เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด ทีปกรกับกันต์ก็ตกใจ
ญาธิดาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดเสริมว่า “อีกครั้ง หลังจากที่เธออยู่ในอาการโคม่า เราก็สงสัยกันว่านี่ไม่ใช่อุบัติเหตุทางรถยนต์ธรรมดา เราก็ไปตรวจสอบเหมือนกัน แต่ดูเหมือนเบาะแสทั้งหมดจะถูกปกปิดโดยเจตนา ค้นหาอะไรไม่ได้เลย”
พายุที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าเห็นด้วย “เกี่ยวกับรถคนนั้น กล้องวงจรปิดที่ถ่ายเส้นทางเดินรถก็ถูกจัดการไปหมดแล้ว”
ได้ยินพวกเขาพูดแบบนี้ ทีปกรก็ขมวดคิ้ว คิดว่าเรื่องทั้งหมดต้องซับซ้อนไปกว่าที่เขาคิดไว้แน่ เขามองดูอัญมณี แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ในเมื่อคุณเลือกที่แจ้งตำรวจในตอนนี้ ก็น่าจะมีหลักฐานอะไรอยู่ในมือใช่ไหมครับ!”
อัญมณีพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่ค่ะ”
พูดพลางก็หยิบแฟลชแฟลชออกมาจากกระเป๋าแล้ววางไว้บนโต๊ะ “ในแฟลชไดรฟ์นี้มีวิดีโอที่ถ่ายติดว่าผู้ก่อเหตุจงใจขับรถชนไว้ วิดีโอนี้ได้มาจากกล่องดำของรถคันที่จอดอยู่ใกล้ๆที่เกิดเหตุค่ะ เราอยากจะให้คุณช่วยดูว่ามันพอจะใช้เป็นหลักฐานได้ไหม”
ทีปกรเหลือบมองที่แฟลชไดร์ฟตรงหน้า สีหน้าเขาก็จริงจังขึ้นมาก “โอเคครับ เราต้องดูวิดีโอก่อน ถึงจะให้คำตอบกับคุณได้”
อัญมณีพยักหน้า ตอบว่า “โอเคค่ะ”
หลังนั้น พวกเขาก็เอาแฟลชไดรฟ์ไปอีกห้องหนึ่ง ใช้คอมพิวเตอร์มาเปิดแฟลชไดรฟ์ คิดว่าจะดูวิดีโอด้วยกัน
ญาธิดาเคยดูวิดีโอนี้เพียงครั้งเดียว แต่ตอนนี้ก็ยังจำความโหดและชั่วร้ายของภาพนั้นได้
ระหว่างที่รอ ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ มองดูอัญมณีด้วยความเป็นห่วง แล้วถามว่า “เธอเคยเห็นวิดีโอในแฟลชไดรฟ์ไหม”
“ยังไม่ได้ดู” อัญมณีส่ายหน้า “วันนี้พอได้แฟลชไดรฟ์มา ฉันก็ไม่ทันได้เอาคอมมาเปิด เลยคิดว่าจะมาดูที่สถานีตำรวจทีเดียว”
ญาธิดาพยักหน้าและจับมือเธอเบา ๆ “เธอต้องเตรียมใจไว้นะ”
ภาพที่ตัวเองถูกชนจนปลิว ไม่ต้องพูดถึงอันอันเลย ถึงจะเป็นผู้ชายก็คงจะต้องกลัว
อัญมณีพยักหน้าแล้วพูดเบา ๆ ว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันทำได้น่า”
ทันทีที่เธอพูดจบ เสียงคำถามของทีปกรก็ดังขึ้นจากด้านข้าง “ทำไมแฟลชไดรฟ์ถึงไม่มีอะไรล่ะครับ”
ทันใดนั้นความสนใจของพวกเขาก็หันไปอยู่ทางนั้น มองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างพร้อมเพรียง
ทีปกรเปิดข้อมูลในแฟลชไดรฟ์อีกครั้ง แต่ก็ว่างเปล่า มีเพียงโฟลเดอร์เดียวแล้วก็ไม่มีอะไรอีก
อัญมณีแปลกใจ “เป็นไปได้ยังไง”
เธอก้มลงมองหน้าจอแล้วกดจับเมาส์เปิดดูเอง แต่ก็ยังเหมือนเดิม ในแฟลชไดรฟ์ไม่มีอะไรเลย
ญาธิดาขมวดคิ้ว “ใส่แฟลชไดรฟ์ผิดมันเลยไม่อ่านหรือเปล่า”
อัญมณีรีบดึงแฟลชไดรฟ์ออก ได้ยินเสียง “ติ้งต่อง” แล้วก็เปิดแฟลชไดรฟ์ทันที แต่ก็ไม่มีอะไร
คราวนี้ เธอถึงกับไปไม่เป็น
“เป็นงี้ไปได้ไง!”
ภวินท์ให้แฟลชไดรฟ์นี้กับเธอเอง มันจะว่างเปล่าได้ยังไง
ญาธิดาก็ตกใจมากเช่นกัน เธอนึกถึงอะไรบางอย่าง ขมวดคิ้ว เม้มปากไว้แล้วไม่พูดอะไร
ตอนนั้นเอง ทีปกรได้ถอดแฟลชไดรฟ์แล้วเอาไปลองที่คอมพิวเตอร์ข้างๆอีกครั้ง ผลก็เหมือนเดิม คือแฟลชไดรฟ์ว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่ในนั้น
เมื่อรู้ว่าเป็นเช่นนี้ ทีปกรก็หันหน้ามา มองดูอัญมณีอย่างรู้สึกผิด แล้วถามว่า “คุณหยิบมาผิดหรือเปล่าครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...