ตอนที่ภวินท์พูดประโยคนี้ออกมา ญาธิดากับขวัญตาก็เหมือนจะรู้ได้ในทันทีว่าคนที่เขาพูดถึงคือใคร
ทักษะแฮกเกอร์ของอีธานยอดเยี่ยมมาโดยตลอด ถ้าให้ของสิ่งนี้กับเขาล่ะก็ ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน
ภวินท์วางยูเอสบีที่พังเสียหายแล้วเอาไว้แล้ว ก็พูดขึ้น“ตอนนี้สถานภาพของพวกเราก็เปิดเผยออกไปเรียบร้อยแล้ว ถ้าคิดอยากที่จะเข้าใกล้มาเลน่าใหม่อีกครั้งมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน แทนที่จะมาเสียเวลาอยู่ที่นี่ พวกเราสู้กลับไปเตรียมการวางแผนที่เมือง Jดีกว่า”
“แถม ในเมื่อไรอันก็เป็นสายเลือดของตระกูลสมิธ ตอนนี้ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่ปลอดภัย ถ้าถูกมาเลน่าจับตัวได้ก็แย่แน่ๆ”
ญาธิดาครุ่นคิดอยู่สักพัก แม้ว่าในใจจะรู้สึกไม่พอใจกับการล้มเหลวของแผนการในครั้งนี้ก็ตาม แต่ก็เหมือนกับที่ภวินท์พูด กลับประเทศไปพักผ่อนและตั้งหลักใหม่ก่อนจะดีที่สุด
ญาธิดาพยักหน้า“ได้ พวกเรากลับไปกันก่อน”
“ขวัญตา แล้วเธอล่ะ?”เธอหันมองไปยังขวัญตา
แม้ว่าก่อนหน้านี้ขวัญตาจะบอกไว้ว่าหลังจากที่เรื่องเสร็จสิ้นลงแล้วจะกลับไปที่เมือง Jพร้อมกันกับพวกเขา แต่ในตอนนี้ ญาธิดาก็อดไม่ได้ที่จะยืนยันให้มั่นใจอีกสักครั้ง
เห็นขวัญตาพยักหน้า พร้อมกับยิ้มเล็กน้อย“เรื่องที่ฉันสัญญากับเธอไว้แล้ว ฉันจะไม่คืนคำแน่นอน”
ก่อนหน้านี้เธอพูดกับMrs. Robertเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่าตราบใดที่เรื่องมันเสร็จสิ้นลงแล้ว เธอก็จะกลับไปที่เมือง J
แม้ว่าตอนนี้เรื่องมันจะยังไม่จบ แต่กลับไปก่อนมันก็ไม่เลวเหมือนกัน
ที่สำคัญที่สุดก็คือ……
ขวัญตาถอนหายใจออกมายาวๆ แววตาเผยให้เห็นถึงความเป็นกังวล“แถมฉันเองก็รู้สึกเป็นห่วงอันอันด้วยเหมือนกัน อยากจะกลับไปดูเธอสักหน่อย”
อันอันคอยอยู่เป็นเพื่อนเธอในช่วงวันเวลาที่ยากลำบากมาช่วงระยะเวลาหนึ่ง สำหรับขวัญตาแล้ว อันอันกับญาธิดามีความสำคัญเหมือนกัน
ตอนนี้อันอันป่วยแล้ว เธอก็จะนิ่งดูดายไม่สนใจไม่ได้
พอได้ฟังแบบนี้ แววตาของญาธิดาก็ระทมทุกข์ขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...