เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1111

ดูเหมือนว่าคืนนั้นจะไม่มีใครได้นอนหลับเต็มอิ่มเลย โดยเฉพาะแจ็คสันที่ไม่สามารถข่มตานอนได้เลยเมื่อไม่มีทิฟฟานี่อยู่ข้าง ๆ

เช้าวันรุ่งขึ้น เขานึกว่าทิฟฟานี่ได้กลับมาบ้านแล้วเมื่อเขาได้ยินเสียงเคาะประตู เขาแอบดีใจเล็กน้อยเมื่อเปิดประตูเขากลับพบกับซัมเมอร์ ความผิดหวังเล็กน้อยแวบผ่านแววตาของเขา “แม่มาทำอะไรที่นี่?”

ซัมเมอร์ถืออาหารเสริมสำหรับผู้หญิงตั้งครรภ์มากมาย ใบหน้าของเธอผ่องใสและเธอดูค่อนข้างจะมีความสุข “แน่นอนว่าแม่ก็ต้องมาเยี่ยมลูกสะใภ้และหลานของแม่น่ะสิ ทิฟฟานี่อยู่ไหนล่ะ? เธอยังไม่ตื่นเหรอ? พวกเธอไม่ได้ไปเยี่ยมแม่สุดสัปดาห์นี้ แม่ก็เลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องมาเองไงล่ะ”

มีอะไรที่โชคร้ายได้มากกว่าการที่ซัมเมอร์จะมาเมื่อทิฟฟานี่ไม่อยู่พอดีอีกไหม?

แจ็คสันกดดันเล็กน้อยเมื่อเขากล่าวว่า “เธอไม่อยู่ครับ เธออยู่กับแอเรียน”

ซัมเมอร์รู้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติจากสีหน้าและน้ำเสียงที่อ่อนเพลียของแจ็คสัน “พวกเธอทะเลาะกันเหรอ? ทิฟฟานี่ไม่อยู่ทั้งคืนแล้วเหรอ? แจ็ค ลูกนี่หาเรื่องจริง ๆ เลยนะ ลูกทะเลาะกับผู้หญิงที่กำลังท้องอยู่ได้ยังไง? ลูกเป็นผู้ชายนะ เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ไม่เข้าใจเลยเหรอ? รีบไปรับเธอกลับมาเลย”

แจ็คสันนั่งลงที่โซฟาและจุดบุหรี่ “ช่างมันเถอะ ผมจะปล่อยให้เธอใจเย็นลงก่อน ต่อให้ผมไปรับเธอตอนนี้เธอก็ไม่กลับมากับผมอยู่ดี”

ซัมเมอร์ตบหลังหัวเขา บุหรี่ในปากเขาตกและเขาก็หงุดหงิดเล็กน้อย “แม่ อย่ายุ่งกับเรื่องของเราได้ไหม? ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่”

ซัมเมอร์ไม่ยอมแพ้ “ก่อนหน้านี้มีใครบังคับให้ลูกแต่งงานกับเธออย่างนั้นเหรอ? ทั้งหมดเป็นการตัดสินใจของลูกเองและลูกก็พยายามอย่างมากกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ แล้วท่าทางตอนนี้คืออะไร? อย่าทำให้แม่ต้องผิดหวังนะ ถ้าลูกไม่สามารถแม้แต่จะง้อผู้หญิงของตัวเองได้ ลูกได้สูญเสียเวลาไปทั้งชีวิตแล้วล่ะ! แล้วนี่ใครอนุญาตให้สูบบุหรี่ในบ้าน? ผู้หญิงที่ท้องไม่ควรสูดมลพิษพวกนี้เข้าไป ถ้าลูกต้องดูดจริง ๆ ก็ออกไปดูดข้างนอกสิ แล้วถ้าลูกจะไม่ไปรับเธอกลับมา ถ้าอย่างนั้นแม่จะไปเอง!”