ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 925

แม้ว่ามาเลน่าจะพูดกับภวินท์ แต่หางตาของเธอให้ความสนใจกับปฏิกิริยาของญาธิดาอยู่ตลอด จับสีหน้าเล็กๆ น้อยๆ ที่แวบเข้ามาของญาธิดาได้อย่างทันท่วงที

การจัดญาธิดาไว้ตรงนี้ก็เพื่อเวลานี้ ใจมาเลน่ามีความสุขอย่างบ้าคลั่ง

แบบนี้แหละ

เธอแค่อยากให้ผู้หญิงคนนี้ เห็นตนแต่งงานกับผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดด้วยตาตัวเอง แต่ตัวเองกลับทำอะไรไม่ได้

ทันทีที่คิดถึงตรงนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของมาเลน่าก็ยิ่งเข้มขึ้น เงยหน้าขึ้นมองบาทหลวง แล้วพูดเสียงเบา “เริ่มเลย”

บาทหลวงอ่านคำที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้

“คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อเขา ทั้งในยามสุขและยามยาก ในยามไข้และสบายดี คุณมาเลน่า คุณยินดีจะแต่งงานเป็นภรรยาของผู้ชายตรงหน้าหรือไม่”

“ฉันยินดี” มาเลน่าตอบโดยไม่ลังเล

ญาธิดาฟังคำตอบของเธอและมองไปข้างหลังอย่างร้อนใจ

สงบนิ่ง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ตามแผนเดิม เวลานี้ขวัญตาควรจะวิ่งออกมาจากห้องที่เธอถูกขัง มาสร้างความวุ่นวายในงานแต่งงาน

แต่ทำไมถึงตอนนี้แล้วก็ไม่มีการเคลื่อนไหวเลย

ญาธิดาร้อนใจมาก ถ้ามันสายเกินไป วินจะต้องแต่งงานกับมาเลน่าจริงๆ

บาทหลวงเงยหน้ามองภวินท์อีกครั้ง

“คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อเธอ ทั้งในยามสุขและยามยาก ในยามไข้และสบายดี คุณภวินท์ คุณยินดีจะแต่งงานเป็นสามีของผู้หญิงตรงหน้าหรือไม่”

ภวินท์ลดสายตาลง เงียบไม่ตอบ

บาทหลวงขมวดคิ้วย้ำอีกรอบ

ภวินท์ยังคงไม่ตอบ