สองมือของภวินท์ถูกล่ามด้วยโซ่เหล็ก ที่ตัวก็มัดด้วยลวดเหล็ก ที่ปากก็มีเทปปิดเอาไว้
สภาพแบบนี้ของเขา ดูแล้วยิ่งเหมือนถูกลักพาตัวมากขึ้นไปอีก
แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่มาเลน่าตั้งใจเอาไว้ เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้ภวินท์ได้ฉวยโอกาสหนีออกไปข้างนอก
ภายในร้านชุดเจ้าสาวมีพนักงานมากมาย ในเวลานี้ต่างก็กำลังตัวสั่นเทา แม้ว่าจะเห็นเหตุการณ์ที่มันพิสดารขนาดนี้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาเลยแม้แต่ประโยคเดียว
หลังจากที่มาเลน่ารับช่วงต่อตระกูลสมิธ เมือง Lก็แทบจะกลายเป็นของเธอทั้งหมด
หลังจากที่เลือกชุดเจ้าสาวเสร็จแล้ว ภวินท์ก็ถูกบังคับให้เปลี่ยนเสื้อผ้า คนที่คอยเฝ้าดูเขามีเยอะมาก ที่ตัวก็ไม่มีอาวุธใดๆ ภวินท์แทบจะหาโอกาสหนีไปไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
พอเข้ามาในสตูดิโอถ่ายภาพ ข้างหลังของภวินท์ก็มีคนเอาปืนมาจ่อเขาเอาไว้โดยเฉพาะ บีบบังคับให้เขาถ่ายรูปแต่งงานด้วยกันกับมาเลน่า
ภาพภาพนี้ทำให้ช่างถ่ายภาพตกใจแทบแย่ แต่เขาไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แค่กดชัตเตอร์อย่างเชื่อฟัง พร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกมาด้วยความหวาดกลัวเท่านั้น
มาเลน่าวางมือบนไหล่ของภวินท์เบาๆ พูดอย่างยิ้มแย้ม“วิน จะบอกข่าวดีกับคุณข่าวหนึ่ง”
ภวินท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย สังหรณ์ใจว่าข่าวที่มาเลน่าจะบอกนี้ไม่ใช่เรื่องดีอะไรแน่ๆ
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ วินาทีต่อมาก็ได้ยินมาเลน่าพูดขึ้น“ฉันได้ยินมาว่าที่เมือง Jคุณมีชื่อเสียงมากๆเลย ดังนั้น ฉันก็เลยจัดเตรียมให้สถานีโทรทัศน์ทางฝั่งนั้น ประกาศเรื่องแต่งงานของพวกเรา”
ภวินท์สีหน้าหนักอึ้ง หันหน้ามองไปที่เธอทันที
มาเลน่ายิ้มแย้มมากขึ้น“อย่ามามองฉันแบบนี้สิ ทำไม เป็นห่วงญาธิดา กลัวว่าเธอจะเสียใจเหรอ? วิน อย่าลืมล่ะ ว่าเธอเป็นคนทอดทิ้งคุณนะ”
มาเลน่าไม่รู้เลยว่าบนรถในวันนั้น ภวินท์เป็นฝ่ายเลือกที่จะอยู่ต่อเอง เธอกลับมองว่าญาธิดาทอดทิ้งภวินท์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...