นารารู้ดีอยู่แล้วว่าธีทัตไม่ได้ชอบเธอ หลังจากแต่งงานมาธีทัตก็ไม่เคยไปบ้านตระกูลหาริชัยเลยแม้แต่ครั้งเดียว
นาราก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าการที่เธอชวนเขาครั้งนี้มันจะสำเร็จ
ความโกรธที่มีก่อนหน้านี้มันหายไปเกินครึ่ง นาราก็กลับไปอย่างพึงพอใจ
ญาธิดากับขวัญตาเพิ่งจะมาถึงด้านล่างบริษัทกรเวช ก็ได้เจอกับนาราเข้า
พอนาราเห็นขวัญตาสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที เธอพูดอย่างดุเดือดว่า “ขวัญตา เธอจะมาที่นี่ทำไม ฉันขอเตือนไว้เลยนะ ว่าอย่ามายุ่งเกี่ยวกับสามีของฉันอีก”
ขวัญตานึกไม่ถึงเลยว่าจะมาเจอกับนาราที่นี่ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับนาราที่ดุร้าย ตอนนี้เธอไม่ใช่ขวัญตาที่เอาแต่นิ่งเงียบไม่ต่อสู้เหมือนเมื่อ 2 ปีก่อนอีกต่อไป
ขวัญตายิ้มอย่างสง่างาม และตอบกลับไปว่า “คุณนารา สรุปแล้วใครมายุ่งกับใครกันแน่?”
“แก!”
นาราโมโหเพราะขวัญตาเป็นอย่างมาก เธอแยกเขี้ยวยิงฟันพุ่งเข้ามา ยกมือขึ้นเตรียมจะตบเธอ
ญาธิดาหรี่ตาทั้งสองข้าง และจับข้อมือของนาราไว้ด้วยความว่องไว พร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณนารา อย่าลืมสถานะของตัวเองนะคะ การกระทำของคุณในตอนนี้ มันเป็นเหมือนตัวแทนของบริษัทกรเวชนะ”
คนนอกน้อยคนนักที่จะรู้ถึงความแค้นของขวัญตากับนารา
ตอนที่นาราเตรียมจะลงไม้ลงมือนั้น พนักงานที่เดินผ่านไปผ่านมาก็มองมาด้วยความสงสัย
พอได้ยินญาธิดาพูดแบบนี้ นาราก็กัดฟันและพยายามควบคุมไม่ให้ตัวเองลงไม้ลงมือ แต่ว่าสายตาที่จับจ้องมาที่ขวัญตานั้นมันกลับเหมือนถูกเคลือบด้วยยาพิษ
“ขวัญตา ตอนนี้ฉันต่างหากที่เป็นภรรยาที่ถูกต้องของธีธัต ไม่ว่าแกจะใช้วิธีไหน ตำแหน่งภรรยาของธีทัตก็มีเพียงแค่ฉันเท่านั้น”
ขวัญตายิ้ม และพูดด้วยสีหน้าที่เฉยเมย “คุณนารา คุณคิดเยอะเกินไปแล้ว ตำแหน่งภรรยาของธีทัต ไม่ใช่ว่าใครก็อยากได้นะคะ”
สิ่งที่นาราหวงแหน สำหรับขวัญตาแล้ว มันเป็นสิ่งที่ละทิ้งได้แบบไม่ต้องเสียดายเลยด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...