พอได้ยินคำพูดของภวินท์ มาเลน่าก็สงบลง ใบหน้าที่กำลังเกรี้ยวกราดอยู่นั้นก็อ่อนโยนลงในทันที
“ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง ฉันมีทีมแพทย์มืออาชีพอยู่ที่นี่ ถ้าเกิดว่าต้องการเมื่อไหร่ฉันช่วยติดต่อให้ได้นะ……”
ใบหน้าของมาเลน่ามีรอยยิ้มจางๆ แต่ว่าสายตากลับจับจ้องไปที่ญาธิดา และดวงตาของเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความกระหายเลือด
เธอรู้ดีกว่าโจอี้กับวิเวียนเป็นพี่เป็นน้องกัน
แต่ว่าแล้วมันยังไงกันล่ะ ในฐานะที่เป็นผู้ชายที่เธอรัก ผู้หญิงหน้าไหนก็จะอยู่ข้างกายโจอี้ไม่ได้เด็ดขาด!
ไม่ช้าก็เร็ว เธอจะกำจัดวิเวียนที่ขวางหูขวางตาคนนี้ให้ได้!
ญาธิดาถูกเธอจ้องแบบนี้จนรู้สึกขนลุกไปหมด
เธอมีลางสังหรณ์ว่า มาเลน่าจะเป็นผู้หญิงที่รับมือยากที่สุดที่เธอจะได้เจอในตอนนี้
อย่างน้อย การที่ปลดปล่อยอารมณ์มาได้อย่างอิสระขนาดนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาๆ จะสามารถเทียบได้
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอบคุณความหวังดีของคุณมาเลน่าด้วยนะครับ”
พอภวินท์ปฏิเสธมาเลน่าเสร็จแล้ว ก็เดินเข้าไปด้านหน้าแล้วก็อ้อมผ่านมาเลน่าไป ปัดกั้นสายตาของเธอเอาไว้
มาเลน่ากัริมฝีปากของตัวเอง แล้วก็มองดูภวินท์ที่กำลังเปิดประตูอยู่พร้อมกับเดินตามไป
เธอสะบัดผมพร้อมกับพูดว่า “โจอี้ที่รัก นี่ฉันก็มาถึงหน้าประตูบ้านคุณแล้ว จะไม่เชิญฉันเข้าไปนั่งเล่นสักหน่อยเหรอคะ? ”
พอได้ยินดังนั้น ภวินท์ที่กำลังเปิดประตูอยู่นั้นก็ชะงักไปทันที แล้วก็หันไปมองมาเลน่า
“นี่คุณมาเลน่าเตือนผมเลยนะเนี่ย”
กลางดึกแบบนี้ มาเลน่าเห็นแสงที่เยือกเย็นจนเกือบจะทำให้คนแข็งตายในสายตาของภวินท์
“ผมอยากรู้เหมือนกันว่า การที่คุณมาเลน่ามาที่บ้านผมในเวลาแบบนี้ คือต้องการอะไรเหรอครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...