“จะบอกพ่อไหม?”อีธานพูดขึ้น
จรณ์ขมวดคิ้ว สีหน้าเข้มงวดจริงจัง
เดิมทีครั้งนี้ก็เพื่อวางแผนหลอกลวงนพเก้า ตอนนี้แผนการมีการเปลี่ยนแปลง สถานการณ์ทางด้านของญาธิดาไม่แน่ชัด ถ้าเกิดให้ภวินท์รู้เข้า จะต้องไปช่วยญาธิดาอย่างแน่นอน
เป็นแบบนั้นล่ะก็ นพเก้าก็จะรู้ตัว แผนการของพวกเขาก็จะพังทลายลง
เขานิ่งเงียบอยู่สองสามวินาที สุดท้ายก็ส่งข้อมูลที่เกี่ยวกับญาธิดาให้กับภวินท์
……
หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อาริโอก็สั่งให้คนเอากล่องยามา เปลี่ยนยาให้กับญาธิดาด้วยตัวเอง
ญาธิดาพูดปฏิเสธอย่างเย็นชา“คุณสมิธ ตอนนี้ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้แล้วค่ะ ฉันแค่อยากจะรู้ว่า ฉันจะออกไปจากที่นี่ได้เมื่อไร”
อาริโอเป็นคนที่ขี้สงสัยมากๆ การที่ญาธิดาพูดขนาดนี้ ก็เพื่อที่จะลดความระแวดระวังของเขาลง แล้วก็สะดวกต่อเธอในการเข้าไปตรวจสอบ
พอได้ยินแบบนี้ อาริโอก็วางกล่องยาในมือลง ถอนหายใจออกมาเบาๆ“ธิดา ผมแค่อยากที่จะทำการขอโทษคุณที่ก่อนหน้านี้ผมไปสงสัยคุณเข้าจริงๆนะ ผมหวังว่าคุณจะอยู่ที่นี่อีกสักสองสามวัน ให้คุณได้เห็นถึงความจริงใจของผมสักหน่อย”
แววตาของเขามีการแสดงออก ดูเหมือนแค่อยากที่จะขอโทษญาธิดาเท่านั้นจริงๆ
ญาธิดาอวดแหวนเพชรที่มือของเธอ ยกมุมปาก พูดขึ้น“ขอโทษนะคะ คุณสมิธฉันคิดว่าคุณน่าจะรู้แล้วว่าสองสามวันก่อนหน้านี้ สามีของฉันภวินท์กลับมาอยู่กับฉันเรียบร้อยแล้ว”
อาริโอยื่นกล่องยาให้กับสาวรับใช้ที่ยืนรออยู่ข้างๆตลอดเวลา แววตาสว่างวูบวาบ“ธิดา ผมไม่ได้จะบั่นทอนความรู้สึกของคุณนะครับ แต่เท่าที่ผมได้รู้มา ภวินท์เติบโตมาด้วยกันกับนพเก้าตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็นคู่หมั้นของเธอ ไม่ใช่สามีของคุณ”
ญาธิดายิ้มเบาๆ สายตาส่องสว่าง สีหน้าแน่วแน่“เขาเป็นสามีของฉันค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...