ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 653

หนึ่งชั่วโมงต่อมา คนของภวินท์ก็ส่งกล้องดูดาวรุ่นคุณภาพสูงมาที่บ้าน หลังจากที่เจ้าหน้าที่ติดตั้งเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็เริ่มสอนวิธีใช้งานให้กับเขา

การใช้เครื่องมือที่คุณภาพสูงนั้นค่อนข้างซับซ้อน แต่ภวินท์มีความจำที่ยอดเยี่ยม และมีความสามารถในการเรียนรู้ที่รวดเร็ว ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงกว่าเขาก็เรียนรู้วิธีการใช้งานพื้นฐานเรียบร้อย

หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จ รอจนลูกน้องและเจ้าหน้าที่จากไป ภวินท์ก็พาอีธานกับเอลล่าไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน จากนั้นเขาก็เดินไปที่ระเบียง แล้วดึงผ้าคลุมสีดำที่คลุมกล้องส่องดาวออก

ตรงระเบียงมีเครื่องมือสีดำตั้งอยู่จึงเห็นชัดมาก พอมองผ่านระเบียงกระจกใส นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นก็สามารถเห็นได้ชัดเจน

ในเวลานี้ อีธานกับเอลล่ากำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟาพอดี แค่พวกเขาเหลือบมองที่ระเบียงข้างๆ พวกเขาก็สามารถเห็นมันได้ทันที

ไม่ช้า อีธานก็เห็นภวินท์ยืนอยู่ตรงระเบียงกำลังปรับ “เพื่อนใหม่” เครื่องนี้ เขาก็รีบกระโดดลงจากโซฟา แล้ววิ่งเหยาะๆ ไปที่ระเบียง ก่อนจะมองไปที่เครื่องนั้น และดวงตาของเขาก็เป็นประกายด้วยความดีใจ

เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วถามอย่างสงสัย “นี่คือกล้องดูดาวใช่ไหมครับ”

ภวินท์ไม่ได้หันไปมองเขา แต่ใช้ผ้าเช็ดกล้องดูดาว แล้วตอบกลับแค่อืมเบาๆ

“มันจะเห็นดาวไหมครับ”

“คุณใช้งานมันเป็นไหมครับ”

“…”

ในเวลานี้ คำพูดของอีธานก็เพิ่มมากขึ้น เขาก็เอ่ยถามพร้อมกับเดินวนรอบตัวภวินท์กับกล้องดูดาว ภวินท์ไม่ได้ทำท่าทางเป็นกันเอง แต่กลับเย็นชา พูดน้อย และตอบกลับอย่างผู้เชี่ยวชาญ

พอพูดแบบนี้ ก็เอาใจอีธานจนชอบใจ สุดท้าย เขาก็เดินไปข้างภวินท์ แล้วเงยหน้าขึ้นถามอย่างออดอ้อนว่า “คุณอาสุดหล่อครับ ตอนกลางคืนเรามาดูดาวบนท้องฟ้าด้วยกัน ได้ไหมครับ?”

พอได้ยินน้ำเสียงของเด็กน้อยแฝงไปด้วยความเคารพและรอคอย ภวินท์ก็ดีใจจนยกยิ้มออกมา แต่ต่อหน้าเด็กน้อย เขายังคงทำท่าทีนิ่งสงบและเย็นชา “ถ้ามีเวลาอาจะพาดูดาวนะ”

เด็กน้อยดีใจจนกระโดดขึ้นสูง “เย้!”

เพราะเรื่องกล้องดูดาวที่แสนวิเศษ ตลอดช่วงบ่าย อีธานจึงพยายามชวนภวินท์คุยอย่างกระตือรือร้น และเขาก็มีท่าทางเชื่อฟังมากกว่าเมื่อก่อน

ตอนบ่าย หลังจากญาธิดากลับมาจากข้างนอก ทันทีที่เปิดประตู ก็เห็นฉากที่ทั้งสามคนนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟาด้วยกัน

ภวินท์กำลังนั่งอยู่ตรงกลาง โดยมีอีธานกับเอลล่านั่งอยู่ทั้งสองข้าง แล้วนั่งพิงภวินท์ด้วยท่าทางสนิทสนม

พอเห็นฉากนี้ ญาธิดาก็ตกใจมากจนแว่นตาของเธอแทบตกพื้น เมื่อวานพวกเขายังทะเลาะกันและโต้เถียงกันอยู่เลย เธอคิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะนั่งอยู่ด้วยกันได้ ซึ่งทำให้เธอตกใจมากจริงๆ

ภวินท์มีพลังเวทมนตร์จริงๆ หรือไง?

ญาธิดารู้สึกประหลาดใจ แต่พอเห็นกล้องดูดาวที่ระเบียง เธอก็เข้าใจทันที

อีธานเป็นเด็กที่คลั่งไคล้ดาราศาสตร์มาก เขาอยากสัมผัสกล้องดูดาวมานานแล้ว จู่ๆ ภวินท์ก็ซื้อกล้องดูดาวมาไว้ที่บ้าน อีธานต้องดีใจเป็นธรรมดา

พริบตาเดียว ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว ท้องฟ้าข้างนอกมืดสนิท หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ อีธานก็ขอให้ภวินท์พาเขาไปดูดาว

ภวินท์รู้สึกดีใจมาก ในที่สุดก็ถึงเวลาที่เขาจะแสดงทักษะของเขาสักที เขาจึงพาอีธานกับเอลล่าไปที่ระเบียง และใช้ความรู้ทั้งหมดที่เขาได้เรียนรู้มาหนึ่งชั่วโมงออกมา

หนึ่งคืนผ่านไป ภวินท์ก็ได้แฟนคลับตัวน้อยเพิ่มมาอีกคน

จนกระทั่งญาธิดาเรียกให้เด็กน้อยทั้งสองกลับไปที่ห้อง พวกเขาถึงยอมจากไปอย่างไม่เต็มใจนัก

หลังจากผ่านไปสักพัก ที่ระเบียงจึงเหลือเพียงเขากับญาธิดา เธอมองดูกล้องส่องดาวที่ระเบียง แล้วเลิกคิ้วถาม “คิดไม่ถึงเลยนะคะ ว่าคุณภวินท์จะยอมทุ่มทุรได้มากถึงขนาดนี้”

ภวินท์ยกยิ้มมุมปาก “แน่นอน”

ญาธิดามองเขาอย่างลึกซึ้ง แต่ไม่พูดอะไร แต่หันหลังเดินออกจากระเบียงไป