เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1060

แจ็คสันกดออดอยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู เขาเริ่มสงสัยว่าธัญญ่าแค่ทำเมินประตูทั้ง ๆ ที่อยู่บ้านเพราะรู้ว่าเป็นเขา

เขากำลังคิดที่จะไปเดินเล่นและค่อยกลับมาอีกครั้งเมื่อเสียงของธัญญ่าดังขึ้นจากข้างหลัง “พี่มาทำอะไรที่นี่?”

แจ็คสันหมุนตัว สายตาเขาเหลือบไปเห็นวัสดุการทำอาหารในกระเป๋าของเธอและตระหนักได้ว่าเธอเพียงแต่ออกไปซื้อของเข้าบ้าน “ฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอ”

ธัญญ่าก้มหน้าลงด้วยความตื่นตระหนกเล็กน้อย “อืม โอเคค่ะ… ถ้าอย่างนั้นเราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า”

สิ่งแรกที่แจ็คสันทำหลังจากที่เดินเข้าประตูคือการสำรวจดูภายในและกล่าวว่า “ไหนเธอบอกว่าเธอแต่งงานกับเจตต์ แล้วทำไมเขาถึงปล่อยให้เธออยู่ในห้องที่เธอเช่าเองล่ะ?”

ธัญญ่าไม่รู้ว่าจะตอบเขาอย่างไร เธอไม่ได้รู้ว่าเจตต์มีบ้านเป็นของตัวเองหรือไม่ หรือว่าเขามีเงินในบัญชีเท่าไหร่ สิ่งเดียวที่เธอรู้เกี่ยวกับสามีของตนคือว่าอย่างน้อยเขามีรถเป็นของตัวเอง เธอรีบเบี่ยงประเด็นอย่างรวดเร็วด้วยการถามกลับ “พี่มีเรื่องอะไรจะถามเหรอคะ? เกี่ยวกับ… เรื่องก่อนหน้านี้หรือเปล่า?”

แจ็คสันพยักหน้าเบา ๆ “บอกความจริงฉันมาธัญญ่า มีใครสั่งให้เธอทำเรื่องทั้งหมดนี้ใช่ไหม? ถ้าไม่มีแล้วทำไมวันที่เธอตั้งครรภ์ถึงได้บังเอิญใกล้กับคืนที่เธอพยายามจะจัดฉากว่าเรามีอะไรกัน?”

ธัญญ่าเริ่มกำชายเสื้อตนเอง “ไม่มีใครสั่งให้ฉันทำอะไรทั้งนั้น ฉันอธิบายทั้งหมดอย่างกระจ่างที่โรงพยาบาลแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันเจอเจตต์แค่สามครั้ง เราไม่ได้รู้จักกันดีขนาดนั้นแต่มาวันหนึ่ง เอ่อ ฉันก็ชวนเขาไปดื่มสองต่อสอง แล้วเรื่องมันก็บานปลายจนฉันท้อง มันก็แค่บังเอิญ จริง ๆ ค่ะ!” เธอรีบตอบ

“พี่ฟังนะคะ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง ฉันคนเดียว! ฉันรู้ว่าฉันหักหลังพี่และพี่ทิฟฟานี่ แต่ได้โปรด… ปล่อยฉันไปเถอะ นะ? ฉันแค่อยากใช้ชีวิตกับเจตต์เงียบ ๆ และให้กำเนิดเด็กคนนี้อย่างปลอดภัย ฉันขอแค่นี้ เพราะฉะนั้นได้โปรด อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะนะคะ…”

แจ็คสันจับสังเกตทุกกิริยาท่าทางของเธอ เมื่อรวมกับความกำกวมโดยเจตนาในคำพูดของเธอและวิธีที่เธอเล่าเรื่องราวอย่างไม่มั่นใจและไม่สบายใจ เขาก็เกือบจะแน่ใจแล้วว่าธัญญ่ากำลังโกหก

“เธอรู้หรือเปล่าว่าอเลฮานโดร สมิธ มาช่วยชีวิตของทิฟฟานี่เอาไว้ในวันแต่งงานของเราและทำให้ตัวเองต้องประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์?”

เขาไม่พยายามที่จะบีบเค้นเอาคำตอบจากเธอต่อ “อืม ฉันว่าฉันเข้าใจแล้วล่ะ แต่ฉันก็ยังสงสัยว่าทำไมอเลฮานโดรถึงได้ทำถึงขนาดนี้ ถึงขั้นกล้าเอาชีวิตตนเองมาเสี่ยงทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะรู้จักทิฟฟานี่ได้ไม่นานและทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เกินเลยคำว่าเพื่อนด้วย เออ ช่างเถอะ ถ้าอย่างนั้นฉันกลับล่ะ”

ทันใดนั้นธัญญ่าก็คว้าข้อมือเขาเอาไว้ “เดี๋ยวก่อน! พี่จะทำอะไร? พี่จะบอกพี่ทิฟฟานี่ไหม? ได้โปรดอย่าบอกพี่ทิฟฟานี่เลย! ฉันไม่ได้บอกอะไรพี่ทั้งนั้น แต่เขา… เขาจะต้องฆ่าพวกเราอยู่ดี!”

เมื่อเห็นแจ็คสันขมวดคิ้ว ธัญญ่าจึงรีบปล่อยมือ “ได้โปรดอย่าบอกพี่ทิฟฟานี่…”

แจ็คสันลังเล จริง ๆ เขาตั้งใจว่าจะบอกความจริงกับทิฟฟานี่ แต่ตอนนี้เขาเห็นแล้วว่านั่นจะนำไปสู่ผลกระทบที่ร้ายแรงมาก เขาครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะยื่นข้อเสนอ “ฉันเก็บเรื่องนี้จากทิฟฟานี่ได้แต่แลกกับการที่เธอจะบอกทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับอเลฮานโดร ตราบใดที่เขาไม่รู้ว่าฉันรู้อะไรเธอก็จะปลอดภัย”