ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 379

ทั้งคืน ญาธิดาพลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับ

เช้าวันรุ่งขึ้น นาฬิกาปลุกยังไม่ดัง เธอก็ตื่นแล้ว มองดูตารางงานในโทรศัพท์ ก็รีบลุกขึ้นมาเก็บของ

เธอนัดกับฝ่ายถ่ายทำล่วงหน้าว่าวันนี้จะพาอีธานเอลล่าไปทำความคุ้นเคยกับสถานที่ถ่ายทำสักหน่อย ถ้าคุ้นเคยแล้ว การถ่ายทำในภายภาคหน้าก็จะได้ราบรื่น

ทำงานนี้ให้เสร็จเร็วๆ แล้วพาเด็กน้อยสองคนออกไป คือความหวังที่เธอปรารถนาที่สุดในตอนนี้

เธอหายใจเข้าลึกๆ เก็บของที่ต้องนำไปด้วยเรียบร้อยแล้ว พาเด็กน้อยสองคนทานอาหารเช้า แล้วเรียกรถด่วนมุ่งหน้าไปยังสถานที่ถ่ายทำ——ซาฟารีปาร์คแห่งเมือง J

เพราะครั้งนี้พวกเขาถ่ายทำในหัวข้อคุ้มครองสัตว์ป่า ดังนั้นเหล่าเด็กน้อยต้องไปทำความคุ้นเคยกับสัตว์สักหน่อย จากนั้นค่อยดำเนินการตามแผนถ่ายทำต่อไป

เมื่อถึงสถานที่จัดงาน ญาธิดาก็พบว่าซาฟารีปาร์คห่างจากHappy Valleyที่พวกเขาไปเมื่อวานใกล้มาก มันตั้งอยู่ริมทะเลสาบพระจันทร์

อีธานและเอลล่าเห็นHappy Valley ก็รู้สึกตื่นเต้น จากนั้นรถก็ขับอ้อมริมทะเลสาบไปยังทางเข้าประตูสวนสัตว์ เด็กน้อยสองคนก็ยิ่งกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข

“ดีจัง จะได้เห็นสัตว์ตัวน้อยแล้ว!”

เห็นพวกเขาลงจากรถก็ทำท่าทางลิงโลดอย่างอดไม่อยู่ ญาธิดาก็อารมณ์ดีขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เพิ่งเดินไปถึงประตู เธอก็เห็นพี่โอ๊ตตรงประตู

เธอยิ้ม แล้วเอ่ยปากเรียก “พี่โอ๊ต!”

พี่โอ๊ตแต่งตัวสดใสมาก เสื้อเชิ้ตสีฟ้ากางเกงสีขาว ก้าวเท้ามาหาเธอ อ้าแขนจะกอดญาธิดายกใหญ่ “ธิดา พี่คิดถึงเธอแทบตาย!”

ญาธิดาก็เผลอถอยหลังหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว เห็นเขาจะเข้ามากอด ทันใดนั้นข้างกายก็มีร่างเล็กๆพุ่งเข้ามา “อย่าขยับ!”

ญาธิดาก้มศีรษะมอง ก็เห็นอีธานมากั้นระหว่างพวกเขาเหมือนลูกผู้ชายตัวจิ๋ว ขวางพี่โอ๊ตเอาไว้ “แม่ผมไม่ใช่ว่าใครจะกอดก็ได้นะครับ! ลุงโอ๊ต ลุงต้องระวังด้วย!”

อีธานเงยหน้าขึ้น ด้วยสีหน้าจริงจัง น่ารักมากเหลือเกิน

ญาธิดาใจอ่อน ความสุขเอ่อล้นเข้ามาในหัวใจอย่างอธิบายไม่ได้

ทุกครั้งที่มีเรื่องอะไร เจ้าหนูคนนี้ก็จะพุ่งตัวมาข้างหน้าปกป้องเธอ ถึงตัวจะเล็ก แต่หัวใจกลับไม่เล็กเลย

พี่โอ๊ตก็ขำเพราะการกระทำของเขา หัวเราะเสียงดัง ถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างเชื่อฟัง แล้วหันไปมองเอลล่าที่อยู่ข้างๆ “เอลล่า หนูสวยขึ้นอีกแล้ว!”

เอลล่าเอียงศีรษะ ยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณอาก็หล่อขึ้นเหมือนกันค่ะ!”

ก่อนหน้านี้พี่โอ๊ตมาอยู่อเมริกาช่วงหนึ่ง ตอนนั้นพวกเขาก็มาเจอกันบ่อยๆ ความสัมพันธ์ก็ไม่เลว

หลังจากทักทายกันทั่วไปไม่กี่ประโยค พี่โอ๊ตก็มองไปทางญาธิดา เข้าเรื่องสำคัญ จูงอีธานไว้พลางคุยกับญาธิดา “ที่จริงวันนี้น่ะไม่มีงานสำคัญอะไรหรอก แค่พาอีธานกับเอลล่ามาเดินเล่นที่สวน แล้วเธอก็ไปสื่อสารรายละเอียดกับผู้กำกับ พรุ่งนี้เริ่มถ่ายเป็นทางการ”

ญาธิดาพยักหน้า สงสัยเล็กน้อย “ผู้กำกับ? ไม่ใช่แค่ถ่ายภาพเหรอ?”

พี่โอ๊ตพยักหน้าพูดขึ้น “บอสใหญ่อยากให้ภาพถ่ายมีสาระ มีเชิงลึก สุดท้ายต้องมีถ่ายวิดีโอสั้นสาธารณประโยชน์ จึงมีการเตรียมผู้กำกับ”

เมื่อญาธิดาได้ยิน ก็เข้าใจ

ดูเหมือนบอสใหญ่คนนี้เอาใจใส่โฆษณาชุดนี้มาก ใช้เงินถ่ายภาพและวิดีโอที่เป็นสาธารณประโยชน์อย่างเดียว โดยไม่แสวงผลกำไร ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเป็นการสร้างภาพลักษณ์แบรนด์บริษัท

การสร้างภาพลักษณ์บริษัทในเชิงบวก มักจะขาดหายไปในยุคปัจจุบัน

โดยไม่รู้ตัว ญาธิดาก็รู้สึกชื่นชมบอสใหญ่คนนี้

มาถึงสถานที่ถ่ายทำ ญาธิดาพาอีธานกับเอลล่าไปเจอผู้กำกับ หลังจากทำตามขั้นตอนที่จำเป็นแล้ว ก็เริ่มเที่ยวสวนตามเส้นทางที่พวกเขาจัดไว้

ซาฟารีปาร์คเมือง J ใหญ่มาก สถานที่ที่พวกเขาเลือกเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น นี่คือหัวข้อหลักที่อีธานกับเอลล่าต้องถ่ายทำ ตัวหลักคือลิงสีทอง ช้าง งูเหลือม ลิ่นจีนและยีราฟ