เมื่ออัญมณีได้ยิน จึงอดหัวเราะไม่ได้ “เจอผู้ชายที่ถูกใจ คงมีเฉพาะในความฝันเถอะ”
สองคนหัวเราะหันสนุกสนาน แยกย้ายกันที่ทางแยก ต่างคนก็ต่างกลับบ้าน
ได้กินข้าวเย็นกับอัญมณีด้วยกันหนึ่งมื้อ ญาธิดาก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย หลังจากกลับถึงบ้านอาบน้ำเรียบร้อย พอถึงเตียงก็หลับทันที
เช้าตรู่ในวันถัดมา เมื่อถึงสำนักงาน CEO ญาธิดาทำงานที่ควรทำเสร็จก่อนเวลา ก็กลับห้องทำงานจัดเรียงเอกสาร
วันนี้ช่วงเช้า ภวินท์ไม่มาบริษัท ตามกำหนดงาน วันนี้ตอนเช้าเขาไปเซ็นสัญญาที่ไทเฮงกรุ๊ป ตอนเที่ยงต้องกินข้าวกับคู่สัญญา ในช่วงเช้าจึงมาไม่ได้
ภวินท์ไม่มาบริษัท งานของญาธิดาก็เบามือลงนิดหน่อย เธอได้พักอย่างมีความสุข ตอนที่กำลังจะไปห้องชาเพื่อต้มชามาดื่มในแก้ว ใครจะไปรู้ว่าลูกเกดได้วิ่งมาด้วยความลนลาน
“ ยะ... แย่แล้วค่ะคุณญาธิดา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
ลูกเกดกระหืดกระหอบ วิ่งมาถึงที่ประตูและเห็นญาธิดา เกือบจะหยุดวิ่งไม่ทัน
เมื่อญาธิดาเห็นดังนั้น ก็ขมวดคิ้ว รีบถามทันทีว่า “ เป็นอะไรไปคุณลูกเกด ใจเย็นๆค่อยๆพูด”
ลูกเกดยื่นโทรศัพท์ตัวเองส่งไปด้านหน้าอย่างลุกลี้ลุกลน “ คุณ.....คุณดูข่าวนี้ซิ แผนความร่วมมือของบริษัทพวกเรากับไทเฮงกรุ๊ปล่มแล้ว”
เมื่อได้ยินลูกเกดพูดเช่นนั้น ญาธิดาถึงกับตกใจ เหมือนกับมีบางอย่างระเบิดที่ข้างหู เป็นเสียงดังปั้ง
ไม่กี่วินาที เธอกลับมามีสติ รีบยื่นมือไปรับโทรศัพท์ เปิดอ่านข่าวด้านบน “ยกเลิกพิธีการลงนามสัญญาระหว่างSTN Group กับไทเฮงกรุ๊ปสันนิษฐานว่าแผนดำเนินงานถูกเปิดโปง”
เธอมือสั่น ปัดหน้าจอเลื่อนลงด้านล่าง “จับประเด็นกันที่ความร่วมมือระหว่างSTN Group กับไทเฮงกรุ๊ป ช่วงเวลาที่มีการลงนามเซ็นสัญญาของวันนี้ได้ถูกยกเลิกกะทันหัน รายละเอียดแผนธุรกิจสันนิษฐานว่าจะถูกเปิดโปง ความลับของSTN Groupได้ถูกเป็นประเด็นข้อสงสัย........”
คำที่อยู่ด้านล่างญาธิดาตัดสินใจที่จะไม่อ่าน และก็พอจะเดาอะไรได้อยู่บ้าง
ถือเป็นเรื่องใหญ่อีกเรื่อง
ยังเป็นอีกหนึ่งข่าวใหญ่ที่น่าตกใจไปทั่วเมือง J
เมื่อข่าวนี้แพร่ออกมา คงเป็นเรื่องจริงแน่ ๆ ก็พูดได้ว่า ครั้งนี้ก็เหลืออีกขั้นตอนเดียวก็สามารถลงทุนสำเร็จเป็นโครงการใหญ่ 700 ล้าน เหมือนกับเป็นการเสียแรงโดยเปล่าประโยชน์
ญาธิดาไม่กล้าจินตนาการถึงอารมณ์ของภวินท์ช่วงเวลานี้ว่าจะเป็นยังไง แล้วก็แผนธุรกิจของบริษัทถูกเปิดโปงได้ยังไง หรือว่าบริษัทมีสายลับเหรอ
คำถามต่างๆนานาได้เกิดขึ้นในหัวญาธิดา ผ่านไปพักใหญ่ เธอก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
จนลูกเกดได้เรียกเธอ เธอถึงมีสติอีกครั้ง “ อะไรนะ”
“ ฉันพูดว่า ต้องโทรหาคุณภวินท์ถามดูสักหน่อยไหม ทางบริษัทจะต้องเตรียมอะไรไหม”
ลูกเกดมีไหวพริบดี คิดได้รอบคอบ แต่หล่อนคิดแบบนี้กลับไม่ถูกต้อง
ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ เงียบไปพักใหญ่ พูดช้าๆว่า “ ไม่ต้อง ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าภวินท์ตกอยู่ในสภาวะแบบไหน ยังไม่ต้องรีบโทรศัพท์จะดีกว่า หากมีอะไรที่ทางบริษัทจะต้องจัดเตรียม เขาต้องสั่งการให้คนแจ้งประกาศแน่นอน ”
เมื่อลูกเกดได้ยิน จึงพยักหน้า รีบถามต่อว่า “ ถ้าอย่างนั้นคุณญาธิดา ท่านประธานของพวกเราจะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ได้นะซิ”
เมื่อเห็นลูกเกดมีท่าทีกังวล ญาธิดาก็ขมวดคิ้วทันที รู้สึกสับสน เรื่องมาถึงตอนนี้ ข่าวก็โดนแฉ เรื่องนี้ไม่นานกระจายในบริษัทแน่ ๆ คงหนีไม่พ้นคำวิจารณ์และความคาดเดาจากพนักงานในบริษัท
ตอนนั้น ไม่ควรสับสนที่สุดก็คือใจคน ภวินท์รับมือกับเรื่องนี้อยู่ด้านนอก บริษัทเกิดเรื่องแบบนี้ กลัวแค่ว่าจะลุกลามกันไปใหญ่
ญาธิดากัดฟัน เงยหน้ามองลูกเกด สูดหายใจลึกๆและพูดว่า “คุณลูกเกด ที่ต้องทำจริงๆก็คือ คุณไปเขียนอีเมลในนามสำนักงานCEOหนึ่งฉบับ ส่งให้ภายในบริษัท แจ้งทุกคนไม่ต้องตกใจ คุณภวินท์กำลังหาวิธีแก้ไขปัญหา ปลอบใจทุกคน ”
ลูกเกดสายตาเป็นประกาย รีบพยักหน้า “ โอเค ฉันจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้”
เมื่อเห็นลูกเกดเดินออกไปอย่างลุกลี้ลุกลน ความรู้สึกของญาธิดาเหมือนกับมีอะไรกดทับที่ไหล่ ขนาดหายใจยังติดๆขัดๆ
เรื่องนี้แปลกยิ่งนัก
ทำไมจู่ ๆ ความร่วมมือของสองบริษัทตอนที่จะสมบูรณ์แล้วแผนธุรกิจถึงถูกเปิดโปง และแผนธุรกิจก็ผ่านมือเธอส่งไปยังไทเฮงกรุ๊ป ก่อนหน้านี้ก็อยู่ที่ภวินท์ตลอด พูดตามเหตุผล ไม่ควรจะเกิดปัญหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...