิบโทรศัพท์ด้านในออกมาดู ประวัติบันทึกการโทรไม่ได้แสดงสายเรียกเข้าใดๆ เลย

ญาธิดาก็ได้รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา กดเข้าไปประวัติการโทรออก แล้วยื่นให้เขาดู

ในโทรศัพท์ของเธอมีประวัติการโทรเข้าจริงๆ

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เขากดโทรออกดู ใช้โทรศัพท์ของญาธิดาโทรเข้าโทรศัพท์ของตัวเอง และภายในไม่กี่วินาที โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เห็นได้ชัดว่าโทรติด แล้วทำไมเวลานั้นที่เขาอยู่ในรถถึงไม่สามารถรับสายได้?

หรือเป็นเพราะมีคนได้ลงไม้ลงมือกับรถแล้ว?

ไม่เพียงแต่เบรกมีปัญหา แต่เขายังได้ติดตั้งระบบบางอย่างที่ปิดกั้นสัญญาณ ซึ่งจะทำให้เขาไม่มีทางที่จะติดต่อกับโลกภายนอกได้?

จนถึงตอนนี้ มีเพียงการคาดเดาแบบนี้เท่านั้นที่น่าเชื่อถือที่สุดแล้ว

ด้วยการคาดเดาดังกล่าว ตอนนี้ก็แน่นอนได้ว่า รถของเขาได้มีคนมาแตะต้องแล้วจริงๆ!

ญาธิดามองไปที่ภวินท์มีสีหน้าที่เย็นชา และไม่ได้พูดอะไรสักคำตั้งนาน อดที่จะเอ่ยถามไม่ได้ว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ภวินท์มองลงไป แล้วได้ยื่นโทรศัพท์ของเธอยื่นให้เธอ “มีคนต้องการทำร้ายผม”

วันนี้หากไม่ใช่ญาธิดาวิ่งมาขวางรถคันนี้ของเขาไว้ กลัวว่าได้ขึ้นถนนแล้ว ชนรถที่บนถนน สถานการณ์คงจะยิ่งแย่กว่านี้

ใครกันที่กล้าหาญมากขนาดนี้ จนต้องการทำให้เขาตาย!

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และส่งข้อความไปหาหลุยส์โดยตรง เพื่อให้เขามาที่นี่