ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 844

พอเห็นเธอปรากฏตัวขึ้นที่ประตู สายตาของความเกลียดชังก็แทบจะลุกเป็นไฟในดวงตาของนพเก้า และดวงตาก็จับจ้องมาที่เธอ

เธอจ้องนพเก้ากลับด้วยสายตาที่แจ่มใส่ แล้วก็เดินเข้าไปนั่งลงบนอีกฝั่งของโซฟาด้วยท่าทีที่สง่างาม หลังจากนั้นก็ยิ้มและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “บังเอิญจังเลยนะคะ คุณนพเก้าก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอ? ”

พอได้ยินแบบนี้ ใบหน้าที่กระตือรือร้นของอาริโอก็แข็งทื่อไปในทันที พร้อมกับมองมาที่ผู้หญิงทั้งสองคนด้วยความสงสัย และถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก “พวกคุณทั้งสองคนรู้จักกันเหรอ? ”

“แน่นอนค่ะ เป็นเพื่อนเก่ากัน” เธอเลิกคิ้วและอธิบายต่อว่า “คุณนพเก้าเคยทำงานอยู่ที่บริษัทเทคโนโลยีคลาวด์ ก็เลยจะชอบประมูลอุตสาหกรรมเดียวกับSTN Group เหมือนกับว่าไม่ทะเลาะกันก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกันหรอกค่ะ”

พออาริโอได้ยินดังนั้นสีหน้าก็อ่อนโยนลงเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มอย่างสง่างามอีกครั้ง พร้อมกับแนะนำอีกฝ่ายให้รู้จักกัน

ตั้งแต่ต้นจนจบนั้น ญาธิดาก็จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูดเลยด้วยซ้ำ

จนพอเขาพูดจบ เธอก็เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ฉันไม่ใส่ใจหรอกนะคะว่าคุณสมิธกับคุณนพเก้าจะกำลังหารือกันเรื่องอะไรอยู่ ฉันรู้แค่ว่าตอนที่ฉันมาที่นี่ฉันไม่ได้รับความเคารพเลย ก็เลยตัดสินใจจะยกเลิกการร่วมงานกัน แต่พอแบบนั้นคุณก็เชิญฉันมาที่นี่ ไม่ทราบว่าต้องการอะไรกันแน่คะ? ”

“คุณญาธิดา วันนี้ผมมีเรื่องที่สำคัญมากจริงๆ ได้โปรดอภัยที่ผมต้อนรับได้ไม่ดีด้วยนะครับ ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องการร่วมงานกันก็ได้ ดูจากความสัมพันธ์ของพวกเราแล้วเนี่ย คุณสามารถเข้าออกห้องทำงานผมได้ตามใจชอบเลยนะครับ”

พอเขาพูดจบ สีหน้าของนพเก้ากับภวินท์ก็แข็งทื่อไปในทันที แล้วทั้งสองคนก็มองเธอด้วยสีหน้าที่แตกต่างกัน

มีเพียงแค่ญาธิดาเท่านั้นที่ทำเสียงฮึดฮัดใส่เขา แล้วก็เยาะเย้ยอย่างไม่เกรงใจว่า “คุณน่าจะลืมไปแล้วใช่ไหมคะ ว่าตั้งแต่คืนที่เราได้พบกันที่Amaya Hotel พวกเราก็ไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปแล้ว”

“คุณ……”สีหน้าของเขาตึงเครียดและก็รีบอธิบายออกมาทันที “คืนวันนั้นมันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน ถ้าเกิดว่าคุณถือสาล่ะก็ ผมจะขอโทษคุณอย่างเป็นทางการอีกครั้งนะครับ”

“ฉันไม่ได้ต้องการ ฉันมาเพราะว่าอยากมาคุยเรื่องการร่วมงานกัน ไม่ได้อยากมาฟังคำขอโทษของคุณ” เธอพูดด้วยเสียงที่เยือกเย็น

อาริโอถอนหายใจออกมาอย่างไม่มีทางเลือก แล้วก็กางมือออกมาพร้อมกับพ่นภาษาต่างประเทศออกมา “ทุกคนก็รู้ว่าผมตามจีบคุณอยู่ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้คุณได้กลายมาเป็นคุณนายของตระกูลสมิธ”

ทันใดนั้นจู่ๆ ก็มีเสียงหัวเราะจากลำคอดังขึ้นมาท่ามกลางคนพวกนั้น และภวินท์ที่เงียบมาโดยตลอดจู่ๆ ก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนในทันที

“คุณภวินท์หมายความว่ายังไงเหรอครับ? ” สมิธรู้สึกงงเล็กน้อย เพราะผู้ชายที่ดูเย็นชาที่อยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนี้ ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนที่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นเลย

ขาที่เรียวยาวของเขานั่งไขว่ห้างอย่างสง่างาม สายตาที่เหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มของเขาดูยั่วเย้าเล็กน้อย แล้วก็เหลือบมองไปที่ญาธิดา

“ผมแค่นึกไม่ถึงน่ะครับ ว่าที่แท้ผู้หญิงที่แต่งงานครั้งที่สองแล้วจะเป็นที่นิยมขนาดนี้ และสามารถถึงดูดความสนใจของคุณสมิธได้ถึงขนาดนี้เลย”เสียงที่เยาะเย้ยของเขาดังขึ้น

ปลายนิ้วมือของญาธิดาบีบกระเป๋าของเธอแน่นโดยไม่รู้ตัว และหัวใจก็อึดอัดอย่างช่วยไม่ได้ ทุกวันนี้ทุกประโยคที่ออกมาจากปากของภวินท์นั้นมันเหมือนกับเข็ม ที่ทิ่มแทงเข้ามาที่หัวใจของเธอ

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามทำให้ตัวเองใจเย็นที่สุด มองดูภวินท์กับนพเก้าจับมือกัน น้ำเสียงของเธอก็ห่างเหินขึ้นเล็กน้อย

“คุณต้องระวังคำพูดหน่อยนะคะ ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะมีสิทธิฟ้องคุณก็ได้นะ สามีของฉันยังไม่ตาย และก็ไม่ได้จัดการเรื่องการหย่ากับฉันด้วย ถ้าพูดตามหลักกฎหมายแล้ว ฉันยังไม่ได้แต่งงานครั้งที่สองเลย”

สายตาที่มืดมนของภวินท์มองมาที่เธอ แล้วก็ตอบเธอทีละคำ “ในเมื่อสถานะของคุณคือแต่งงานแล้ว ก็ควรจะปฏิบัติตามหน้าที่และความรับผิดชอบของคนเป็นภรรยาสิครับ”

สายตาของทั้งสองคนประสานเข้าหากัน ราวกับว่ามีมีดสองเล่มที่มองไม่เห็นกำลังฟาดฟันกันอยู่เงียบๆ

เธออยากจะถามกลับไปมากจริงๆ ว่าภวินท์ใช้สิทธิในสถานะอะไรมานั่งเตือนเธออยู่แบบนี้ มีสิทธิอะไรที่ทำเป็นเหมือนไม่รู้อะไรเลยแล้วอยู่ข้างกายนพเก้าแบบนั้น แล้วก็ทำมาเป็นยุ่งเรื่องของเธอ