ใช่สิ เขาบอกว่าเธอใส่ชุดนี้เพราะอยากเข้าไปแทนที่ผู้หญิงคนนั้น ชุดนี้เกี่ยวอะไรกับผู้หญิงคนนั้นกันแน่
ด้วยความสงสัยเธอจึงแอบหอบหิ้วชุดนี้ลงไปข้างล่างเพื่อจะไปถามพนักงานที่จัดชุดให้
พี่เหอกำลังยุ่งอยู่กับการสั่งการพนักงานอยู่ แกหันกลับมาแล้วเจอไป๋มู่ชิงใส่ชุดนอนอยู่ แกเลยรีบเดินมาหาเธอ
"คุณหญิงน้อยทำไมแต่งตัวแบบนี้คะ?เสียหน้าคุณชายหมด"
"คือหนูไม่ได้ไปเดินเพ่นพ่านที่ไหนนะคะ แค่มีเรื่องอยากจะถามพี่เหอ" ไป๋มู่ชิงรีบโบกไม้โบกมือตอบ
"เรื่องอะไรคะ?"
"หนูอยากจะถามว่าใครเลือกชุดนี้ให้หนูใส่คะ?ทำไมคุณชายเห็นแล้วถึงโมโหขนาดนั้น?"
พี่เหอมองกวาดไปที่ชุดราตรี ก็ไม่ได้มีสีหน้าตกใจอะไรนิ แต่ก็ไม่ได้ถามต่ออะไรมากเพราะเหมือนทุกอย่างที่เกิดขึ้นสามารถคาดเดาได้
"ชุดนี้เป็นชุดที่คุณหนูจูใส่มาทานข้าวที่บ้านเป็นครั้งแรก ส่วนใครเป็นคนเลือกให้คำถามนี้ควรจะไปถามคุณหนูผู่นะคะ"
"คุณหนูจู?" ไป๋มู่ชิงสับสนเล็กน้อย ใครกันเนี่ย
เห็นว่าพี่เหอกำลังยุ่งอยู่ เธอเลยเดินออกมาแล้วให้คนรับใช้ไปตามผู่เหลียนเหยามาพบเธอหน่อย
หน้าของผู่เหลียนเหยายิ้มแย้มขณะที่เธอถามคำถาม "เป็นยังไงบ้างคะ พี่ชายเห็นพี่ใส่ชุดนี้คงดีใจมากเลยใช่มั้ยล่า?"
"ดีใจมากจนกระชากชุดขาดเละแบบนี้ เขายังหาว่าฉันล่อเขาอีก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด
เขียนดี แต่แปลได้สับสน วางบทตอนกระโดดไปกระโดดมา...