ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 540

ทั่วทั้งห้องเงียบสนิท

ไม่กี่วินาทีต่อมา ญาธิดากัดฟันแน่นพร้อมหันตัวออกจากห้องไป

“ปัง” เสียงปิดประตูดังขึ้น ร่างกายอันหนักอึ้งของภวินท์ก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง เขาก้มหน้า จมอยู่กับความคิดของตัวเอง

ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนกว่าที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น เขาได้ใช้ความคิดหลาย ๆ อย่าง รวมถึงคิดว่า หากเขาต้องเสียขาทั้งสองข้างไป เขาจะมีหน้ามาพบกับเธอได้อย่างไร?

ขณะนั้นเอง ประตูห้องถูกผลักออก เป็นหลุยส์ที่เดินเข้ามา เขามองไปในห้องมืด ๆ ขมวดคิ้วขึ้นและกดเปิดไฟ

เมื่อเห็นภวินท์กำลังก้มหน้าลง เขาก็ตกตะลึงรีบถามไปว่า “ไอ่วิน มันเกิดอะไรขึ้น เธอพูดอะไรกับแก?”

ภวินท์เงยหน้าขึ้นมามองเขาและพูดว่า “หลุยส์ นายคิดว่าที่ฉันกลับมาเมืองJมันดีแล้วหรือยัง?”

เขาไม่เพียงเสียขาทั้งสองข้างไป แต่ยังเสียตัวตนของตัวเองด้วย เขาเหมือนเกิดใหม่ แต่ก็ไม่ใช่ชีวิตแบบเดิม

หลุยส์ขมวดคิ้ว ท่าทีจริงจังขึ้น นั่งลงข้าง ๆ เขา “ไอ่วิน คิดแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ!”

ภวินท์เคยเป็นคนจิตใจเด็ดเดี่ยว ทำอะไรไม่คิดมานั่งเสียใจทีหลัง แต่ตอนนี้กลับเหมือนเป็นคนละคน

หลุยส์ลองพูดขึ้นอีกครั้ง “ทำไมจะไม่ดีล่ะ นายกลับมาเพื่อทำให้ไอ่ภูผามันรับรู้ว่าถึงเวลาแล้วที่จะเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของนายกลับคืนมา!”

“อีกเรื่องหนึ่ง เจ้าอาวาสถูกมันฆ่าตาย นายไม่อยากแก้แค้นหรือไง ?”

“นอกจากนี้ยังมีคุณย่าที่ตอนนี้ไปอยู่ในเงื้อมมือของภูผาอีก”

“....”

คำพูดของหลุยส์เข้ามาฉุดความคิดที่กำลังจมดิ่งของภวินท์ให้กลับคืนมาได้

ใช่แล้ว หลุยส์พูดถูก!

เพื่อครอบครัวและคนที่เคยมีบุญคุณกับเขา เขาจะมายอมแพ้ง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้ เพียงแค่ขาคู่เดียว จะมาทำให้เขาสูญเสียความตั้งใจไปไม่ได้ !

พอนึกถึงญาธิดา เขาก็เงียบลงไปสักพัก ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ญาธิดาอยู่ที่ไหน?”

หลุยส์ตอบ “เมื่อกี้เพิ่งวิ่งออกไป ก่อนจะถูกคนจับกลับมาอีกรอบหนึ่ง ดูท่าอารมณ์ไม่ค่อยดี ตอนนี้เธออยู่ในห้องนอน ”

พูดจบ ภวินท์ก็เงียบลงไม่พูดอะไร จากนั้นเขาก็พูดเสียงเบาว่า “หลุยส์ นายช่วยติดต่อเข้มให้หน่อย บอกให้วันนี้มาที่นี่ที”

หลุยส์พยักหน้า รีบไปจัดการให้ทันที

หลังจากเขาออกไปจากห้อง ภวินท์ก็เงียบลงอีกครั้ง เขาหยิบลูกดอกที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา เล็งไปที่เป้าบนกำแพง “ปึ้ก!” ลูกดอกเข้ากลางเป้าอย่างแม่นยำ

ทันใดนั้นก็มีความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของเขา

ก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น เขาเคยสอบสวนผู้หญิงอยู่คนนึง เหมือนว่าตอนนี้จะยังพอใช้การได้อยู่

ห้องที่ญาธิดาอยู่คล้าย ๆ กันกับห้องนอนของภวินท์ เธอนั่งอยู่บนโซฟาไม่มีแม้แต่ท่าทีขัดขืน ตรงกันข้ามกลับดูสงบมาก

ก่อนหน้านี้เธอออกมาจากห้องของภวินท์ด้วยความโกรธ แต่หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ สงบสติอารมณ์ลงได้