ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 272

อีกด้านหนึ่ง ปริญที่นั่งอยู่ในห้องอาหารจู่ ๆก็เริ่มรู้สึกเย็นวาบด้านหลัง เขาเงยมองดูแอร์ บ่นพึมพำว่า “ อุณหภูมิก็ไม่ได้ปรับไว้ต่ำนี่”

“ ใช่เหรอ ” ภูผาที่นั่งอยู่ข้างๆ หัวเราะคิกๆพูดแซวว่า “ไม่ใช่ว่าช่วงนี้นายตัณหาเยอะเกินไปเหรอ ร่างกายอ่อนแอนะซิ ”

“ ไปไหนก็ไป” ปริญหัวเราะพร้อมกับด่าออกมา ยกมือดื่มเหล้าที่อยู่ในแก้ว“ แต่จะพูดไปแล้ว ช่วงนี้โคตรกวนใจเลย เดิมเพื่อนสนิทเหล่านั้น สองสามวันนี้ทำไมนัดยากนัดเย็น หาข้ออ้างไปเรื่อย ไม่ใช่ช่วงนี้ตระกูลวรโชติอยู่ในช่วงวิกฤต แต่ละคนเลยต้องหลีกเลี่ยงไม่มาเจอหน้ากัน”

ภูผายิ้มมุมปาก จิบเหล้าแล้วพูดว่า “ พอหมดอำนาจหมดอภิสิทธิ์ก็เป็นแบบนี้ เป็นเรื่องธรรมของคนเรา”

ปริญทำเสียง “ ถุย” ไปหนึ่งครั้งนำแก้วเหล้าที่อยู่ในมือเขวี้ยงลงโต๊ะ หมดอารมณ์จะดื่มต่อ

“ เมื่อวานพ่อฉันอุตส่าห์ไป STN Group หาภวินท์ สุดท้ายก็ถูกโน้มน้าวให้กลับมา ภวินท์นั่น ไม่ช้าก็เร็วฉันจะเอาให้ตายเลย”

นั่งฟังที่เขาบ่นด้วยความโกรธอยู่พักใหญ่ ในที่สุดภูผากระตุกมุมปาก แต่ไม่พูดอะไร รอให้เขาอารมณ์เย็นลง ถึงจะพูดเบาๆว่า “ปริญ ยังไงที่ภวินท์ให้คุณลุงกล่าวขอโทษต่อสาธารณะ ความจริงก็เป็นอีกวิธีที่ดีนะ แต่เขาพูดไม่ครอบคลุม ตระกูลวรโชติอยากจะพ้นวิกฤตไปเร็วๆ ไม่เพียงแต่จะขอโทษต่อสาธารณะ ความคิดเห็นของฝั่งนั้นก็ต้องจัดการให้เรียบร้อยไปด้วย ต้องหยุดกระแสไว้ ”

จู่ ๆ ปริญก็ได้สติขึ้นมา จ้องมองไปที่ภูผาอย่างมีหวัง “ ควรจะทำยังไงดีละ ”

ภูผาได้หัวเราะ “หาข่าวที่กระแสแรงกว่านี้ เพื่อกลบกระแสข่าวตระกูลวรโชติ เหมาะที่สุดแล้วกับการซุบซิบข่าวบันเทิง ”

เมื่อปริญได้ฟัง สายตาก็มีประกายขึ้นทันที เอามือตบที่สมองหนึ่งครั้ง “ ใช่ ทำไมฉันไม่คิดถึงกันนะ”

ในไม่ช้า เขาก็คอตกอีกครั้ง “ แต่เวลาน้อยยนิดแบบนี้จะไปหาเรื่องซุบซิบบันเทิงที่น่าตื่นเต้นได้จากที่ไหน ไม่ใช่ว่าจะหาก็หาได้เลยนะ ”

เมื่อภูผาได้ยิน จึงยิ้มแหยๆที่มุมปาก พูดต่ออีกว่า “ปริญ ฉันช่วยนายได้นะ ”

เมื่อปริญได้ยิน ประกายเต็มไปด้วยความสุข “ นายมีข่าวอะไร”

พายุหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโดยไม่ลังเล เปิดอัลบั้มรูป และส่งให้เขาดู

“ นี้คือเพื่อนนักข่าวที่ฉันรู้จักถ่ายไว้ได้ และเป็นดาราสาวที่มีชื่อเสียง หากข่าวนี้หลุดไป พอจะเป็นกระแสไม่น้อยเลย นอกจากนี้ พระเอกคนนี้ ก็เป็นคนที่นายเกลียดที่สุดไม่ใช่เหรอ”

ปริญรู้สึกมีความสุข ดูภาพคนสองคนที่กำลังกอดกัน ส่งสายตาที่เยือกเย็นออกมา

เขารีบหันไปมองภูผา “ภูผา รูปนี้ นายจะขายให้ฉันเหรอ ”

ภูผาส่ายหน้า หัวเราะเบาๆว่า “ คนกันเองจะคุยเรื่องเงินให้รู้สึกแย่ทำไม แต่เดิมฉันคิดว่าคงช่วยนายไม่ได้ ครั้งนี้ถือว่าฉันได้ลงแรงช่วยก็แล้วกัน”

ปริญมีสีหน้าดีใจ จึงยกมือขึ้น ค่อยๆตบที่ไหล่ของภูผาเบาๆ “ สมกับที่เป็นเพื่อนดีจริงๆ ส่งรูปมาให้ฉัน ฉันจะไปหาวิธีดู”

เมื่อกี้เขาเพิ่งจะพูดว่าจะเอาภวินท์ให้ตาย ไม่คิดว่าโอกาสจะมาเร็วขนาดนี้

ภูผาได้หัวเราะ แต่ไม่พูดอะไร และส่งรูปภาพให้ภวินท์

หลังจากรอให้ปริญเดินออกไปด้วยความตื่นเต้น ครามก็เปิดประตูเข้ามา

ภูผาก็พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ ส่งคนไปจับตาดูเขา”

“ ครับ”

“ไทเฮงกรุ๊ปสถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง”

ครามรายงานตามความจริง “ ได้ส่งคนของพวกเราไปเข้าร่วมแล้ว แต่จะสำเร็จหรือเปล่ายังไม่แน่ใจเลยครับ”

ภูผากำหมัดแน่น น้ำเสียงฟังดูเหน็บหนาวยิ่งนัก “ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไร ไม่ควรจะให้STN Groupร่วมมือกับทางไทเฮงกรุ๊ปได้อย่างราบรื่น ”

โครงการ700 ล้าน STN Groupจะได้รับผลประโยชน์มากน้อยแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าคิด แต่ถ้าภวินท์มีอำนาจขึ้นมา แผนการของเขาก็จะยากขึ้นกว่าเดิม

ทำไมเขาต้องให้โอกาสเขานานขนาดนั้นละ

ญาธิดาไม่คิดว่าตัวเองจะเจอกับนิวราอีกครั้งได้เร็วขนาดนี้ วันก่อนเพิ่งจะเจอกับเขาในร้านกาแฟ ไม่คิดว่าเช้านี้ ตอนที่เธอกำลังคุยงานกับลูกเกด นิวราก็ถือกล่องเก็บความร้อนเดินออกมาจากลิฟต์

เมื่อเธอหันไปมอง เห็นคนเดินมา ก็รู้สึกประหลาดใจ