เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1147

มาร์คไม่สนใจสิ่งที่แอเรียนพูดเลย เขาเพียงแต่มองไปที่หูของเธอและพูดว่า “ทำไมเธอถึงไม่ใส่ต่างหู?”

ต่างหูเหรอ? แอเรียนทำหน้างุนงง “ต่างหูอะไร?”

“ต่างหูที่ฉันให้เธอก่อนที่จะไปต่างประเทศไง” เขาตอบพลางขมวดคิ้ว

แอเรียนงุนงงเข้าไปใหญ่ เธอดึงสร้อยคอออกมาจากใต้เสื้อของเธอ “คุณให้สร้อยคอฉันนะ”

มาร์คตัวแข็งทื่อ “เธอ… แน่ใจเหรอ?”

แอเรียนพยักหน้าด้วยความมั่นใจ “ใช่ ของขวัญที่คุณให้ไว้คือสร้อยคอ ไม่ใช่ต่างหู” เธออยากจะรู้เหลือเกินว่าต่างหูคู่นั้นไปไหน เขาเอามันไปให้ใคร?

มาร์คไม่ได้ตอบเธอ เขาย้อนกลับไปนึกถึงทุกรายละเอียดของการเดินทางของเขาระหว่างสองสามวันที่ผ่านมา สร้อยคอนั้นเดิมทีควรจะเป็นของขวัญให้ลูกค้า ลูกค้าคนนั้นเป็นผู้หญิงชาวสิงคโปร์ ต่างหูคู่นั้นเดิมทีควรจะเป็นของแอเรียน เขาทำพลาดจริง ๆ แม้ว่าความหมายของของขวัญทั้งสองจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแต่เขากลับทำพลาดเพราะกล่องทั้งสองเหมือนกันมาก ทั้งหมดเป็นเพราะเช้าวันนั้นเขารีบมาก