ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 745

กล้องของนักข่าวต่างหันมาส่องที่พราวฟ้าตั้งแต่ต้นจนจบ ก่อนที่จะไม่รู้ว่ามีเสียงของใครตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจ “รีบดูทางนั้นเร็วเข้า”

ผู้คนต่างพากันหันมองไปยังที่ไกลๆ เห็นอีธานและเอลล่ากำลังยื่นน้ำในมือให้กับชายชราสองคนที่ทำความสะอาดอยู่ตรงมุม “คุณปู่มาดื่มน้ำก่อนค่ะ/ครับ”

พนักงานทำความสะอาดทั้งสองคนรู้สึกตกใจ รีบโบกมือปฏิเสธทันที พูดตอบกลับด้วยความอึดอัด “พวกเราไม่เอาหรอกครับ พวกเรามีน้ำของตัวเองแล้ว หนูเก็บไว้ดื่มเถอะครับ”

อีธานเขย่งเท้า ยัดน้ำแร่เข้าไปในอ้อมแขนของคุณลุง แล้วก็ชี้ไปที่พราวฟ้าที่อยู่ไกลๆ ก่อนจะพูดขึ้นอย่างเชื่อฟัง “คุณน้าที่สวยๆ ตรงนั้นเป็นคนให้น้ำกับพวกเราทุกคน คุณปู่ไม่ต้องเกรงใจหรอกฮะ”

พวกนักข่าวรีบพากันรัวชัตเตอร์เพื่อบันทึกภาพทันที ทยอยพูดซุบซิบขึ้น “เด็กที่มาจากตระกูลชั้นสูงมักจะแตกต่างกัน ดูแล้วรู้เรื่องรู่ราวจิตใจดี”

“ไม่มีใครนึกถึงคนทำความสะอาดที่อยู่ริมทาง มีแค่พวกเขาเท่านั้นที่นึกถึง พวกผู้ใหญ่พวกนี้ยังเทียบกับเด็กสองคนไม่ได้เลยสักนิด”

“ใช่ๆ พราวฟ้าแทบจะไม่คำนึงถึงคนแก่เลยสักนิด เป็นพวกคนหยิ่งยโสจริงๆ ไม่แน่ว่าอาจจะกำลังเสแสร้งแกล้งทำอยู่ก็ได้นะ”

พราวฟ้ากำลังก้มหน้าโค้งตัวให้กับทีมงานในกอง สายตาชำเลืองมองไปที่นักข่าวที่อยู่ไกลๆ เป็นระยะๆ ตอนที่สังเกตว่าสายตาของทุกคนกำลังจับจ้องไปที่อีธานและเอลล่า ท่าทีของเธอก็นิ่งชะงักไป

ที่เธอพยายามเสแสร้งทำเป็นคนติดดินเข้าถึงง่ายต่อหน้าของนักข่าว ก็เพื่อจะยึดกระแสการค้นหาที่ได้รับความนิยมของวงการบันเทิงในวันพรุ่งนี้ สร้างภาพลักษณ์ที่อ่อนโยนให้กับตัวเอง คิดไม่ถึงว่าอุตส่าห์ทุ่มแรงกายแรงใจแสดงไปขนาดนี้ กลับถูกไอ้เจ้าเด็กสองคนมาแย่งซีนไปอย่างหน้าตาเฉย

ภายในใจของเธอยิ่งคิดก็ยิ่งอัดอั้น ฉวยโอกาสตอนที่นักข่าวไม่ได้สังเกต ลากผู้จัดการมาที่มุมข้างๆ กัดฟันพูดถามขึ้น “ฉันต้องเสแสร้งไปอีกเมื่อไรกัน ทำไมคุณลีไม่มาสักที?”

ผู้จัดการอยากจะอุดปากของเธอทันที พูดโน้มน้าวด้วยน้ำเสียงอ่อนข้อ “คุณลียังตรวจสอบอุปกรณ์ประกอบฉากอยู่ข้างหลังอยู่เลย อดทนอีกนิด นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้แสดงน้ำใจเลยนะ”

“แสดงน้ำใจอะไรล่ะ！ออกมาตากแดดนานขนาดนี้ ผิวของฉันเสียหมด” เธอพูดตะคอกออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ “ไม่เห็นเหรอว่าพวกเขาไปล้อมไอ้เด็กสองคนนั่นแล้ว ฉันแสดงให้คุณดูหรือไง！”

ผู้จัดการแอบเช็ดเหงื่อ รีบพูดขึ้นมาอย่างนอบน้อม “ที่รัก โมโหจะไม่ดีต่อผิวนะจ๊ะ ฉันจะรีบไปไล่ไอพวกที่ไม่ดูตาม้าตาเรือพวกนี้ออกไปเอง คุณไปพักผ่อนที่ร่มกันแดดตรงนั้นสักหน่อยก่อนเถอะ”

พราวฟ้าจ้องมองเขาด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะพูดสั่งกำชับขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ “คืนวันนี้จัดการให้เรียบร้อย พรุ่งนี้คำค้นหาที่ได้รับความนิยมบนสื่อต้องเป็นของฉัน”

