ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 950

ยังพูดไม่ทันจบ ขวัญตาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แววตาหมดหนทาง พูดขัดจังหวะคำพูดต่อไปของสุรวุฒิทันที“พ่อ หนูเพิ่งจะกลับมาที่เมือง J ไม่อยากจะคิดอะไรมากมายขนาดนั้นก่อนชั่วคราว”

สุรวุฒิพอเห็นว่าเธอขัดแย้งอยู่ไม่น้อย ก็น้ำเสียงอ่อนโยนลง“ได้ๆๆ ถ้าอย่างนั้นก็รออีกสักหน่อยแล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน”

สุรวุฒิไม่บีบบังคับเธออีก แต่ในใจของขวัญตากลับไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย

เธอไม่อยากแต่งงาน แต่เธอรู้ ว่าเรื่องแต่งงานเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องที่ยังไงก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดีไม่ว่าจะเร็วหรือช้าก็ตาม

แอบถอนหายใจออกมา ขวัญตาหันสายตามองไปที่ไรอัน

ไรอันเล่นอยู่ที่ลานบ้านอย่างสนุกสนาน พอเทียบกับในตอนแรกแล้ว ความดุร้ายรอบตัวลดน้อยลงไปเยอะ ในเวลานี้ดูเป็นเด็กคนหนึ่งขึ้นมาไม่น้อย

ขวัญตาเห็นรอยยิ้มของไรอัน จู่ๆก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาในหัว

บางที ถ้าเธอรับเลี้ยงไรอัน ชีวิตนี้เธอก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานอีกแล้วก็ได้

แน่นอนว่าถ้าเกิดตัดเรื่องแต่งงานนี้ออกไป เธอก็อยากที่จะกลายเป็นแม่บุญธรรมของไรอันจากใจจริง

พอความคิดนี้ผุดขึ้นมา ก็เริ่มก่อตัวขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งภายในหัวของเธอ แทบจะเก็บเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

ขวัญตารู้สึกนั่งไม่ติด รีบไปหาญาธิดา บอกเรื่องนี้กับญาธิดาทันที

หลังจากที่ญาธิดาได้ฟังเจตนาของเธอ ก็อึ้งตะลึงไป“แต่ว่าขวัญ เธอยังไม่ได้แต่งงานแล้วยังเลี้ยงเด็กไว้หนึ่งคนอีก……”

ญาธิดาเป็นกังวลไม่น้อย ว่าการกระทำของขวัญตาจะทำให้เกิดเสียงนินทากาเลมากมาย คำพูดของคนมันน่ากลัว แถมไรอันอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ถึงตอนนั้นก็คงจะหนีไม่พ้นการคาดเดาด้วยเจตนาที่ไม่ดีของผู้คนแน่นอน

เธอกลัวว่าคำพูดพวกนี้จะทำร้ายขวัญตา

ขวัญตาเองก็เข้าใจความเป็นกังวลของญาธิดาแน่นอนอยู่แล้ว เธอยิ้มเล็กน้อย ยิ้มอย่างอิสระสบายๆ“ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก แถมฉันเองก็รู้สึกว่าไรอันต้องการครอบครัวด้วยเหมือนกัน ในเมื่อเราเจอกับเขาที่คฤหาสน์ในตอนแรก นั่นก็แสดงว่าเขากับฉันมีโชคชะตาต่อกัน”