ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 721

ozoneที่แต่ก่อนเป็นสถานที่ที่เงียบเหงามากวันนี้กลับคึกคักผิดปกติ นอกจากหลุยส์ที่วันๆไม่รู้จักทำงานทำการกับภวินท์ที่นิ่งขรึมแล้ว ในโถงใหญ่ยังมีแขกสำคัญนั่งอยู่สองคน

จรณ์หรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาเอาแต่จ้องมองญาธิดา เขามองคนไม่ผิดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ควรค่าที่เขาจะลงมืออบรมสั่งสอนด้วยตนเองจริงๆ

แน่นอนว่า ตอนนี้เขายังพบกับเป้าหมายใหม่ที่จะบ่มเพาะขึ้นมาอีกด้วย

“จรณ์ อย่าคิดจะใช้งานเธอ เธอไม่เหมาะสม ”หลุยส์มองความคิดของเขาออก รีบพูดห้ามทันที

ภวินท์ที่นิ่งเงียบมานานได้ยินเข้า ก็ค่อยๆใช้สองแขนกอดอก ถามติดตลกว่า “ทำไม ผู้หญิงของฉันสามารถลากเข้ามายุ่งได้ แต่ผู้หญิงของนายทำไม่ได้ใช่ไหม”

หลุยส์สีหน้าขรึมลง ยังไม่ทันได้พูดอะไร อลิสาก็กระทืบเท้าพูดว่า “จะบ้าหรือไง คุณภวินท์คุณอย่าพูดจาเหลวไหลนะ”

คนไม่เอาไหนอย่างหลุยส์ เพิ่มเงินให้เธอมากเท่าไหร่ เธอก็ไม่เอา

ญาธิดาค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ภวินท์ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความอยากรู้ “คุณว่า คุณหมอกับหลุยส์จะอยู่ด้วยกันได้จริงเหรอ”

ภวินท์เห็นท่าทีอย่างนั้นของเธอ ก็ลูบผมของเธออย่างระอาใจ เมียเขาดีทุกอย่าง แต่ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรู้สึกสักเท่าไหร่

แม้ว่าหลุยส์ดูแล้วจะไม่ใช่คนดีอะไร เขานั้นเป็นจำพวกคนเจ้าชู้จีบไปทั่ว แต่ก็รักเดียวใจเดียวเท่านั้น

อลิสาท้าทายความอดทนของเขาหลายครั้ง ยังสามารถมีชีวิตอยู่ข้างกายเขาได้ กระทั่งยังพาเข้ามาที่ozoneอย่างเปิดเผย เห็นได้ชัดว่าหลุยส์นั้นให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้มาก

อลิสาไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย ตอนนี้กำลังจ้องมองหลุยส์ด้วยความขุ่นเคือง ส่งสายตาให้เขาเป็นสัญญาณว่าอธิบายให้ทุกคนเข้าใจเดี๋ยวนี้

หลุยส์เองก็มีสิ่งที่อยู่ในใจยากจะอธิบายออกมาได้ วันนี้เขายั่วให้อลิสาโมโหอีกแล้ว คำป่าวประกาศของเจ้าเพื่อนคนนี้ต้องการจะทำลายRambler Clubhouseของเขาหรือยังไง

เมื่อนึงถึงนิสัยไม่เกรงกลัวใครของอลิสาแล้ว ก็อดที่จะแอบปาดเหงื่อไม่ได้ เพื่อเป็นการรักษากระเป๋าเงินของตนเอง ยอมที่จะผูกมัดเธอเอาไว้ข้างกาย จึงได้พามาที่ozoneด้วย

“ขอร้องล่ะ พวกคุณสองคนอย่าขยายเรื่องให้มันใหญ่โตได้หรือเปล่า”สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ

อลิสาค้อนให้เขาอย่างรังเกียจ อดไม่ได้ที่จะหยิกเอวเขาแรงๆหนึ่งที ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของหลุยส์ดังขึ้น เธอค่อยรู้สึกพอใจขึ้นมา

จรณ์มองกวาดหน้าทุกคน สุดท้ายก็หยุดอยู่ที่ร่างของภวินท์ “นายคิดทบทวนดีแล้วเหรอ”

เพิ่งจะพูดจบลง บรรยากาศในห้องโถงที่เดิมทียังครึกครื้นอยู่ก็ตกสู่ความเงียบงันทันที

ภวินท์เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย มองเขาและพูดเสียงขรึมว่า “การที่ฉันปรากฏตัวขึ้นที่นี่เป็นการบอกอย่างชัดเจนแล้ว”

จรณ์พยักหน้า จากนั้นก็กางแผนที่ของเมืองJไว้บนโต๊ะ นิ้วมือชี้ไปยังตำแหน่งที่ไม่ค่อยจะสะดุดตาเท่าไหร่นัก “นี่เป็นจุดสุดท้ายที่สิงโตปรากฏตัวขึ้น”

“ที่นี่เป็นเขตเมืองที่มีผู้คนพลุกพล่าน สิงโตคงไม่โง่มาเปิดเผยตัวอยู่ภายใต้สายตาของพวกเรา คาดว่าตำแหน่งนี้เป็นจุดหลอกตาเท่านั้น ฉะนั้นเป็นไปได้ว่าที่นี่คือจุดโอนเปลี่ยนของเขา ”ญาธิดาเม้มริมฝีปาก ในน้ำเสียงมีแววสงสัยแฝงอยู่

จรณ์ส่งสายตาชื่นชมให้กับเธอ “ถูกต้อง สายของพวกเราได้ทำการค้นหาโดยรอบบริเวณนี้แล้ว ไม่พบเบาะแสอะไรเลย”

“แม้แต่จุดซ่อนตัวยังไม่รู้ ที่พวกเราสามารถทำได้ก็เหลือแค่การป้องกันเท่านั้น รอให้เขาติดต่อพวกเรามาเอง”เธอกำหมัดขึ้นเงียบๆ ทุบไปที่ขาของภวินท์ “ทำอย่างนี้ไม่ได้ จะเป็นการนิ่งเฉยเกินไป”

คิ้วของภวินท์ขมวดขึ้น แอบกุมมือของเธอเอาไว้

“ฉะนั้นพวกเราต้องหาวิธีล่อให้เสือออกจากถ้ำ”น้ำเสียงของจรณ์หนักแน่น “พวกนายสองผัวเมียเป็นเหยื่อล่อที่ดีที่สุด ”