ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 270

ญาธิดารีบหลบสายตา ร่างกายแข็งทื่อโดยไม่รู้ตัว หน้าตรง ยืนอยู่ที่เดิม

ลูกเกดก็เห็นเช่นกัน ก็รีบยืนตัวตรงทันที

รอให้ภวินท์เดินใกล้ๆ พวกหล่อนจึงโค้งตัวทำความเคารพทักทายกับภวินท์ “ อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณภวินท์”

ภวินท์เงยหน้ามอง กวาดสายตาดูหน้าญาธิดาเป็นครั้งเป็นคราว เมื่อเห็นสีหน้ามีเลือดฝาด ดูมีชีวิตชีวาสดใสกว่าเมื่อคืน ถึงจะแอบถอนหายใจโล่งออกมา

สายตาแน่นิ่งไปครู่หนึ่ง สักพักก็มีการขยับ เสียงเย็นชาของเขาพูดทิ้งท้ายว่า “ ขอกาแฟหนึ่งแก้ว”

ญาธิดารับคำ หันตัวเดินไปห้องน้ำชาเตรียมกาแฟทันที

เมื่อเตรียมกาแฟเสร็จแล้ว เธอยกแก้วมาที่ห้องทำงาน เดินมาหน้าโต๊ะ วางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะด้วยความระมัดระวัง “ เชิญดื่มให้อร่อยค่ะ ”

เมื่อพูดจบ เธอลุกขึ้นคำนับ หันตัวเตรียมจะกลับไป

“ ใครอนุญาตให้คุณกลับ”

เสียงของชายหนุ่มจู่ๆ ก็ดังขึ้น ญาธิดาหยุดฝีเท้าทันที รีบหันไปมองเขา

เธอลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย ไม่ให้เธอกลับ จะให้ทำอะไร........

ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึก หันไปมองพายุที่อยู่ข้างๆ เริ่มไม่ค่อยแน่ใจกับความหมายของภวินท์ จึงเอ่ยถามว่า “ คุณภวินท์ มีคำสั่งอะไรไหมคะ”

ภวินท์เงยหน้ามอง ดวงตาดำเข้มคู่หนึ่งมองมาที่เธอ รู้สึกดึงดูดโดยไม่รู้ตัว

เห็นชายหนุ่มที่นิ่งเงียบไป หลังจากนั้นเริ่มเอ่ยถามว่า “ กินยาแล้วยัง”

ญาธิดาถึงกับตะลึง คาดไม่ถึงว่าเขาจะถามคำถามนี้กับเธอได้ ถึงอย่างไรก็อยู่ในบริษัท ข้างๆก็ยังมีพายุยืนอยู่ คำถามนี้ฟังยังไงก็รู้สึกคลุมเครือ

แต่เมื่อเขาถามแล้ว เธอจะไม่ตอบก็ไม่ได้ ได้แต่ฝืนตอบไปว่า “กินแล้วค่ะ”

“ อืม ออกไปได้แล้ว”

เมื่อชายหนุ่มได้ยิน รีบหลบสายตา พลิกเอกสารที่อยู่ในมือต่อ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ญาธิดากัดริมฝีปาก เดินออกไปจากห้องทำงาน รู้สึกแปลกๆเล็กน้อย

ภวินท์เป็นห่วงเธออยู่เหรอ แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลกๆละ

ส่ายหัวไปมา ญาธิดาไม่ได้คิดอะไรมากมาย รีบไปทำงานที่ห้องทำงานทันที

ไม่ทันรู้ตัว ก็ผ่านไปครึ่งวันเช้าแล้ว ท้องของญาธิดาก็ร้องจ๊อกจ๊อกอยู่หลายครั้ง เธอกำลังจะไปกินอาหารที่โรงอาหารของพนักงาน ใครจะรู้ว่าจู่ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น

เธอหยิบขึ้นมาดู เมื่อเห็นเบอร์โทรเข้าแสดงอยู่ที่หน้าจอ สีหน้าซีดเผือดทันที รู้สึกตึงเครียดไปหมด

คนคนนี้ เป็นคนที่เธอคิดไม่ถึงแม้แต่น้อย

หัวใจเต้นเร็วโดยไม่รู้ตัว ญาธิดารีบสูดหายใจเข้าลึกๆสองครั้ง ถึงจะค่อยๆกลับมามีสติ

เธอกดปุ่มรับสาย แนบโทรศัพท์เข้าที่ข้างหู “ ฮัลโหลค่ะ คุณนิว”

เพียงไม่กี่วินาที มีเสียงหัวเราะเบาๆของผู้หญิงดังมาจากปลายสาย “ คุณญาธิดา ไม่ทราบว่าตอนนี้พอจะว่างไหม ฉันอยากจะเจอคุณสักหน่อย”

เสียงของผู้หญิงดูอบอุ่น เหมือนเป็นน้ำเสียงที่จะปรึกษาหารือกับเธอ ทำให้เธอไม่สามารถพูดปฏิเสธเขาได้เลย

ถึงแม้ว่าญาธิดาจะเดาไม่ออกว่านิวรามาหาเธอเพราะอะไร แต่เมื่อพูดแบบนั้นแล้ว เธอก็ไม่กล้าที่จะปฏิเสธไปตรงๆ ได้แต่รับคำ “ ได้ค่ะ นัดเจอกันที่ไหนคะ”

“ที่ร้านกาแฟชั้นล่างที่บริษัท ฉันมาถึงละ คุณลงมาหาฉันก็ได้แล้ว”

เมื่อญาธิดาได้ยิน แอบแปลกใจ แต่ก็ยังตอบไปว่า “ค่ะ ฉันจะลงไปเลย รอสักครู่นะคะ”

นิวราได้รออยู่ที่ชั้นล่างแล้ว แสดงให้เห็นว่าวันนี้หล่อนตั้งใจจะมาพบเธอโดยเฉพาะ