ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 966

ในสนามหญ้าที่กว้างขวาง ญาธิดาเสียงดังฟังชัด สายตาสว่างเป็นประกาย ทั้งตัวเต็มไปด้วยความมั่นอกมั่นใจ ดึงดูดสายตาของทุกคนให้หันมองไปที่ตัวของเธอ

พอได้ยินคำพูดของญาธิดา ก็มีคนขมวดคิ้วครุ่นคิด แต่ทั้งหมดก็ล้วนแต่มีความเข้าใจตระกูลสมิธอยู่บ้างแล้ว ต่างก็รู้ดีว่าตระกูลสมิธได้กลายเป็นตระกูลสูงศักดิ์ตั้งแต่หลายร้อยปีก่อนแล้ว หลายร้อยปีนี้ก็สั่งสมทรัพย์สินความมั่งคั่งมาไม่น้อย

บวกเข้ากับอดีตผู้นำตระกูลสมิธก็เป็นอัจฉริยะทางด้านธุรกิจ มันก็ทำให้ทั้งตระกูลเริ่มมั่งคั่งร่ำรวยมากขึ้นเรื่อยๆ

ถึงขนาดที่ยังมีคนตั้งใจไปทำการวิเคราะห์ประวัติที่ทำให้ตระกูลสมิธมั่งคั่งร่ำรวยขึ้นมาอีกด้วย ถ้ามีคนตั้งใจที่จะทำความเข้าใจจริงๆล่ะก็ แค่ไปค้นหาในอินเทอร์เน็ตสักหน่อยก็หาเจอแล้ว

แต่ในตอนนี้คำพูดของผู้หญิงคนนี้มันหมายความว่ายังไง?

ในขณะที่ทุกคนกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทีน่าก็ออกแรงบิดตัว ต้องการที่จะสลัดให้ออกจากพันธนาการของจรณ์อย่างบ้าคลั่ง กัดฟันพูดขึ้น“นังผู้หญิงคนนี้ แกเตรียมที่จะพูดพล่ามไร้สาระอะไรของแก！！！”

เธอใจเต้นเร็วทันที แววตาที่นิ่งเฉยไร้อารมณ์ใดๆมาโดยตลอด ในที่สุดตอนนี้ก็เผยให้เห็นถึงความตื่นตระหนกขึ้นมาแล้ว

เธอมั่นใจเลยว่า ญาธิดาจะต้องได้รับสิ่งที่พ่อของไรอันทิ้งเอาไว้ให้มาอยู่ในมือเรียบร้อยแล้วแน่ๆ แล้วก็เดาได้แล้วว่าญาธิดาจะพูดอะไรออกมา

ถ้าเกิดสิ่งนั้นถูกเปิดโปงออกมาต่อหน้าคนทั่วทั้งโลกล่ะก็ตระกูลสมิธก็ต้องถูกรุมสาปจนเสื่อมเสียเกียรติตลอดไปแน่นอน

ตอนนี้ตระกูลสมิธตกมาอยู่ในมือของเธอกับมาเลน่าแล้ว จะไม่มีทางให้ญาธิดานังผู้หญิงคนนี้มาทำลายไปเด็ดขาด！

พอคิดถึงตรงนี้ ทีน่าใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด คิดที่จะสลัดให้หลุดออกจากพันธนาการของจรณ์

แต่ถึงยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงที่เรี่ยวแรงมีจำกัด นึกว่าอยู่ในตระกูลสมิธแล้วจะไม่ต้องเป็นกังวลปัญหาเรื่องความปลอดภัยแล้ว ที่ตัวก็เลยไม่ต้องพกอาวุธป้องกันตัวอะไรเอาไว้เลย

ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนขัดขืนยังไง จรณ์ก็ควบคุมเธอเอาไว้ได้อยู่ดี