เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1125

สรุปบท บทที่ 1127 การกลับมาของวิล: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

สรุปเนื้อหา บทที่ 1127 การกลับมาของวิล – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด

บท บทที่ 1127 การกลับมาของวิล ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หัวใจของแอเรียนล้นปริ่มไปด้วยความหลงใหล ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมมาร์คถึงอยากมีลูกสาว ความสุขในการมีลูกสาวแตกต่างกับการมีลูกชายโดยสิ้งเชิง

“เจ้าหนูไปไหนแล้วล่ะ? กลับมาหาแดดดี้เร็ว”

แอเรียนตัวแข็งทื่อ เธอหันไปด้านข้างและสบตากับสายตาที่ตกใจของวิล ซีวาน ทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปเมื่อกาลเวลาผ่านไป แต่แววตาของเขายังคงเหมือนเดิม นอกเสียจากความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่มขึ้นตามกาลเวลา

แอเรียนตื่นตกใจเมื่อได้ยินเสียงของเขา ตอนแรกเธอนึกว่า เขาเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่มีน้ำเสียงคล้ายกับวิล ช่างบังเอิญจริง ๆ…

“นาย… กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เธอลุกขึ้นและถามเขาอย่างสบาย ๆ หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่

วิลสูดลมหายใจเข้า ก้าวไปข้างหน้าและอุ้มเด็กผู้หญิงขึ้น “ไม่กี่วันที่แล้วนี่เอง ฉันมาเยี่ยมญาติน่ะ ไม่ได้อยู่นานหรอก ช่างบังเอิญจัง… ฉันไม่นึกว่าจะมาเจอเธอที่นี่ มาซื้อของให้ลูกเหรอ? ฉันกลับมาอย่างกะทันหัน ก็เลยยังไม่ทันได้มีเวลาติดต่อเธอหรือทิฟฟ์…”

วิลรู้ว่าเธอมีลูกแล้ว เธอเองก็รู้ว่าเขาแต่งงานและมีลูกแล้ว

แอเรียนยิ้ม “ฉันมาดูของฆ่าเวลานิดหน่อย ทิฟฟ์กำลังท้องนะ ถ้ามีเวลาก็ลองนัดเจอกับเธอสิ นี่ลูกสาวนายเหรอ? อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย? น่ารักมากเลย”

วิลมองเด็กน้อยในแขนของเขา สีหน้าของเขายังคงนุ่มนวลเช่นเคย “เกือบจะ 11 เดือนแล้วน่ะ เธอเรียนรู้ที่จะเดินเร็วไปหน่อย ตอนนี้เธอเริ่มจะวิ่งเก่งแล้วด้วย ลูกเธอ… คงจะอ่อนกว่าลูกสาวฉันไม่กี่เดือน ฉันรู้…”

ทั้ง ๆ ที่เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วแต่แอเรียนก็ยังไม่สามารถทำเหมือนว่า ระหว่างเขาไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นได้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแบบนี้ เธอไม่แม้แต่จะสามารถพูดคุยกับเขาต่อหลังจากที่ถามไถ่กันเพียงไม่กี่ประโยค

วิลกลับมาได้สติอีกครั้งและพยักหน้า “อืม คุณรู้ได้ยังไง?”

ผู้หญิงคนนั้นลดสายตาเพื่อปกปิดความโศกเศร้าที่แวบผ่านแววตาของเธอ “ฉันสามารถดูออกจากแววตาของเธอ เธอสวยนะ สวยมากจนไม่มีใครเทียบได้ คุณนี่รสนิยมดีมาโดยตลอดจริง ๆ คุณไม่เคยเหลียวมองผู้หญิงที่ไหนนอกจากเธอ บางทีฉันอาจจะไม่ควรรีบมาหาคุณ คุณจะได้มีเวลาคุยกันมากขึ้น”

วิลขมวดคิ้ว “เธอกับผมเป็นอดีตกันไปแล้ว คุณไม่ต้องคิดมากเลย พอเสร็จธุระแล้วยังไงพวกเราก็กลับบ้านกันอยู่ดี”

ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้ามองเขา “ฉันไม่ได้คิดมาก คุณต่างหากที่กำลังคิดมาก ผู้หญิงที่คุณรักอยู่ข้างหน้าคุณแท้ ๆ แต่เธอไม่ได้เป็นของคุณ คุณเป็นได้แค่เพียงเพื่อนของเธอหรือเพื่อนสมัยเรียนของเธอแต่ทำได้แค่ถามไถ่กันเรื่องพื้น ๆ มันคงจะเป็นความรู้สึกที่แย่มาก”

วิลไม่ได้ตอบอะไร เขาเพียงแต่เดินหนีไป การสมรสของพวกเขาไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความรักอยู่แล้ว เขาเพียงแต่ทำตามข้อตกลงที่ครอบครัวของเขาได้ทำไว้โดยไม่มีทางเลือก จนเขาได้แต่งงานและมีลูก ในช่วงเวลาการเตรียมงานแต่งเขาไม่แม้แต่จะสนใจที่จะให้ความร่วมมือด้วยซ้ำ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์