ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 867

ญาธิดาไม่อยากจะรับของที่อาริโอให้เลยสักนิด แต่อีกฝ่ายท่าทีแข็งกร้าว บังคับให้เธอใส่กำไลวงนั้น แถมยังซื้อเครื่องประดับราคาแพงอีกหลายชิ้นมา ยัดใส่ไปในมือของเธอแกมบังคับอีกด้วย

ญาธิดาถือของถุงใหญ่ เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านเครื่องประดับด้วยกันกับอาริโอก็รู้สึกได้ว่ามีสายตาที่เฉียบแหลมกำลังจ้องมองมาที่ตัวเธอ

สายตานี้แฝงไปด้วยความเยือกเย็น ทำให้ญาธิดารู้สึกเย็นยะเยือกอย่างไม่หยุดไม่หย่อน เธอเพิ่งจะเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นภวินท์อยู่ไม่ไกลด้วยความสะดุ้งตกใจ

แล้วข้างๆเขา ก็คือนพเก้าที่กำลังควงแขนของเขาอยู่

สองตามองสบกัน ญาธิดาเห็นความไม่สบอารมณ์อยู่ภายในแววตาของภวินท์

อากาศเริ่มควบแน่น บรรยากาศที่แปลกประหลาดแผ่กระจายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

อาริโอแววตาเป็นประกาย เอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อน“คุณภวินท์ บังเอิญจริงๆนะครับ ที่ได้มาเจอกับคุณที่นี่”

“บังเอิญมากจริงๆ”ภวินท์พูดตอบกลับมาอย่างนิ่งเฉย สายตาจับจ้องมาที่ตัวของญาธิดา

ในเวลานี้ นพเก้าก็กลอกตา ควงแขนของภวินท์เอาไว้แน่นเหมือนกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของ ป้องปาก ริมฝีปากยิ้มออกมาเบาๆ“คุณญาธิดา เมื่อวานฉันได้ยินวินบอกว่าคุณถูกจับไปเป็นตัวประกัน กำลังคิดหาวิธีไปช่วยคุณอยู่เลยค่ะ……”

ญาธิดาไม่ได้สนใจนพเก้า มองแค่ภวินท์ กำลังเตรียมที่จะพูดอธิบายออกมา แต่จู่ๆภวินท์กลับเปิดปากพูดออกมาอย่างเย็นชา“ดูท่าแล้วคุณญาธิดากับคุณสมิธคงจะเที่ยวเล่นกันอย่างมีความสุขมากเลยนะครับ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็วางใจลงได้แล้วล่ะครับ”

ญาธิดาสีหน้าแข็งทื่อ มองภวินท์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

นี่เขาหมายความว่ายังไง?

นี่เขากำลังสงสัยในความสัมพันธ์ของตนเองกับสมิธอย่างนั้นเหรอ?

ญาธิดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เดิมทีอยากที่จะเอ่ยปากพูดหักล้าง พอสายตาหันมองไปเห็นแขนที่ไม่ได้สลัดออกไปของภวินท์ข้างนั้นแล้ว จู่ๆก็เกิดความรู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก