ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 931

ญาธิดาไม่เพียงแค่ไอกระแอมออกมาสองที หลังจากที่ฝุ่นควันกระจัดกระจายไปหมดแล้ว ก็เดินเข้าไปด้วยกันกับไรอัน

เพิ่งจะเหยียบเข้าไป พื้นไม้ที่เก่าแก่ทรุดโทรมก็เกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด

ดูเหมือนว่าไรอันจะคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างดี ก้าวเท้าเดินไปที่เตาผิงตรงกลางห้องนั่งเล่นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะชี้ไปบนพรมที่ผุพังมีฝุ่นเกาะมากมายหลายชั้น บ่งบอกว่าให้ทุกคนช่วยกันขนย้ายออกไป

หลังจากที่พวกเขาร่วมแรงกันย้ายพรมออกไปแล้ว ไรอันก็หมอบลงไปกับพื้น เคาะบนพื้น จากนั้นก็เปิดแผ่นไม้ที่อยู่บนพื้นขึ้นมาสองสามชิ้น เผยให้เห็นถึงกลไกที่อยู่ข้างใน

เขาดึงเบาๆ พื้นไม้ขนาดใหญ่ถูกเปิดขึ้นมา บันไดที่ยาวมากๆจนมองไม่เห็นปลายสุดของบันไดก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของพวกเขา

ไม่คิดว่าที่นี่จะมีเส้นทางอยู่อีกด้วยเหมือนกัน

ญาธิดาพูดถามขึ้น“นี่เป็นทางที่นำออกไปสู่ข้างนอกเหรอ?”

ไรอันพยักหน้า อ้าปากขึ้นมาอีก พูดคำพูดที่คลุมเครือไม่ชัดเจนออกมาสองสามพยางค์ แต่ญาธิดาก็ยังฟังเข้าใจว่าเขากำลังพูดอะไร

เขาบอกว่าเดินตามทางนี้จะปลอดภัย

พวกเขาก็ลงไปตามทาง ญาธิดาหันหน้าไปมองไรอันหนึ่งที คำที่อยากจะพูดแต่กลับไม่ได้พูดออกมา

สุดท้าย เธอก็เปิดปากพูดขึ้น“พวกเราพานายออกไปได้นะ”

ครั้งนี้ หน้าของไรอันดูขัดขืนดิ้นรนเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ส่ายหน้า

ญาธิดากับขวัญตาหันมองหน้ากัน ต่างก็เห็นความรู้สึกหมดหนทางในสายตาของอีกฝ่าย

ไรอันไม่ยอมไป พวกเธอเองก็ทำอะไรไม่ได้

ญาธิดาครุ่นคิด ก่อนจะพูดขึ้นมาต่อ“ถ้านายอยากที่จะออกไปจากที่นี่ล่ะก็ สามารถมาหาพวกเราได้ทุกเมื่อเลยนะ”

ญาธิดาทิ้งที่อยู่เอาไว้ให้หนึ่งแห่ง“แต่ว่านายต้องเร็วๆหน่อยนะ พวกเราเองก็จะออกไปจากที่นี่แล้วเหมือนกัน”

ไรอันพยักหน้า ญาธิดานั่งยองลงลูบป๊อกกี้ที่ได้รับบาดเจ็บ จากนั้นก็สั่งกำชับเขาว่าให้ระวังตัวด้วย ก่อนจะจูงมือของภวินท์ ลงไปตามทางด้วยกันกับขวัญตา