เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1032

สิ่งแรกที่แวบเข้ามาในสายตาของทิฟฟานี่ก็คือใบหน้าที่หล่อเหลาที่ตามหลอกหลอนในความฝันของเธอ และทันใดนั้นรอยยิ้มอันกว้างขวางก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ “อ่า! แสดงว่าคุณยังไม่ได้นอนใช่ไหม? ดูคุณนอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่เศร้าสิ นี่คุณเหนื่อยหรือเพิ่งจะรู้ว่าชีวิตช่างไร้ความหมายเมื่อฉันไม่อยู่เคียงข้างคุณสองวันนี้ หือ?”

แจ็คสันพิจารณาเธอผ่านโทรศัพท์และตอบว่า “อืม อาจทั้งสองอย่างเลย คุณลางานเพื่อเตรียมตัวสำหรับงานแต่งของเรา แต่ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นหนิ ผมก็เลยต้องทำงานจนถึงวันนั้น... แต่ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้เราต้องไปจดทะเบียนแล้วนะ ตื่นเต้นไหม?”

“อืม ไม่ค่อยนะ” ทิฟฟานี่พึมพำโดยซ้อนความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ “ฉันคิดว่าฉันตื่นเต้นที่จะได้เจอคุณมากกว่า อย่างที่เขาว่ากันว่า ความห่างกันจะทำให้หัวใจโหยหากันมากขึ้น”

แจ็คสันหลับตาลงเพราะความเหน็ดเหนื่อยอย่างแท้จริง “จริงแฮะ ผมก็อยากเจอคุณเร็ว ๆ เหมือนกัน โอ้ พรุ่งนี้ผมยังต้องไปตรวจดูสถานที่จัดงานแต่งของเราหลังจากที่เราไปรับทะเบียนสมรสแล้วและ- พระเจ้า มีหลายอย่างให้ต้องทำเลยล่ะ แต่มันก็… ทำให้ผมตื่นเต้นมาก”

ทิฟฟานี่สงสารเขา เธอกังวลว่าภาระงานที่เขาต้องแบกรับจะทำให้เขาเหนื่อยล้า “เฮ้ ถ้าอย่างนั้นก็ไปพักผ่อนเถอะที่รัก พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมารับฉันหรอก ฉันขับรถไปเองได้… คุณจะได้ใช้ช่วงเวลานั้นพักผ่อนไปด้วย แล้วหลังจากที่เราได้ของแล้วฉันจะกลับบ้านทันทีเพื่อที่คุณจะได้ไปจัดการธุระของคุณและพักผ่อนได้โดยเร็ว” เธอแนะนำ

“วันมะรืนนี้คุณต้องท็อปฟอร์มที่สุดนะที่รัก อย่าให้มีข้อผิดพลาดเด็ดขาดล่ะ! ท้ายที่สุดมันไม่ใช่แค่วันธรรมดา ๆ แต่เป็นถึงวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราเลยนะ”

แจ็คสันเหนื่อยมากจนลืมตาไม่ขึ้น “อืม เอ่อ โอเค ไว้เจอกัน… พรุ่งนี้… รักนะครับที่รัก”

ทิฟฟานี่จบวิดีโอคอลด้วยหัวใจที่พองโตอย่างอบอุ่น เธอหลับตาลงและจิตใจของเธอก็ล่องลอยไปสู่วันที่จะมาถึง ก่อนอื่นเลยคือ งานแต่งของเธอ จากนั้นเธอก็จะมีชีวิตครอบครัวที่สวยงามและเต็มไปด้วยความสุข การที่จะได้จับมือกับคนที่คุณรักสุดหัวใจ คนที่เขาก็รักคุณกลับอย่างเท่าเทียมและก้าวเข้าสู่ชีวิตใหม่หลังการแต่งงานคือของขวัญที่หาได้ยากและล้ำค่าที่สุดในชีวิต

ทิฟฟานี่โชคดีมากที่ได้เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับสิ่งนั้น

“ฉันพยายามไปหาแจ็คสันแล้ว แต่ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ไม่ยอมเจอฉันอยู่ดี! ฉันไม่มีโอกาสได้ติดต่อเขาเลย! และมันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าราชินีคนเดียวในดวงใจของเขาคือทิฟฟานี่ เลน ผู้หญิงคนอื่นในโลกนี้ไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ! และคุณรู้อะไรไหม? ในดวงใจของทิฟฟานี่ก็มีแต่เขาเช่นกัน! คุณไม่มีโอกาสเลยเหมือนกัน!”

ความโกรธวิ่งผ่านทั่วร่างของอเลฮานโดร เขาคว้าผมของลินน์มาหนึ่งกำมือแล้วดึงเธอเข้ามาใกล้ใบหน้าของเขาจนจมูกของพวกเขาเกือบจะสัมผัสกัน

"เมื่อกี้ เธอ พูด ว่า อะไรนะ?!” เขาคำราม “ไม่มีความสัมพันธ์ไหนที่เข้าถึงไม่ได้หรอกนะลินน์ ในความรักไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความจงรักภักดีอย่างแท้จริงหรอก! เธอไม่ต้องการแจ็คสันแล้วเหรอ? ฉันรู้ว่าเธอก็รู้สึกขมขื่นกับเรื่องทั้งหมดนี้เช่นกัน! แต่ความแตกต่างระหว่างเราก็คือ ฉันจะไม่ย่อท้อต่อข้อจำกัดที่งี่เง่าของชีวิตเหมือนเธอ ไม่ ฉันจะต่อต้านพวกมันเสมอ!”

ลินน์กลั้นหายใจด้วยความกลัวเกินกว่าจะถอนหายใจ “แต่ฉัน… ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับมันแล้ว มันจบแล้ว ทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว บัดซบเอ๊ย แจ็คสันขยะแขยงฉันมากจนเขาไม่แม้แต่จะเหลียวมองฉันเพียงแวบเดียวด้วยซ้ำ!”