เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1072

เมื่อขึ้นรถแล้วพวกเขาก็ตรงไปที่สำนักงานกิจการพลเรือน ทิฟฟานี่นั่งข้าง ๆ เขาอย่างกระสับกระส่าย มือของเธอเคลื่อนไหวตลอดเวลาและจับกับทุกสิ่งที่เธอเห็นในขณะที่เธอจัดทรงผมตัวเองเป็นครั้งครา ทันใดนั้นหางตาของเธอก็เห็นว่าช่องเก็บของถูกปิดไม่สนิทและมีกระดาษแผ่นหนึ่งยื่นออกมาเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปเปิดช่องเก็บของและดึงมันออกมา แจ็คสันเหยียบเบรกกะทันหันจนทำให้ศีรษะของเธอกระแทกจากการไม่ทันได้ตั้งตัว

เธอเหลือบไปเห็นบางคำบนกระดาษแผ่นนั้นอย่างรวดเร็ว “การทดสอบความเป็นพ่อ”

ก่อนที่เธอจะทันได้อ่านเพิ่มเติมแจ็คสันก็ได้แย่งผลตรวจนั้นออกจากมือเธอ “คุณ… อย่ายุ่งกับของของผมสิ…”

ทิฟฟานี่สะดุ้งและมองหน้าเขา ความสงสัยของเธอเพิ่มขึ้นเมื่อเขาหลีกเลี่ยงสายตาเธอ “คุณหมายความว่ายังไง? ฉันยุ่งกับของของคุณเมื่อฉันต้องการมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ? มีอะไรที่ฉันยังไม่เคยยุ่งบ้างดีกว่า? แจ็คสัน เวสต์ การทดสอบความเป็นพ่อนี่คืออะไร? มันเป็นของใคร? ถ้าคุณไม่บอกความจริงกับฉันเดี๋ยวนี้ฉันจะเปลี่ยนนามสกุลของลูกคุณนะ!” ที่สำคัญกว่านั้นเขายังห่วงแต่ผลตรวจนั้นทั้ง ๆ ที่เธอเพิ่งจะกระแทกศีรษะของเธอ มีบางอย่างผิดปกติกับเขาแน่นอน!

แจ็คสันเริ่มเหงื่อออกมือ เขาจะอธิบายอย่างไรว่าผลตรวจนั้นเป็นของมาร์คและอเลฮานโดร? ไม่มีทางที่เขาจะบอกความจริงกับเธอได้ แต่เขาก็รู้ว่าเธอจะต้องกัดไม่ปล่อยหากเขาไม่มีคำตอบที่ดีให้กับเธอ เขาฉีกผลตรวจและโยนมันออกจากหน้าต่าง “มันเป็นของ… มาร์คและสมอร์ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณเพราะกลัวว่าคุณจะเอาไปบอกแอเรียนและเดี๋ยวพวกเขาจะทะเลาะกัน เข้าใจผมใช่ไหม?”

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องใช้เพื่อนสนิทของตนเป็นเกราะป้องกันในยามวิกฤต

ทิฟฟานี่ยังไม่เชื่อเขาอย่างสนิทใจ “มาร์คและสมอร์เหรอ? คุณกำลังจะบอกว่ามาร์คแอบตรวจดีเอ็นเอของลูกชายตนเองลับหลังแอเรียนอย่างนั้นเหรอ? เขาทำแบบนั้นได้ยังไง? แอเรียนไม่เคยเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนนอกจากเขาเลย เขาจะสงสัยอะไร?”

แจ็คสันหัวเราะขนาดที่พูดว่า “ผมก็บอกเขาแบบนั้นแหละ สมอร์เป็นลูกของเขาอยู่แล้ว เขาถึงได้ให้ผมจัดการกับผลตรวจนี้ แต่คุณกลับเห็นมันก่อนที่ผมจะได้เอามันไปทิ้ง คุณจะไม่บอกแอเรียนเรื่องนี้ใช่ไหม? ผมรู้ว่าพวกคุณสนิทกันมาก แต่ถ้าคุณบอกเธอ มาร์คจะไม่มีวันให้อภัยผมแน่ เพราะฉะนั้นได้โปรดทำเหมือนไม่เคยรู้เรื่องนี้นะ”

ทิฟฟานี่ส่งเสียงเยาะเย้ยเขา “พวกคุณและแผนของพวกคุณนี้นะ ถึงว่าทำไมแอเรียนถึงบอกกับฉันเสมอว่าพวกคุณชอบทำเรื่องไม่ดีอยู่ตลอด ฉันเห็นได้แล้วว่าแอเรียนพูดถูก! พวกคุณกล้าทำแบบนี้ได้ยังไง? นี่คุณจะทำกับฉันแบบนี้หลังจากที่ฉันคลอดลูกแล้วด้วยไหม? คุณไม่ต้องแอบทำเลยนะ เดี๋ยวฉันทำให้เอง พวกคุณจะได้เลิกสงสัยทุกอย่างสักที!”

แจ็คสันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนเขาจะรอดแล้ว “ถ้าอย่างนั้นเราไปจดทะเบียนกันดีไหม? วันนี้ดูจะเป็นวันที่ดีนะ…”

ทิฟฟานี่ดึงหูเขาและกล่าวว่า “หัวฉันกระแทกจนเกือบจะหมดสติตอนที่คุณเหยียบเบรกและคุณกลับห่วงแต่ผลตรวจนั้น ฉันมีค่ากับคุณน้อยจนคุณเห็นเพื่อนของคุณสำคัญกว่าฉันเหรอ? ฉันผิดหวังในตัวคุณมากนะ! แล้วทำไมฉันต้องมากระแทกหัวตัวเองถ้าสุดท้ายคุณจะต้องอธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังอยู่ดี? คุณว่ามันจำเป็นไหม? คุณตั้งใจใช่ไหม?”

แจ็คสันเจ็บมากจนใบหน้าของเขาเปลี่ยนสี “ผมขอโทษครับคุณผู้หญิง ผมขอโทษจริง ๆ ! เลิกดึงหูผมได้แล้ว ถ้าหูผมแดง รูปถ่ายของเราจะไม่สวยนะ!”