เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1018

หลังจากที่แจ็คสันได้รับข้อความนั้นเขาก็รีบไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว “แม่ครับ ทำไมแม่ถึงลากเธอมาที่นี่อีก? แม่ให้เธอทานอาหารแบบนี้ทุกวันได้อย่างไร? ถ้าสตรีมีครรภ์ทานอาหารมากเกินไปมันจะไม่ดีต่อเธอนะครับ”

ซัมเมอร์พูดด้วยความรำคาญ “ลูกคิดว่าใครควรจะรู้ดีกว่ากัน? ลูกหรือแม่? แม่ให้ทิฟฟ์ทานแต่อาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงเท่านั้น เธอจะไม่อ้วนขึ้นเพียงเพราะเรื่องนั้นหรอก เธอไม่ได้อ้วนง่ายขนาดนั้นเช่นกัน แม่แค่ต้องการที่จะอุ้มหลานชายอ้วน ๆ!”

แจ็คสันหมดหนทาง “แล้วถ้าเราได้ลูกสาวล่ะครับ?”

ซัมเมอร์ตกตะลึงเล็กน้อย "ลูกสาวเหรอ? ลูกสาวจะต่างอะไรจากลูกชาย? ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็จะเป็นสมาชิกของครอบครัวเวสต์ ลูกสาวก็ดีเหมือนกันนะ พวกเธอจะเชื่อฟังมากกว่าลูกชายด้วย แต่มันจะดีกว่าแน่นอนถ้าเธอจะมีทั้งลูกชายและลูกสาว”

ภายในใจของทิฟฟานี่รู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย เธอได้ยินซัมเมอร์พูดทั้งวันว่าเธออยากอุ้มหลานชาย แต่แล้วถ้าทิฟฟานี่ได้ลูกสาวล่ะ? ทัศนคติของซัมเมอร์ก่อนและหลังคลอดจะมีความแตกต่างกันมากเช่นเดียวกับที่แสดงในทีวีหรือไม่? ทิฟฟานี่ไม่กล้าที่จะสาธยายเรื่องนั้นนานนัก เธอจับมือแจ็คสันและลุกขึ้นจากโซฟา

“คุณแม่คะ หนูขอกลับบ้านกับแจ็คสันก่อนนะคะ ดูเหมือนว่าฝนจะตกในไม่ช้านี้ และถนนก็มักจะลื่นเมื่อฝนตก เดี๋ยวจะไม่ปลอดภัยเอาค่ะ”

ซัมเมอร์ทนปล่อยให้พวกเธอกลับไปไม่ได้ โดยเฉพาะทิฟฟานี่และลูกของเธอ “อยู่ทานอาหารเย็นก่อนสิ ในเมื่อพรุ่งนี้เธอไม่ต้องไปทำงาน ค่อยกลับพรุ่งนี้ก็ได้หนิ ตกลงตามนั้น แจ็คสัน ไปทำอาหารเย็นสิลูก ทำอะไรก็ได้ที่ทิฟฟ์ชอบ”

เมื่อเห็นว่าซัมเมอร์ค่อนข้างที่จะขัดขืนไม่ให้พวกเขากลับ แจ็คสันจึงตบหลังมือของทิฟฟานี่อย่างปลอบโยน “ไม่เป็นไร เราค่อยกลับพรุ่งนี้ก็ได้ ผมไปทำอาหารก่อนนะ คุณไม่จำเป็นต้องทานมากนักถ้าคุณยังอิ่มมากอยู่ ถ้าคุณหิวขึ้นมาอีกผมค่อยทำอาหารให้คุณใหม่ก็ได้”

ทิฟฟานี่ถึงกับทำตัวไม่ถูก “ก็ได้…” สุดท้ายแล้วแจ็คสันก็อยู่กับเธอที่นี่แล้ว เธอจึงสบายใจได้