เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1103

แอเรียนถามว่า “เธอพูดถึงเรื่องนี้จริงเหรอคะ?”

เฮเลนไม่ปิดบังความจริงและกล่าวว่า “ใช่ ฉันถึงเตือนเธอ ไม่ว่าจะอย่างไรหล่อนก็คือลูกสาวของฉัน แต่หล่อนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ดังนั้นเธอไม่ต้องอ่อนโยนกับหล่อน”

อันที่จริงแล้วแอเรียนชอบนิสัยของเฮเลนนะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถแยกแยะสถานการณ์ทุกด้านได้ชัดเจนเท่าเธอ เฮเลนมีข้อดีหลายอย่างที่น้อยคนจะมี นอกจากจะเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง และเป็นอิสระแล้ว เธอยังสวยอีกด้วย ลักษณะที่โดดเด่นเหล่านั้นทำให้เธอมีเสน่ห์มาก ไม่อย่างนั้นพ่อของแอเรียนคงจะไม่หลงใหลในตัวเธอ

ทางมาร์ค ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น มาร์คมาถึงงานเลี้ยงสุดหรูซึ่งที่หน้างานเป็นงานเลี้ยงใหญ่ที่ถูกจัดโดยคนคุ้นเคย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือทุกคนแต่งกายอย่างสุภาพบุรุษและสง่างามมากขึ้น แน่นอนว่าความสง่างามนั้นเป็นเพียงแค่เรื่องผิวเผินเนื่องจากที่นี่มีผู้หลอกลวงมากมาย มาร์คไม่เคยชอบเข้าร่วมงานแบบนี้มาก่อน ทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็ตรวจดูทุกคนในห้องแต่กลับไม่พบอเลฮานโดรในนั้น แต่แหล่งข้อมูลของเขาไม่เคยผิดพลาด

แจ็คสันมาถึงหลังจากมาร์คประมาณสิบนาที พวกเขาต้องแยกกันมาเพราะแจ็คสันต้องไปรับผู้หญิงที่เขาจ้างมาในวันนี้ก่อน

รสนิยมของแจ็คสันนั้นเป๊ะเสมอ และเขายังรู้อีกว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะเหมาะกับงานแบบไหน ผู้หญิงสองคนนี้แทบไม่มีที่ติตั้งแต่รูปร่างถึงส่วนสูง อย่างน้อยก็หลังจากที่พวกหล่อนแต่งหน้าแต่งตาแล้ว

เมื่อมาร์คเห็นคู่ของเขา ดวงตาของเขาก็เยือกเย็น "เธอมาทำอะไรที่นี่?"

มาร์คส่ายหน้า “ไม่ ฉันเดาว่า มันอาจจะยังมาไม่ถึง หรือมันอาจอยู่ในห้องวีไอพีห้องหนึ่ง อยู่ต่ออีกหน่อยเดี๋ยวเราก็จะรู้เอง”

มาร์คทำตามคำแนะนำของแจ็คสันและเปลี่ยนคู่กัน เจนิซมองมาร์คด้วยท่าทางสับสนแต่ไม่ได้ถามอะไร

มาร์คไม่เคยมีความสามารถในการเปิดบทสนทนาด้วยตัวเอง ดังนั้นแจ็คสันจะต้องเป็นคนที่ไปสืบข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็น เมื่อถึงเวลาหนึ่งทุ่ม ในที่สุดแจ็คสันก็พบว่าอเลฮานโดรมาถึงเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เข้ามาในห้องโถงเนื่องจากขาของเขาเป็นอุปสรรค เขาจึงได้ไปอยู่ในห้องวีไอพีกับหุ้นส่วนทางธุรกิจของเขาอย่างเป็นการส่วนตัว