ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 778

มีเพียงแสงสีเหลืองสลัวในห้องนอนของบ้านตระกูลสถิรานนท์ ภวินท์ยืนเงียบ ๆ ข้างเตียง เมื่อเห็นขนตาที่เหมือนพัดลมของญาธิดากะพริบเล็กน้อยใจที่ร้อนรนถึงสงบลง

"ตื่นแล้วหรอ?"

น้ำเสียงที่ไม่แยแสที่คุ้นเคยดังก้องอยู่ข้างหูของเธอ ญาธิดาลืมตาขึ้นมาทันใด “ทำไมฉันถึงอยู่บ้านล่ะ?”

“ผมกับหลุยส์เจอกันที่หงส์ทอง และพาคุณกลับมาด้วย” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

ญาธิดาได้ยินเสียงและตบศีรษะตัวเองกำลังปวดมาก และความทรงจำเล็กๆ น้อยๆ ผุดขึ้นในสมองของเธอ ดวงตาของเธอมืดลงมากขึ้น และเธอมองไปที่ภวินท์และพูดอย่างนิ่งๆ ว่า "ฉันติดกับดัก"

“ผมรู้” เสียงของภวินท์ไม่ได้ตื่นเต้นมากนัก และเขาวางเอกสารที่สืมมาทั้งหมดไว้ข้างเตียง “ผมติดตามสักพักแล้ว แต่ไม่มีผลใด ๆ เลย”

ญาธิดาตกใจมากเมื่อได้ยินที่สามีพูด จากนั้นจึงตระหนักได้ "คุณหมายความว่าอีกฝ่ายวางแผนมาเป็นเวลานาน ไม่ใช่แค่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้"

“เรื่องต้นกล้า สตูดิโอ สิ่งเหล่านี้ถูกวางแผนไว้อย่างจงใจ”

ตามเสียงของภวินท์เธอพลิกดูเอกสาร และตามที่คาดไว้ เธอเห็นรูปถ่ายของเธอและนิธิศในโรงเรียนก่อนหน้านี้ และคิ้วของเธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดเข้ากัน

ใครคือผู้บงการเบื้องหลัง? จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาคืออะไร?

เห็นได้ชัดว่าการกระทำของอีกฝ่ายเป็นเพียงการทดสอบเล็กๆเท่านั้นและพวกเขายังไม่ได้ลงมือกับเธอจริงๆ อะไรเป็นสาเหตุของการมุ่งเป้ามาที่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า?

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอกับภวินท์ก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกันและถามออกมาพร้อมกันว่า "ทำไมคุณถึงปรากฏตัวที่หงส์ทอง?"

“บุคลากรของozoneถูกค้นพบนอกประเทศแล้ว ผมกับหลุยส์หารือถึงการดำเนินการติดตาม Rambler Clubhouseคนเยอะ ข้อมูลรั่วไหลง่าย ยิ่งซ่อนจากสาธารณะได้ง่ายขึ้นเท่านั้น”

ญาธิดาพยักหน้า ท้ายที่สุด สถานที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุดและเธอสามารถเข้าใจได้

“คุณไม่ควรอยู่ในหงส์ทอง...” เสียงของภวินท์เย็นชา

เธอรีบบอกภวินท์ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ และหลังจากที่เธอพูดจบพายุก็เคาะประตูเพื่อเข้าไปในห้องแล้ว "ท่านประธาน คุณหลุยส์ได้ส่งคนที่หงส์ทองไปที่ห้องใต้ดินแล้วครับ"

ภวินท์เงยหน้าขึ้นและจะห็เขาตามไปด้วย ญาธิดาพลิกตัวลงจากเตียงทันทีและคว้าแขนของเขาไว้ "ฉันจะไปกับคุณ เราต้องรู้ว่าใครเป็นคนบงการ"

เขาเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจับมือเล็กๆ ของเธอและออกจากห้องไปพร้อมกัน

เสียงกรีดร้องดังไปทั่วห้องใต้ดิน และก่อนที่จะเข้าไป ขนของญาธิดาลุกสู้ และเธอก็บีบปลายนิ้วของภวินท์โดยไม่รู้ตัว

“กลับห้องไปรอฟังข่าวนะ” น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย

ญาธิดาบีบรอยยิ้มออกมาอย่างไม่เต็มใจ มองมาที่เขาแล้วตอบว่า “ไม่ว่าอะไร ฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของozoneด้วย ถ้าถอยออกไปตอนนี้ก็ขายหน้าล่ะสิ?”

พูดพลางก็เดินเข้าไปในห้องใต้ดินทันที ภวินท์รีบดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนและพูดอย่างนิ่งขรึมว่า "คุณไม่จำเป็นต้องอวดเก่งในเวลานี้"

มือเล็กๆ ของเธอสั่นเล็กน้อย แต่การแสดงออกของเธอหนักแน่นมาก “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับฉัน ฉันจะถูกหลอกตลอดเวลาไม่ได้ ยังไงฉันก็ต้องไป”