เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1099

แอเรียนตกตะลึง การที่เขาบอกเธอล่วงหน้าทำให้เขาสามารถพาผู้หญิงคนอื่นไปเป็นคู่ของเขาได้อย่างนั้นเหรอ? ถึงแม้ว่าจุดประสงค์เขาจะชัดเจน แต่ใครจะรับประกันได้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น? ใครจะไปรู้ว่าเขาจะไม่ดื่มเยอะจนเกินไป หรือมีความสุขเกินไปจนบางอย่างจะเกิดขึ้นเพราะสิ่งนั้น? ไม่ว่าเธอจะคิดเท่าไหร่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

“ทิฟฟานี่ไปไม่ได้เพราะเธอท้อง แต่ฉันไปได้ ฉันไม่ได้กลัวอันตรายซะหน่อย ต่อให้อเลฮานโดรจะเป็นอีธาน เขาก็ไม่ได้ทำอะไรฉันตอนที่พวกเราเจอกันสองต่อสองไม่ใช่เหรอ? ฉันควรจะไปดูแจ็คสันให้ทิฟฟานี่ด้วย ฉันกลัวว่าแจ็คสันอาจจะหักห้ามใจตนเองไม่ได้…”

มาร์คถูคางของเขาด้วยมือข้างเดียวและหัวเราะ “เห็นได้ชัดว่าเธอเองนั่นแหละที่กังวล แต่เธอก็ยังจะใช้เพื่อนสนิทของเธอเป็นข้ออ้างและอ้างว่าเธอจะไปช่วยดูสามีของเพื่อน ฉันพาเธอไปด้วยไม่ได้จริง ๆ ฉันจะไม่ยอมให้เธอต้องเสี่ยงแม้แต่นิดเดียว เชื่อฟังฉัน ฉันทำงานก่อน เธอรอตรงนี้นะ”

แอเรียนสามารถบอกได้เลยว่าเธอไม่มีทางที่จะเปลี่ยนใจเขาได้ ผู้ชายมองว่า การที่ผู้หญิงของพวกเขาเข้าไปพัวพันกับปัญหาที่ซับซ้อนด้วยเป็นเรื่องที่ยุ่งยากอย่างนั้นเหรอ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาจึงพยายามที่จะเลี่ยงมันเหรือเปล่า? ผู้หญิงมักจะคิดมากและสามารถคิดไปไกลได้ง่าย ๆ แอเรียนไม่มีพอใจอย่างมากในขณะนั้น

กลับถึงบ้านเธอก็เข้าไปกอดสมอร์อย่างอบอุ่นเช่นเคย สมอร์กำลังนั่งเล่นเลโก้อยู่บนโซฟา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถสร้างอะไรขึ้นมาได้อย่างจริงจังเพราะอายุของเขา อย่างน้อยเขาก็พยายามที่จะเชื่อมต่อมัน ตอนที่แอเรียนเดินไปหาเขาเธอสะดุดสิ่งที่เขาต่อไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ สมอร์อารมณ์เสียใส่เธอเป็นครั้งแรก มือจ้ำม้ำเล็ก ๆ ของเขาผลักแม่ของตนเองออกไปขณะที่เขาฟึดฟัดจากความโกรธ

แอเรียนสะดุ้ง “ลูกเล่นเลโก้ทั้ง ๆ ที่ยังนั่งตัวตรงไม่ได้เลย ใครสอนลูกเล่นเหรอ? ลูกนี้ฉลาดจริง ๆ เลย นี่เห็นเลโก้สำคัญกว่าหม่ามี๊แล้วเหรอ?”

สมอร์ไม่สนใจเธอและเพียงแต่เล่นต่อไป

แมรี่เดินเข้ามาและหัวเราะคิกคักขณะที่พูดว่า “สมอร์เขาฉลาดกว่าเด็กวัยเขาเยอะเลยค่ะ เขาไม่ได้เล่นของเล่นไปเรื่อยเปื่อย แต่เขายังเล่นอย่างสงบและไม่ทำลายมัน เขาสุดยอดมากจริง ๆ”

เขาเดินมาหาเธอและกอดเธอขณะที่มือของเธอขยับมือของเธอด้วยกำลัง “แต่เธอก็เห็นสิ่งไม่ดีสิ่งนี้มาบ่อยมากแล้วไม่ใช่เหรอ? ข้างนอกมันหนาวนะ เราเข้าไปอาบน้ำด้วยกันเถอะ ถึงว่าทำไมสมอร์ถึงไม่อยากเข้าใกล้เธอ”

แอเรียนถูกลากเข้าไปในห้องน้ำจนได้ หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อเธอเห็นรูปร่างที่กล้ามแน่นของเขาผ่านหมอกไอน้ำ

มาร์คยิ้มด้วยความพอใจเมื่อเห็นว่าแอเรียนยืนเหม่อนิ่ง ๆ เขามั่นใจกับรูปร่างของตนเองมาตลอด เขากดเธอพิงกับกำแพงด้วยมือข้างเดียวในขณะที่อีกข้างกำลังถอดเสื้อผ้าของเธอ แอเรียนพยายามรีบบังคับให้ตนเองถอดเสื้อผ้าเองแต่ก็สายเกินไป