หนึ่งปีผ่านไป รังสีมืดมนที่ตัวของเขา ดูรุนแรงมากกว่าเมื่อก่อน
ธีทัตมองเธอ ในแววตาซับซ้อน เผลอแป๊บเดียวก็หายวับไป ก่อนจะพูดขึ้นมาหนึ่งประโยค“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
ญาธิดาหยุดไปเล็กน้อย“เมื่อตะกี้คุณได้ยินหมดแล้ว?”
ธีทัตพยักหน้า ไม่ได้ปฏิเสธ
เขาไม่ได้พูดอะไรอีก บรรยากาศก็จมดิ่งลงสู่ความเงียบ ญาธิดามองผู้ชายตรงหน้าคนนี้ด้วยสีหน้าซับซ้อน ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาอยู่สักพัก
ผ่านไปนานสองนาน ญาธิดาถึงได้ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงหนึ่งที ก่อนจะพูดขึ้น“ธีทัต ในฐานะที่คุณเป็นพี่ชาย อย่าทำให้อันอันต้องเป็นห่วงคุณสิ เรื่องที่มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป หวังว่าคุณจะคลี่คลายปมในใจของคุณไปได้โดยเร็วนะ”
พูดจบ ญาธิดาก็ไม่มองปฏิกิริยาตอบสนองของเขา หันตัวจากไปทันที
จ้องมองเงาหลังที่ค่อยๆจางหายไป สิ่งที่ผุดขึ้นมาในหัวของธีทัตล้วนแต่เป็นเหตุการณ์ต่างๆนานาที่เขากับขวัญตาได้ประสบพบเจอมามากมาย
เขายิ้มอย่างอมทุกข์ออกมาอย่างช่วยไม่ได้ คลี่คลายปมในใจ?
แม้แต่หัวใจของเขาเองก็หนีตามขวัญตาไปแล้ว จะมาบอกว่าคลี่คลายปมในใจอะไรอีกล่ะ
การตายของวีริศสำหรับเมือง Jแล้วเป็นเรื่องใหญ่และมีความสำคัญมากๆ ทุกคนต่างรู้กันว่า นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คนที่ถือครองอำนาจของตระกูลกรเวชก็คือธีทัต
แล้วการเปลี่ยนแปลงนี้ ก็ทำให้เมือง Jโชกไปด้วยเลือดเหมือนกัน
แต่ว่า ต่อให้ภายนอกจะวุ่นวายขนาดไหน ปัญหาภัยพิบัตินี้ก็มาไม่ถึงตัวของญาธิดาอยู่ดี
ในเวลานี้เธอกำลังเก็บกระเป๋าเดินทางของตัวเองกับภวินท์อยู่ เตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางไปที่ยุโรปของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...