พูจบ เธอก็ผลักผู้จัดการไปหนึ่งที กลับนั่งลงไปที่นั่งใต้ร่มกันแดดด้วยความโมโห

ไม่นานก็ทำการปรับแต่งอุปกรณ์ของกองถ่ายเสร็จเรียบร้อย หลังจากที่คุณลีตรวจสอบอุปกรณ์ประกอบฉากแล้วก็กลับมาที่ตำแหน่งเดิม พวกนักข่าวที่มาเยี่ยมเยียนกองถ่ายก็รู้ว่าผู้กำกับชื่อดังคนนี้อารมณ์ไม่ค่อยดี ก็ไม่กล้าไปยืดเยื้อเวลาให้ล่าช้ามากนัก การมาเยี่ยมเยียนกองถ่ายจึงสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเริ่มถ่ายทำขึ้น

เนื้อหาของฉากแรกคืออีธานและเอลล่าย้อนอดีตกลับไปแล้ว แล้วก็เจอกับคนที่เข้าใจผิดคิดว่าเป็น “แม่” แล้วด้วย

จากในสคริปต์ เด็กทั้งสองคนต้องคอยตามพูดจอแจกับพราวฟ้าอย่างไม่หยุดไม่หย่อน บทที่พราวฟ้าได้รับคือต้องแสดงออกว่ามีความรู้สึกชอบและหมดหนทางกับเด็กๆ ทั้งสองคน

เธอเดิมทีไม่ชอบเด็กอยู่แล้ว บวกเข้ากับก่อนหน้าที่จะถ่ายทำก็รู้สึกว่าอีธานและเอลล่าขัดหูขัดหูขัดตาอีกด้วย ตอนนี้พออยู่ต่อหน้ากล้อง ก็เลยไม่มีความรู้สึกรักหรือชอบออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว สีหน้าถึงขนาดที่ใช้คำว่าหมดความอดทนเลยกว่าได้

“คัท！” คุณลีพูดตะโกนขึ้นมาด้วยความโมโห ก่อนจะเย็นลงแล้วพูดขึ้น “นักแสดงหญิงคนนั้น บอกว่าให้เธอแสดงความรักออกมา ไม่ใช่ให้เธอแสดงสีหน้ารังเกียจ ตอนนี้เธอเป็นนางเอก ไม่ใช่ตัวประกอบนางร้าย เข้าใจไหม?”

พราวฟ้าโด่งดังขึ้นมาอย่างรวดเร็วหลังจากเดบิวต์ ถูกผู้จัดการและบริษัทคอยเชิดชูเยินยอมาโดยตลอด ไม่เคยมีใครกล้ามาพูดจากับเธอแบบนี้มาก่อน

“แค่สองฉากหลังเท่านั้นเองครับ คุณแค่พูดคุยต่อบทสนทนากับลูกแฝดตามปกติเท่านั้นก็ได้แล้ว ฉากนี้เอาไว้ใช้เป็นภาพช็อตที่ตัดตอนหลัง เงื่อนไขไม่สูงหรอกครับ”

เอลล่าพอได้ยินแบบนั้นก็เขย่าแขนของเธออย่างออดอ้อน ใบหน้าที่อ่อนเยาว์เต็มไปด้วยความตั้งหน้าตั้งตารอ “หนูไม่เคยถ่ายหนังกับแม่มาก่อนเลย แม่ยอมตกลงเถอะ”

อีธานก็พยักหน้าตาม พูดเสริมขึ้นมา “Uncle Lee เป็นผู้กำกับที่แม่ชอบที่สุด นี่เป็นโอกาสที่ดีที่แม่จะได้ใกล้ชิดกับไอดอลที่แม่ชื่นชอบนะฮะ”

ญาธิดาครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนจะหันมองlee Tong พร้อมกับพยักหน้า “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เข้ากล้อง ถ้าเกิดมีตรงไหนที่ไม่ดี ก็ขอให้คุณลีช่วยชี้แนะด้วยนะคะ”

lee Tongสีหน้าดูผ่อนปรนขึ้นเยอะ รีบแจ้งพวกผู้ช่วยฝ่ายผลิตและทีมงานให้ทำการถ่ายทำต่อทันที

กล้องเข้ามาประจำตำแหน่งอีกครั้ง ถ่ายรูปร่างที่ผอมบางของเธอเข้ามาในเฟรม อีธานและเอลล่าก็เข้ามาในเฟรมจากทางข้างหลัง จูงมือของเธอพร้อมกับพูดบทพูดออกมา

เธอค่อยๆ ก้มลงไปตามท่าทางในสคริปต์ สายตาเหลือบมองไปเห็นตำแหน่งกล้องที่เคลื่อนมาตามราง เอนตัวเล็กน้อย หลีกเลี่ยงไม่ให้หน้าด้านข้างของตัวเองหลุดเข้าไปในเฟรม

lee Tongที่อยู่ไกลๆ ก็จ้องมองหน้าจอมอนิเตอร์ รู้สึกว่าเธอปรับแต่งตำแหน่งและท่าทางอยู่หลายครั้งหลายครา ในแววตาก็ค่อยๆ เผยให้เห็นถึงความรู้สึกประหลาดใจ

ถ้าเธอหลบกล้องบ้างเป็นครั้งคราว นั่นก็อาจจะเป็นความบังเอิญ แต่ไม่มีทางบังเอิญทุกครั้งขนาดนี้แน่นอน

“คัท！เตรียมฉากต่อไป！” จากเสียงที่ดังขึ้นมาด้วยความพอใจของคุณลี ญาธิดาก็ถอนหายใจอยู่ภายในใจ ถือสคริปต์เดินตรงไปหาเขา