ขวัญตามองตามออกไป ธีทัตยืนถือแชมเปญหนึ่งแก้วท่ามกลางกลุ่มคน ภายใต้ไฟที่สลัวๆมองสีหน้าอารมณ์ของเขาไม่ค่อยชัดเจน เหลือเพียงแค่สองตาที่ร้อนระอุคู่นั้นเท่านั้น
สายตาของธีทัตจ้องมองมาโดยตรง ร่างกายของเธอชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ทันได้คิดว่าทำไมธีทัตถึงมาโผล่อยู่ที่นี่ได้ เธอก็รีบหันสายตาหนีไปทันที
หลังจากที่จัดการกับอารมณ์ของตัวเองแล้ว ขวัญตาก็พูดใส่ไมค์“ขอบคุณทุกท่านที่มาเข้าร่วมงานในครั้งนี้……”
ข้างล่างเวที สายตาของธีทัตคลุมเครือไม่ชัดเจน
ขวัญตาสวมชุดค็อกเทลสีขาว ผมถูกรวบเอาไว้เบาๆ ทรงผมที่ดูสลวยสวยงาม ทำให้เธอยิ่งดูสง่างามมากขึ้น
เธออยู่กลางเวที สายตามั่นใจ
ธีทัตสีหน้าตระหนักขึ้นมาอย่างฉับพลัน จู่ๆเขาก็นึกถึงตอนที่เจอกับขวัญตาครั้งแรกขึ้นมากะทันหัน เธอในตอนนั้นหดตัวอยู่ตรงมุม ตอนที่พูดคุยกับเขาก็จะระมัดระวังอยู่ไม่น้อย
เขาทำชุดเธอเปื้อน บังคับให้เธอเปลี่ยนเป็นชุดเดรสที่ขนาดไม่พอดีกับรูปร่างของเธอ ก็เพื่อที่จะได้เห็นเงาของญาธิดาจากตัวของขวัญตานั่นเอง
ใบหน้าของขวัญตาไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากเท่าไร ยังคงมีความคล้ายกับญาธิดาอยู่บ้าง แต่ธีทัตในตอนนี้ กลับแยกพวกเธอสองคนได้อย่างชัดเจน
เขายังจำคำที่ขวัญตาพูดกับเขาในตอนนั้นได้ดี จะต้องมีสักวันที่เธอจะทำให้เขาได้รู้ว่าเธอคือขวัญตา ไม่ใช่ญาธิดา
ธีทัตหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น ตอนนี้ขวัญตาทำได้แล้ว แต่ตนเองกลับทำได้แค่มองเธออยู่ห่างๆแบบนี้
เขาดื่มแชมเปญในมือไปจนหมดเกลี้ยง กลืนความขมขื่นภายในใจลงไป
ขวัญตาเป็นกังวลว่าสายตาของคนแปลกหน้าจะทำให้ไรอันรู้สึกอึดอัด บวกเข้ากับธีทัตที่กำลังจ้องมองเธออยู่ด้วย ดังนั้นหลังจากที่แนะนำไรอันแล้ว ก็รีบลงจากเวทีทันที
หลังจากที่เดินมาอยู่ข้างๆญาธิดาแล้ว ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจออกมาสักที
ไรอันหลังจากที่ได้เห็นอีธานและเอลล่าแล้วก็รู้สึกดีใจสุดๆ เด็กทั้งสองคนมองว่าเขาอายุน้อยกว่า ก่อนจะพาไรอันไปเล่นที่อื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...