ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 968

ญาธิดาหันหน้ากลับไปมองคฤหาสน์ตระกูลสมิทที่แสนเงียบเหงา อารมณ์ความรู้สึกผ่อนคลายอย่างที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อน

ในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างมันก็จบลงแล้ว ตัวเองกับวินก็จะได้เริ่มใช้ชีวิตใหม่สักที

เธอหันหน้าไปมองภวินท์ ใบหน้าเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มจางๆ“ไปกันเถอะ พวกเรากลับบ้านกัน”

ญาธิดาหันมองออกไปข้างหน้า รถของจรณ์ก็จอดหยุดอยู่ตรงนั้น เด็กทั้งสองคนก็กำลังรอพวกเขาอยู่ในรถ

ภวินท์เม้มริมฝีปาก ยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อน ญาธิดาหันมองเขา“มีอะไรเหรอ?”

ภวินท์ไม่ได้ตอบ แค่จ้องมองเธอด้วยสายตาที่เคร่งขรึมเท่านั้น

แววตาของเขาสงบนิ่ง แต่ญาธิดากลับรู้สึกได้ถึงความปั่นป่วนที่แอบซ่อนเอาไว้อยู่ภายในนั้น จู่ๆมันก็ทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจอยู่ไม่สุขขึ้นมาไม่น้อย

ญาธิดาขมวดคิ้วเบาๆ ตอนที่เธอกำลังอ้าปากเล็กน้อย เตรียมที่จะพูดอะไรออกมาอยู่นั้น จู่ๆภวินท์ก็เปิดปากพูดขึ้นมาก่อน“ภวินท์ไม่สามารถออกจากที่นี่ไปพร้อมกันกับคุณได้”

คำพูดของเขาสั้นกระชับ แต่กลับทำให้ความกระวนกระวายภายในใจของญาธิดานั้นได้รับการยืนยันแล้ว“วิน เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

ญาธิดาเก็บความกระวนกระวายเอาไว้ภายในใจ ใบหน้าพยายามยิ้มออกมา แต่รอยยิ้มนี้ดูยังไงมันก็ฝืนชัดๆ

ภวินท์มองเธอแล้วก็ถอนหายใจออกมาอีก เขาไม่อยากทำให้ญาธิดาเป็นห่วงเขาแต่จนตอนนี้มันก็ปิดบังต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ดังนั้นก็เลยพูดออกมา“ที่ตัวของผมถูกติดตั้งระเบิดเอาไว้”

เขาดึงขากางเกงของตัวเองขึ้น เผยให้เห็นถึงกำไลข้อเท้าสีดำอันนั้นที่อยู่ตรงข้อเท้า

“บนนี้ติดตั้งเครื่องระบุตำแหน่งเอาไว้ ถ้าเกิดผมออกจากอาณาเขตของคฤหาสน์ตระกูลสมิทมันก็จะระเบิดทันที”

ภวินท์มองสีหน้าที่ดูไม่ดีของญาธิดา น้ำเสียงหยุดชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นมาต่อ“ก่อนหน้านี้ผมเคยลองพยายามที่จะทำลายมันมาก่อน……แต่ก็ไม่สำเร็จ”

ภวินท์แววตาดำมืดลงเล็กน้อย ถ้าเขาอยากออกไปจากที่นี่ เกรงว่าคงจะต้องทิ้งขาข้างนี้ของเขาไปแล้วเท่านั้น……