ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 908

แววตาทีน่าสั่นไหวเล็กน้อย แล้วขยับไปนั่งข้างมาเลน่า

สายตาเธอไม่ได้มองใครเลยตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนให้เป็นหน้าที่มาเลน่า เธอเพียงเหลือบมองที่ภวินท์เป็นบางครั้ง เหมือนกำลังจับตาดูอะไรบางอย่าง

ทีน่านั่งอยู่กับที่เงียบๆ หลังจากทักทายจบเธอก็ไม่พูดอีก

แต่มาเลน่าดึงแขนเธอมาพูดเจื้อยแจ้วไม่หยุด

“คุณแม่คะดูสิ เขาคือผู้ชายที่ฉันเคยบอกไงคะ โจอี้”

ทีน่ายิ้มเล็กน้อย ดวงตายังคงว่างเปล่า “ตอนบ่ายเราได้เจอกันที่สวนแล้ว มาเลน่า”

“งั้นก็ดีสิคะคุณแม่”

ตอนนี้ เทอรี่ขัดจังหวะการสนทนาระหว่างแม่ลูก

“ทีน่า มาเลน่า”

ทั้งสองมองไปที่เทอรี่

เขายกแก้วที่มีไวน์อยู่เต็มขึ้นส่ายโคลง “ตั้งแต่วันนี้ โจอี้จะรับช่วงต่องานส่วนหนึ่งในมือของฉันอย่างเป็นทางการ”

ตอนที่พูดประโยคนี้ เทอรี่เน้นย้ำตรงคำว่า “งาน” ขณะเดียวกัน เขาก็จับจ้องสีหน้าของทีน่าด้วย

โจอี้ไม่ได้ทำงานในบริษัทของเทอรี่ เขาพูดแบบนี้ ทีน่าจึงหรี่ตาเล็กน้อย

แน่นอนเธอรู้ว่าเทอรี่หมายถึงอะไร

โจอี้ไม่ใช่คนในบริษัทของเทอรี่ แต่เทอรี่จะให้เขาเข้ารับช่วงต่องานของตัวเอง ดังนั้นสิ่งที่เขาพูดถึงต้องเป็นธุรกิจสีเทา

หลายปีมานี้ทีน่าพยายามอย่างมากที่จะเข้าไปแทรกแซงธุรกิจสีเทาของเทอรี่

ถ้าโจอี้มาจัดการธุรกิจเหล่านี้ เช่นนั้นเธอเข้าไปยุ่งคงไม่ดี

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว”

สี่คนมีความคิดแตกต่าง แต่โดยผิวเผินพวกเขาสามัคคีกัน

ญาธิดาพยายามเข้าร่วมหัวข้อสนทนาหลายครั้งแต่ก็ล้มเหลว ดูเหมือนเธอจะถูกกีดกันออกมาอยู่วงนอก

ญาธิดามองไปที่ภวินท์ ตั้งแต่เริ่มต้น ดูเขาจะไม่สนใจมองมาที่ตัวเองมากนัก

เมื่อสังเกตเห็นสิ่งนี้ ญาธิดาก็รู้สึกคับข้องใจ จ้องไปที่สเต็กบนจาน หยิบมีดและส้อมขึ้นมาหั่นเนื้ออย่างดุเดือด

“ธิ...” ขวัญตาเห็นว่าญาธิดาไม่ค่อยร่าเริง เกือบจะเรียกชื่อจริงของญาธิดาออกมา เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองยังอยู่ข้างนอก จึงรีบเปลี่ยนคำพูดและปลอบโยน “วิเวียน ไม่เป็นไรนะ”

เธอบีบขาญาธิดาที่อยู่ใต้โต๊ะเบาๆ ส่งสัญญาณให้เธอควบคุมตัวเอง

ญาธิดาหันมายิ้มให้ขวัญตา “อืม ไม่เป็นไร”