ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 777

เมื่อเห็นแบบนี้ ชายคนนั้นก็รีบเอื้อมมือออกไปช่วยเธอ และทั้งสองคนก็ล้มลงบนโซฟาข้างหลังพวกเขา

รอยยิ้มที่ร้ายกาจของผู้จัดการนั้นกว้างมากยิ่งขึ้น และก่อนที่พวกเขาจะลุกขึ้นได้ เขาก็แซวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อว่า “พี่ทีโชคดีจริงๆ สาวสวยอยู่ในอ้อมกอด…”

ชายที่ชื่อพี่ทีเมาแล้ว และดวงตาเจ้าแผนการก็สแกนญาธิดาด้วยแสงแวววาวอยู่ตลอดเวลา แต่เขายังคงโบกมือไปมา

“คุณญาธิดาเป็นใคร นั่นเป็นภรรยาของคุณภวินท์เชียวนะ ฉันจะกล้าแตะต้องคุณญาธิดาได้ยังไง”

ผู้จัดการคนนั้นอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินประโยคดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงยิ้มเยาะและเดินตามเขาไป ผู้ชายสองสามคนที่อยู่ข้างๆ เขาก็ส่งเสียงอย่างเห็นด้วยว่า “ถ้าเรามีความคิดที่ไม่เหมาะสมกับคุณญาธิดา เราคงรนหาที่ตาย"

“ถูกต้อง ในเมือง Jมีใครไม่รู้อารมณ์ของคุณภวินท์เป็นยังไง คนอย่างพวกเรายังต้องทำมาหากิน”

“แต่ก็ว่าไป ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณญาธิดาสามารถมัดใจคุณภวินท์ไว้ได้ แค่ดูร้านที่เธอเลือกมา แล้วคุณจะรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่รู้ใจผู้ชายเช่นกัน”

“คุณญาธิดาตาดีจริงๆ ไม่อย่างนั้นจะจัดแดนสวรรค์แบบนี้ให้เราได้ยังไง”

ในห้องเต้มไปด้วยเสียงหัวเราะหื่มๆของผู้ชาย แม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าแตะต้องเธอ แต่คำพูดที่หยาบคายในปากของพวกเขาไม่มีวี่แววว่าจะหยุด

ญาธิดาขมวดคิ้วและมองไปยังกลุ่มคน รู้สึกคลื่นไส้

จะโง่เง่าแค่ไหนคงดูออก สถานการณ์แบบนี้คือเธอถูกใครบางคนหลอกแล้ว และคนที่รับผิดชอบข้างหลังเธอคือผู้ริเริ่ม

เธอไม่แน่ใจว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของอีกฝ่ายคืออะไร แต่ยิ่งเธออยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ สถานการณ์ก็จะยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น เธอต้องออกจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด แล้วจึงหาวิธีสอบสวนว่าความคิดของใคร

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอเหลือบมองชายผู้นั้นด้วยสายตาที่เย็นชา และเสียงของเธอก็กดต่ำ "คุณควรให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่ฉันสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้"

ผู้ชายเหล่มองเธออย่างเงียบ ๆ แววตาที่ตื่นตระหนกนั้นหายวับไป และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นสบตาเธออีกครั้ง การแสดงความคับข้องใจและความบริสุทธิ์ยังคงอยู่บนใบหน้าของเขา

“คุณธิดา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย ผมได้รับข้อความว่าทุกคนกำลังคุยกันเรื่องรายละเอียดของสัญญาด้วยกัน ผมไม่รู้ว่าหงส์ทองเป็นที่...”

เมื่อสบตาเข้ากับการจ้องมองที่แหลมคมราวกับมีดของญาธิดา เขาก็รู้สึกผิดในใจ และเหงื่อก็เริ่มไหลลงมาที่หน้าผากของเขา เขาได้แต่พูดต่ออย่างจำใจง่า "ผมได้ยินมาว่าคุณเป็นเจ้ามือหลังจากที่ผมมาถึงแล้ว ดังนั้นจึงเปลี่ยนคำพูดไป"

เธอยังคงมองไปยังผู้จัดการ และจับทุกการเคลื่อนไหวของเขาในดวงตาของเธอ ความเย็นในดวงตาของเธอก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ส่วนที่เหลือจะปล่อยให้คุณจัดการก็แล้วกัน ฉันยังมีบางอย่างที่ต้องทำ"

ขณะที่เธอพูด เธอก็เปิดประตูห้องVIPแล้วเดินออกไป ผู้จัดการไม่ทันได้หยุดเธอ และก็ไม่เต็มใจที่ให้เธอจากไปเช่นนี้ เขาจึงรีบตามเธอออกไป

เขาต้องการทำเรื่องให้เสร็จหลังจากได้รับเงินของคนอื่น ตอนนี้งานยังไม่เสร็จเขาจะปล่อยให้หล่อนหนีไปได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น การปล่อยให้เธอออกจากสถานการณ์นี้เท่ากับหาเรื่องใส่ตัวเอง และเป็นไปไม่ได้ที่ญาธิดาจะปล่อยเขาไปหลังจากออกจากหงส์ทอง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ผู้ชายก็กัดฟันแน่น และก้าวตามเธออย่างใกล้ชิด แอบดีใจที่วันนี้เธอใส่ส้นสูง และไม่สามารถวิ่งเร็วเกินไปได้เลย

“คุณธิดา ฟังคำอธิบายของผมก่อนสิ” สีหน้ากังวลใจไม่ได้แสร้งทำเป็นว่า ขณะที่ใกล้ถึงตัวญาธิดา เขาก็หยิบชุดน้ำชาที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาแล้วทุบใส่หัวเธอ

ความรู้สึกมึนหัวเกิดขึ้นทันที คิ้วของญาธิดาขมวดเข้าหากัน เธอรู้สึกได้แค่ว่าเบื้องหน้ากำลังเบลอ และรอยยิ้มอันน่าสยดสยองบนใบหน้าของผู้ชายก็ค่อยๆ เลือนหาย