ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 707

ในห้องรับแขกตระกูลกรเวช ขวัญตากำลังนั่งดูถ่ายทอดสุดกับอัญมณีอยู่บนโซฟา

เสียงหัวเราะของอีธานกับเอลล่าดังออกมาจากทีวีเป็นครั้งเป็นคราว พอได้ยินอัญมณีก็แทบจะละลาย “พี่สะใภ้ ถ้าเกิดว่ามีเวลาต้องพาพี่ไปเจออีธานกับเอลล่าให้ได้เลย พี่จะต้องชอบพวกเขาอย่างแน่นอน”

ใบหน้าของขวัญตามีรอยยิ้มจางๆ แล้วก็หันแอปเปิลส่งให้อัญมณี

จากการเกลี้ยกล่อมของเธอ ในที่สุดอัญมณีก็ยอมเดินออกมาจากห้องและคืนดีกับธีทัต ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของสองพี่น้องคู่นี้จะไม่ได้สนิทสนมกันเหมือนก่อน แต่ก็ถือว่าได้ก้าวเข้ามาสู่ขั้นตอนที่สำคัญแล้ว

หลังจากที่รายการเรียลลิตี้โชว์พ่อแม่ลูกเริ่มขึ้น อัญมณีก็ขายอีธานกับให้เธออย่างมาก เธอไล่ดูรายการสิบกว่านาที และก็กลายมาเป็นสมาชิกของกลุ่ม “ลักพาตัวเด็ก”

“ฉันคล้ายกับเธอมากเลยเหรอ? ”เธอมองไปที่อัญมณีแล้วก็ถามออกมาด้วยความสงสัย

อัญมณีเงียบไปสองวินาที หลังจากนั้นก็พยักหน้า “พี่ก็แค่เหมือนธิดาเมื่อไม่กี่ปีก่อนเท่านั้นเอง ครั้งแรกที่ฉันเจอพี่ก็มีความรู้สึกแบบนั้นแหละ”

พอเธอพูดจบ ก็เห็นได้ว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของขวัญตานั้นหายไป ก็เลยรีบแก้ว่า “ในฐานะที่เป็นเพื่อนรักของธิดา ฉันยอมรับพี่นะ พี่ชายของฉันก็ต้องยอมรับพี่เหมือนกัน แต่ปัญหาตอนนี้มันอยู่แค่ที่เวลาเท่านั้นเอง”

“อาจจะนะ”

ขวัญตาถอนหายใจออกมา หลังจากนั้นก็หันไปมองห้องอ่านหนังสือ และประตูห้องนั้นก็เปิดออกมาพอดี พร้อมกับธีทัตที่เดินออกมาและสบตากับเธอ

ตรงหน้าของเขาปรากฏภาพใบหน้าของญาธิดาขึ้นมา ความนุ่มนวลจากหัวใจของเขาก็เกิดขึ้นในทันที เขาเดินเข้าไปลูบผมของเธออย่างแผ่วเบาและพูดว่า “อันอันรังแกคุณรึเปล่า? ”

“ความสัมพันธ์ระหว่างพี่สะใภ้กับฉันเป็นเหมือนกาว และพี่นั่นแหละที่เป็นส่วนเกิน”อัญมณีกัดแอปเปิลแล้วก็บ่นพึมพำ

ขวัญตาก็กำมือหนาของเขาพร้อมกับพูดอย่างแผ่วเบาว่า “อันอันเป็นผู้หญิงที่รู้เรื่องรู้ราวมาก คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ”

เธอพึ่งจะพูดจบ อัญมณีก็ลากเธอเข้าไปข้างๆ แล้วทั้งสองคนก็ดูทีวีอย่างเพลิดเพลิน

เสียงของชาช่าดังออกมาจากทีวี “ธิดา เธอสอนลูกได้ดีมากเลย ถ้าแบบนั้นตอนฉันคลอดลูกแล้วเอามาให้เธอช่วยเลี้ยงดีกว่า”

หลังจากนั้น เสียงหัวเราะที่คุ้นเคยก็ดังเข้ามาในหูของธีทัต

ใบหน้าของเขามืดมนในทันใด ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่แหล่งที่มาของเสียงครู่หนึ่ง และเมื่อกล้องหันกลับมา ใบหน้าที่ทำให้เขาคิดถึงทั้งวันทั้งคืนก็ปรากฏบนทีวี

เธอไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากแต่งงานกับภวินท์แล้วก็มีเสน่ห์ขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข

อีธานกับเอลล่าก็มายืนล้อมญาธิดา คนหนึ่งบีบไหล่ของเธอให้เธอ อีกคนลูบขาของเธอ ชาช่าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ป้าชาช่าพาลูกมาอยู่ที่บ้านของเราโอเคไหมคะ พวกเราจะสามารถดูแลน้องตัวเล็กๆ ได้นะ”

“ห้องที่บ้านเราใหญ่มากเลยนะครับ แล้วพ่อของผมก็ทำอะไรเป็นเยอะเลย สามารถสอนน้องตัวเล็กได้ตั้งหลายอย่าง”

ระหว่างที่พูดอยู่นั้นร่างกายที่สูงใหญ่ของภวินท์ก็ปรากฏตัวขึ้นหน้าเลนส์กล้อง เขาวางสตรอเบอร์รี่ที่ล้างแล้วไว้บนโต๊ะระหว่างผู้หญิงทั้งสองคน แล้วก็ปัดผมที่ตกลงปิดหน้าผากให้ญาธิดา

ขวัญตาเห็นภาพนั้นก็อุทานออกมาอย่างจริงใจว่า “อันอัน ธิดากับคุณภวินท์เหมาะสมกันมากเลยเนอะ”

พอธีทัตได้ยินดังนั้น ดวงตาก็ยิ่งมืดมนลงไปอีก

“พวกเธอดูอะไรกันอยู่? ” น้ำเสียงของเขาเย็นชาอย่างอธิบายไม่ได้

นี่เป็นครั้งแรกที่ขวัญตาได้ยินเขาพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้ ก็เลยหันหน้าไปอย่างประหลาดใจ “อันอันชอบดูรายการเรียลลิตี้โชว์พ่อแม่ลูก เด็กน้อยที่อยู่ในรายการก็น่ารักมากเลย”

ธีทัตฉันแค่รู้สึกว่าความโกรธเกรี้ยวที่แผดเผาในอกของตัวเองเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขาหยิบรีโมทบนโต๊ะขึ้นมาและปาไปตรงทีวีแบบไม่คิดเลยด้วยซ้ำ

ปัง！